ΠΙΣΤΕύΩ

«Πίστη!…Τι είναι πίστη; Είναι εκείνο που σε κάνει να ξεχωρίζεις από τους πολλούς. Είναι εκείνο που δε σε αφήνει να ησυχάσεις, εκείνο που σού κλείνει τ’ αυτιά στο τραγούδι των σειρήνων που σε καλούν να υποταχθείς, να βαδίσεις σύμφωνα με τους πολλούς, να συγκατανεύσεις σε όσα δεν θεωρείς δίκαια και σωστά, ν’ ακολουθήσεις τη φορά του ανέμου»

Κώστας Κυριαζής, «Ρωμανός Δ΄ Διογένης»

Πιστεύω στον Άνθρωπο, Πατέρα, Μητέρα, Παιδί, κάτοικο γης και όχι ουρανού, ασχολούμενο με τα ορατά και όχι με τα αόρατα. Ζώο εκ Ζώων, μα δυνάμει Θεό, γεννημένο, αναθρεμμένο, μορφωμένο, ομοούσιο με το Χάος, δι' ου τα πάντα εγένετο. Και σε μάς τους ανθρώπους και στην Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια και στη σωτηρία μας μέσω του Αλληλοσεβασμού, της Αλληλεγγύης, της Δικαιοσύνης και της Αγάπης. Στην σταύρωσή μας και στα πάθη μας και στα ελαττώματά μας και στις αδυναμίες μας και στην Ομορφιά μας και στα Παιδιά μας και στον αμετάκλητο θάνατό μας. Και δεν περιμένω καμμιάν ανάσταση. Και καμμίαν άνοδο στους ουρανούς, και καμμιά βοήθεια ή τιμωρία και καμμία Kρίση από κανέναν Θεό, παρά μόνο από τη συνείδησή μου και από τον Συνάνθρωπό μου. Και εις το Ανθρώπινο Πνεύμα το Άγιο, το Κύριο, το Ζωοποιό, το συνεχώς ανελισσόμενο, το συν Φύση και Άνθρωπο συμπροσκυνούμενο και συνδοξαζόμενο, το λαλήσαν διά των Ανθρωπιστών. Σε Μία, Αγία και Αμαρτωλή Ανθρωπότητα. Ομολογώ τον Σεβασμό σαν κριτήριο αμαρτιών. Προσδοκώ Ελευθερία στη Ζωή, και Αξιοπρέπεια στη ζωή και στο Θάνατο, εις τον αιώνα του αιώνος.


 Αμήν.