ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ: "ΜΕ ΡΩΤΑΣ ΠΩΣ ΠΑΩ - ΑΣΕ, ΠΟΛΛΗ ΠΙΚΡΑ."

Έτσι, για να παίρνουμε και λίγο κουράγιο, εμείς οι κοινοί θνητοί, που νομίζουμε ότι μόνο εμείς έχουμε προβλήματα... Θα εκπλαγείτε όταν δείτε ποιός έγραψε τα παρακάτω λόγια. Τα παραθέτω χωρίς άλλα σχόλια - τί να πει κανείς;

Ρωτάς πώς τα πάω – άσε, πολλή πίκρα. Μού λείπει ο Βασίλης, ο πνευματικός μου αδερφός, και ο Καισάριος, ο βιολογικός μου αδερφός. «Ο πατέρας και η μητέρα μου μ’έχουν εγκαταλείψει», για να το πω με τα λόγια του Δαυίδ. Τα τού σώματος πονεμένα, τα γηρατιά επικρέμονται πάνω από το κεφάλι μου, οι υποχρεώσεις με εξαντλούν, τα προβλήματα συσσωρεύονται, οι φίλοι με προδίδουν, η Εκκλησία διαλύεται. Χάθηκαν τα καλά, έμειναν τα στραβά, μέσα στη μαύρη νύχτα αρμενίζω, και φως πουθενά, ο Χριστός κοιμάται. Τι άλλο πρέπει πια να πάθω; μια μόνο λύση υπάρχει για τα βάσανά μου, ο θάνατος. Αν κρίνω όμως με βάση τα εδώ, κι εκεί απαίσια θα είναι!

Ερωτάς πώς τα ημέτερα. Και λίαν πικρώς. Βασίλειον ουκ έχω, Καισάριον ουκ έχω, τον πνευματικόν αδελφόν και τον σωματικόν. “Ο πατήρ μου και μήτηρ μου εγκατέλειπόν με”, μετά του Δαβίδ φθέγγομαι. Τα του σώματος πονηρώς έχει, το γήρας υπέρ κεφαλής, φροντίδων επιπλοκαί, πραγμάτων επιδρομαί, τα των φίλων άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα. Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά, ο πλούς εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, Χριστός καθεύδει. Τί χρή παθείν; Μία μοι των κακών λύσις, ο θάνατος. Και τα εκείθεν μοι φοβερά, τοις εντεύθεν τεκμαιρομένω”.

Επιστολή προς τον ρήτορα Ευδόξιο - μετάφραση Μαύρος Γάτος

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Ναζιανζηνός,
ένας από τους Τρεις Ιεράρχες
(τοιχογραφία από την μονή Σίμωνος Πέτρας του Άθω)

Γρηγόριος ο Θεολόγος (ο Ναζιανζηνός)

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος γεννήθηκε περί το 328 μ.Χ. στην Καππαδοκία. Μορφώθηκε στην Καισάρεια και στην Αλεξάνδρεια, και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Νεοπλατωνική Σχολή της Αθήνας, που ήταν η φυσική συνέχεια της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Εκεί υπήρξε συμφοιτητής με το Μέγα Βασίλειο. Από την Αθήνα επέστρεψε στη Ναζιανζό, όπου παρέδιδε μαθήματα ρητορικής. Βαπτίστηκε χριστιανός, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και κατόπιν επίσκοπος. Μετά το θάνατο του πατέρα του κατέληξε στην αρειοκρατούμενη Κωνσταντινούπολη, μετά από παρακλήσεις και πιέσεις.

Η εξωτερική του εμφάνιση "δεν προέδιδε σοβαρόν μαχητήν", αλλά η φωνή του μεγάλου ρήτορα και Θεολόγου Ιεράρχη διαδόθηκε ταχύτατα. Όταν ο Θεοδόσιος εξεδίωξε τους αρειανούς, παρέδωσε την Αγία Σοφία στο Γρηγόριο, τον οποίο η Β' Οικουμενική Συνοδος (381 μ.χ.) ανακήρυξε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Κατά τον Συνακτήριο λόγο του (τον λόγο που εκφώνησε κατά την ενθρόνισή του) ο Γρηγόριος ενόχλησε πολύ τους αυλικούς και των εκκλησιαστικούς, λόγω του ελέγχου που τους άσκησε. Έδωσε λοιπόν την παραίτηση του στη Σύνοδο και στον Αυτοκράτορα, κι αποσύρθηκε στην Αριανζό (τόπο γεννήσεώς του), όπου πέθανε σε ηλικία 62 χρόνων. Δεν ξέρω αν υπήρξε άλλος Πατριάρχης που να παραιτήθηκε.

Ο Γρηγόριος επιζητούσε την τελειότητα, ήταν χαρακτήρας ευαίσθητος, με συναίσθηση μεγάλης ευθύνης, και καθόλου επιδεικτικός. Θεωρείται ένας από τους πιό ευαίσθητους ποιητές του Χριστιανισμού. Συνδύασε τη χριστιανική διδασκαλία με την ελληνική παιδεία και υπήρξε πράγματι ο Θεολόγος του χρυσού αιώνα της Εκκλησίας. Γι' αυτό η Εκκλησία τον τιμά ως Θεολόγο, και σαν έναν από τους Τρεις Ιεράρχες.

Βοήθειά μας (χωρίς ίχνος ειρωνίας...)

.