Η ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ
Η Νίκη είναι δική μας
αφιερωμένο στον Δύοντα Ανατέλλοντα
για το χτεσινό του άρθρο ("Οι βαριεστημένοι της Άγονης κοιλάδας")
Σού’πανε πως χάσαμε
σού’πανε πως ξοφλήσαμε
πως όλα πουλιούνται κι όλα αγοράζονται
σού’πανε πως το Όνειρο έχει πεθάνει
πως η δικαιοσύνη, η αξιοπρέπεια, η ελπίδα
είναι ανυπεράσπιστες, μπροστά στους "ισχυρούς"
που συντρίβουνε τα πάντα για το χρήμα
που συντρίβουνε τα πάντα με το χρήμα
δεν σου είπαν, πως η Ιστορία δεν τελείωσε
δεν σου είπαν πόσο μας φοβούνται
πόσο μας τρέμουν, που βαδίζουμε μαζί
με το κεφάλι ψηλά
δεν σου είπαν πως η Νίκη
η αρχική, η τελική,
η μόνη
η Νίκη, είναι δική μας!
Μαύρος Γάτος
7-12-2004
αφιερωμένο στον Δύοντα Ανατέλλοντα
για το χτεσινό του άρθρο ("Οι βαριεστημένοι της Άγονης κοιλάδας")
Σού’πανε πως χάσαμε
σού’πανε πως ξοφλήσαμε
πως όλα πουλιούνται κι όλα αγοράζονται
σού’πανε πως το Όνειρο έχει πεθάνει
πως η δικαιοσύνη, η αξιοπρέπεια, η ελπίδα
είναι ανυπεράσπιστες, μπροστά στους "ισχυρούς"
που συντρίβουνε τα πάντα για το χρήμα
που συντρίβουνε τα πάντα με το χρήμα
δεν σου είπαν, πως η Ιστορία δεν τελείωσε
δεν σου είπαν πόσο μας φοβούνται
πόσο μας τρέμουν, που βαδίζουμε μαζί
με το κεφάλι ψηλά
δεν σου είπαν πως η Νίκη
η αρχική, η τελική,
η μόνη
η Νίκη, είναι δική μας!
Μαύρος Γάτος
7-12-2004
4 σχόλια:
Νάσαι καλά βρε φίλε, νάσαι καλά. Αλλά έτσι κι αλλιώς, το τι λένε ποτέ δεν μας ενδιέφερε, πάντα έμπαινε από το ένα αυτί και έβγαινε από το άλλο. Στο κάυω-κάτω της γραφής η διαφορά που υπάρχει, είναι σαν τη διαφορά μεταξύ νεκρών και ζωντανών. Γιατί, είναι αδύνατο να είναι Πραγματικά Ζωντανός και να κοιτάς τα γύρω σου με μάτι γυάλινο κι αδιάφορο.
Αλλά για δες τη Νίκη. Για δες αυτό το Απόλυτο Αριστούργημα , αυτό το Κόσμημα Αισθητικής, Μέτρου Αρμονίας αυτό το Πραγματικό Άγαλμα (Άγαλμα , εκ του Αγάλλομαι) ….
Να ένας λόγος για τον οποίο μπορώ να δηλώσω ευθαρσώς Ειδωλολάτρης.
Και είμαι!
Θυμήθηκα ένα τραγούδι που το άκουγα στα "επαναστατικά" μου νιάτα, και στο αφιερώνω... είναι του Θάνου Μικρούτσικου, στίχοι Biermann Wolf, Κουρτόβικ Δημοσθένης , τραγουδάει η Μαρία Δημητριάδη...
----------------------
Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί
Τους έχω βαρεθεί
Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα
των γραφειοκρατών η φάρα
στήνει με ζήλο περισσό
στο σβέρκο του λαού χορό
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή
Την έχω σιχαθεί
Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους
τους Γερμανούς τους προφεσόρους
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί
Τους έχω βαρεθεί
Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες
κόβουν στα μέτρα τους, τους μαθητάδες
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς
με ιδεώδεις υποτακτικούς
που είναι στο μυαλό νωθροί
μα υπακοή έχουν περισσή
Τους έχω βαρεθεί
Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στα όνειρά του αναζητεί
Τον έχω βαρεθεί
Κι οι ποιητές με χέρι υγρό
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
Τους έχω σιχαθεί
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
Τους έχω σιχαθεί
-------------------
Πάντα επίκαιρο όμως, ε;
Venceremos!
Επίσης έχω να προσθέσω και το εξής:
Hasta la victoria sempre!
H νικη ειναι δικη μας μονο εαν ξεσηκωθουμε μαζικα.
Δημοσίευση σχολίου