ΒΑΔίΖΕΙ ΜεΣ ΣΤηΝ ΟΜΟΡΦΙά, όΠΩΣ η ΝύΧΤΑ

.

George Gordon, Lord Byron
"She Walks In Beauty"
.




Βαδίζει μες στην ομορφιά, όπως η νύχτα
στον αστροφώτιστο ανέφελο ουρανό
στο βλέμμα και στην όψη της φορά
ό,τι πιο άριστο, λαμπρό και σκοτεινό
που στη αυθάδικη τη μέρα δε χωρά

  διυλισμένο φως- γλυκό και θεϊκό


Μία λιγότερη αχτίδα, παραπάνω μια σκιά,
την άφατή της χάρη θα χαλούσαν- κείνη
που κυματίζει στα εβένινα μαλλιά
και τη μορφή της τόσο απαλά λαμπρύνει
όταν οι σκέψεις της εκφράζονται γλυκά,
αγνά και τρυφερά, στην ακριβή τους κλίνη


Σε τούτο δώ το μάγουλο, πάνω απ’ αυτό το φρύδι
ήρεμα κι απαλά, μα πόσο εκφραστικά,
το νικητήριο χαμόγελο, η αστραφτερή γαλήνη
    που διηγούνται νουν ειρηνικό, και συναμά
μία ζωή γεμάτη λάμψη, καλοσύνη
μι’ αγάπη αθώα, μίαν άδολη καρδιά!





George Gordon, Lord Byron (1788-1824)
μετάφραση Μιλτιάδης Θαλασσινός
επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνο με αναφορά της πηγής
( mavrosgatos.blogspot.com )
και με προηγούμενη ενημέρωσή μου στο
miltiadis_s at yahoo.gr



Εικόνα: Βύρων και Μαριάννα, λιθογραφία του J. Baillie (c. 1840).

Από κάτω γράφει:

"Αγαπητέ Τομ, πραγματικά, δεν μπορώ να συνεχίσω, είν' ένα ζευγάρι μεγάλα μαύρα μάτια που με παρακολουθούν στενά, και δεν μπορώ παρά να γυρίσω και να τα συναντήσω, αφήνοντάς σε"

(από γράμμα του Βύρωνα στο φίλο του Thomas Moore)

..