ΗΛΙΑΧΤίΔΑ
.
Λαχτάρησα μιαν Ηλιαχτίδα
την έκρυψε ένα σύννεφο
Πόθησα λίγο τρεχούμενο νερό
το ρούφηξε η Θάλασσα
Λαχτάρησα Αγάπη
μού την πήρε το Κρύο
.
την έκρυψε ένα σύννεφο
Πόθησα λίγο τρεχούμενο νερό
το ρούφηξε η Θάλασσα
Λαχτάρησα Αγάπη
μού την πήρε το Κρύο
.
5 σχόλια:
*Κι αν κάποιο δάκρυ πικρό τι ζωή σου τη ραίνει, πάντα κάπου κρυφά μια χαρά τη προσμένει!
*Όσο υπάρχουν δύο άνθρωποι, ένας κι άλλος ένας, υπάρχει ένα αρνούμαι στη φυγή στη λιποταξία στο θάνατο.
*Πίστεψε σ΄ αυτόν που έβαλε πάνω από τη πίστη του την ελπίδα, τον είδα στη ζωή να μάχεται μα πάντα νικητή τον είδα!
*Μαυρόγατε γερά, με τσαμπουκά!!!!!! Φιλιά!
Μιχάλης έτοιμος να φάει τις κουφάλες τα φυτά, τη πλανεύτρα θάλασσα και το «εξπρές» του κρύου που σε βασάνισαν.
Μπήκα να πάρω λίγο, από μαύρο γάτο, αποσαφηνίζοντας : ελπίζοντας να ακούσω κάποια από τις μουσικές που επιλέγεις για να ξεκουραστώ... και βρίσκω ηλιαχτίδα!!
Πόσο το χρειαζόμουν.
Τι όμορφος λόγος...
Ηλιαχτίδες που τις σκιές μεταμορφώνουν - πάλι σε ηλιαχτίδες,
για φαντάσου, να μην υπήρχαν οι σκιές...
και ευθύς, κοιτώντας την φωτο ξεκουράστηκα... διαβάζοντας χαλάρωσα.
Καλό βράδυ!!
Τι γίνετε; Όλα μέσα από τα χέρια σου τα χάνεις;
Καλημέρες γάτε!
Ωραία λόγια ,αλλά το κρύο δεν πήρε ποτέ την αγάπη . Ο μύθος λέει, η ίδια της έτρεξε στην αγκαλιά του, και έγινε εκείνη αμυγδαλιά και το κρύο παρέμεινε πάντα κρύο να την χαϊδεύει.
tu es responsable
Δημοσίευση σχολίου