9 Φεβ 2012

(τραγούδι)

Μπορεί στο δρόμο της ζωής μόνος να περπατώ
Μπορεί να σε περίμενα ατέλειωτο καιρό
Μπορεί να σβήσω πριν σε βρω, μπορεί να μην υπάρχεις

Μα όλα τα πολύτιμα σού τά ’χω φυλαγμένα
Όλα μου τα πολύτιμα,
μονάχα για εσένα

μ

8 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ίσως το πολύτιμο να είναι η ανάμνησή της...

Ανώνυμος είπε...

Μια μέρα θα κάνεις τουλάχιστον δυο ανθρώπους ευτυχισμένους.

ο ένας θα είσαι σίγουρα εσύ.

Είσαι ο,τι κοντινότερο στον Τέλειο Άνδρα.

Μόνο άνοιξε τα φτερά σου και κοίτα με το διαπεραστικό σου βλέμμα μακρυά, εκεί όπου ανήκεις.

Κάθε μέρα εύχομαι να βρεις αυτό που σου αξίζει - και σου αξίζουν τόσα πολλά πράγματα.


Μια μέρα θα γνωρίσεις ένα άλλο θαυμαστό΄πλάσμα σαν κι εσένα, και ίσως πρώτη αυτή σου δώσει αυτά που έχει εκείνη φυλαγμένα για σένα.

Μη κοιτάς πίσω, κοίτα μπροστά.

Eυαγγελία είπε...

Yπεροχο.

Μου επιτρεπεις να δανειστω το δευτερο στιχο? αρμοζει σε κατι που θελω να αναρτισω. (θα βαλω το ονομα σου - μη στεναχωριεσαι). Αν υπαρχει προβλημα δεν πειραζει, και παλι ευχαριστω.

Καλη σου μερα.

Μαύρος Γάτος είπε...

Ανώνυμη: κι εσύ είσαι μια πάρα πολύ όμορφη ψυχή.

Μαύρος Γάτος είπε...

Αόρατη: εννοείται! Σ;ο)))

Μαύρος Γάτος είπε...

Φίλε μου Δείμο, παλιά δεν το πίστευα καθόλου αυτό. Τώρα τελευταία αρχίζω να το βλέπω ως πιθανό..

Niithadni είπε...

Αν δε σε γνωρίσω, δεν έχω ζήσει•
Αν πεθάνω χωρίς να σε γνωρίσω, δεν πεθαίνω γιατί δεν έχω ζήσει.
LUIS CERNUDA

Sophey-Franny είπε...

geia sou loipon