5 Φεβ 2012

Τα ΒΑΜΠίΡ

Όσο εξελίσσονται οι πολιτικές εξελίξεις από το κακό στο χειρότερο κι από το γκρεμό στο ρέμα και από την κρίση στην ώρα μηδέν κι από εκεί στην (ματωμένη) "κόψη του ξυραφιού", αναρωτιέμαι μήπως τελικά δεν ήταν και τόσο κακή ιδέα να πουλήσουμε την Ακρόπολη και κάνα-δυό νησιά για να ξεχρεώσουμε.... αφού ούτε την ύστατη στιγμή δεν είμαστε άξιοι να πετάξουμε από πάνω μας τα βαμπίρ που μάς ρουφάνε τόσα χρόνια το αίμα- με το μπουρί.

Και μια "προφητεία": ό,τι και να λένε για "κρίσιμες νύχτες" και λοιπές αηδίες, το πράγμα δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα. Ως τις 20 Μαρτίου που πρέπει να πληρωθεί το ομόλογο των 14,5 δις, υπάρχει ακόμα πολύυυυυυ περιθώριο για θέατρο, δραματικές δηλώσεις, κούφιες συσκέψεις επί κούφιων συσκέψεων, δημαγωγίες και παλινωδίες. Θυμάστε την 6η Δόση και το πηγαινέλα της Τρόικας...

3 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Γιατί μετά το Μάρτη θα δούμε άνοιξη, νομίζεις; Κάποιο άλλο μονόδρομο θα δουν, κάποιο άλλο πρόβλημα θα εντοπίσουν στο κάστρο του κόμη. Και το θρίλερ θα συνεχιστεί με διάφορα σίκουελ...

exoaptonkyklo είπε...

Γεια σου φιλε. Ο exoaptonkyklo ξαναχτυπα! Καλως σας βρισκω και παλι!

Αθανασία είπε...

Ούυυφ! γατάκι μου (καλησπέρες)...ε, καλά από κούφιες συσκέψεις επί συσκέψεων που λες κι εσύ...έχουμε μπουχτίσει πιά...ε,μας έχουνε κάνει τα νέυρα σκοινιά,3χρόνια τώρα?από την αρχή αυτής της ιστορίας...μας έχουν αλλάξει τον αδόξαστο...που λένε...κι ένας Θεός (αν υπάρχει)ξέρει ΠΟΥ θα πάει πιά αυτό το εκνευριστικό βιολάκι,που μας κρατάει σε αναμμένα κάρβουνα,διαρκώς μέρα,νύχτα,μας βάζει να αγωνιούμε για το μέλλον μας,αυτό των παιδιών μας,για τη ζωή μας την ίδια,για το π ω ς και π ού θα'μαστε άυριο...και...σκ...τά...ένα χάλι που δ ε λέει να πάψει πιά...ένα μπάχαλο...π ω ς έχουμε γίνει έτσι ρε....π ως κατάντησε έτσι αυτή η χώρα που έχει 2.000χρόνια ιστορία....π ως γίναμε έτσι πια...καλησπέρες κι ας γίνει κάτι να σταματήσει επιτέλους αυτό το χάλι γιατί στο τέλος ε, δε ξέρω τ ί στο τέλος....