ΜΠΟέΜΙΚΟ (ΑΡΘΟύΡΟΣ ΡΕΜΠώ, "Ma Bohême")

Με τα χέρια μες στις τρύπιες μου τις τσέπες προχωρούσα

Το παλτό μου είχε γίνει και αυτό ιδεατό

Δούλος σου πιστός, ω, Μούσα! Κάτω από τον ουρανό

Για φαντάσου! Τι εξαίσιες αγάπες λαχταρούσα!

Είχα μόνο ένα βρακί, με μια τρύπα τόση να!

Σαν τον Κοντορεβυθούλη, έσπερνα όλος παραζάλη

Στίχους. Πανδοχείο μου η Άρκτος η Μεγάλη.

Τ’ άστρα μου στον ουρανό θρόϊζαν γλυκά γλυκά.

Κι εγώ τ’ άκουγα, στην άκρη καθιστός εκεί του δρόμου

Τα βραδάκια του Σεπτέμβρη πού ‘νιωθα στο μέτωπό μου

Σαν το δυνατό κρασί να σταλάζει η δροσιά

Και, παρέα με σκιές φανταστικές, και με στιχάκια

Σαν της λύρας της χορδές τράβαγα τα λαστιχάκια

Των πληγών των παπουτσιών μου, παραδίπλα στην καρδιά!

Arthur Rimbaud, "Ma Bohême"(1870)
μετάφραση Μιλτιάδης Θαλασσινός


με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος 
για τη μετάφραση αυτή


Φωτογραφία: "David, Lonely Forever" του Yan Saudek