Τα ΦουντούΚια του Παππού ΜιλτιάΔη
Ο παππούς μου, ο επιζών, πέθανε πριν εγώ μεγαλώσω αρκετά ώστε να επικοινωνήσουμε σοβαρά. Τις λίγες φορές που τον θυμάμαι να έρχεται από το χωριό να μάς δει, έφερνε πάντα ένα σακκουλάκι φουντούκια, για μένα, και μού τα χάριζε με μεγάλη χαρά. Εγώ δεν συγκινούμουν καθόλου από τα κακόμοιρα τα φουντουκάκια, τι να με συγκινήσει σ’ αυτά, την εποχή της σοκοφρέτας και του κίςς και της σαφάρι με τα χρωματιστά αυτοκόλλητα…
Αχ παππού, πέντε χρονών παιδάκι διώχτηκες κακήν κακώς, πεντάρφανος, από τον Πόντο των Ελλήνων, από τα Κοτύωρα των Καπεταναίων και των καταπράσινων βουνών και των φουντουκιών, τα Κοτύωρα της μνήμης και της συγκίνησης.
Βλέποντας προχτές τις απέραντες φουντουκοφυτείες των γύρω βουνών, που παράγουν το 50% της παγκόσμιας παραγωγής, σε θυμήθηκα, με το σακκουλάκι σου, και με το γλυκό σου χαμόγελο. Και κατάλαβα, παππού. Κατάλαβα…
Επάνω: Η γειτονιά της Υπαπαντής
στα Κοτύωρα (Ορντού) του Πόντου
Κάτω: Το λιμάνι των Κοτυώρων
φωτογραφίες: Μιλτιάδης Θαλασσινός 2010 (c)
.
7 σχόλια:
Πολύ τρυφερό το κειμενάκι σου γατούλη μου, για τον παππού σου και τους παππούδες όλων των παιδιών.
Σήμερα αναπόλησα και τους δύο παππούδες μου, τον έναν που δεν θυμάμαι γιατί τον χάσαμε όταν ήμουν μωρό, αλλά κυρίως τον άλλο, που έφυγε σε βαθιά γεράματα μια κρύα μέρα του Γενάρη, ενώ λίγες μέρες πρίν ανησυχούσε για μας τα παιδιά που δεν λέγαμε να γυρίσουμε σπίτι από το ξενύχτι της Πρωτοχρονιάς
εκλεπτυσμένες αγάπες .κρυμμένες ,κάποτε στο φως ξεδιπλώνονται όταν είμαστε σε θέση να τις αναγνώσουμε....
κι όπως λέει κι η παροιμία "κάλλιο αργά παρά ποτέ "ν αγαπάς, ν αγαπιέσαι και να ταξιδεύεις πάντα .
καλημέρα
Γεια σου Μίλτο
Τι γλυκιά ανάμνηση από τον παππού!
Πήρες να φυτέψεις?
πι
Ωραίες φωτογραφίες,πολύ όμορφα χρώματα η γειτονιά της Υπαπαντής!
Ωραίες κι οι εικόνες για τα μέρη που περιγράφεις με τα λόγια σου.
Πολλές φορές θα θελα να ρωτήσω για το βιβλίο που έγραφες-γράφεις?, αφιέρωμα στη μνήμη του παππού σου Μιλτιάδη...
Πολύ όμορφες κι οι μουσικές!
Καλημέρα! Γύρισα λιώμα και βρήκα μπροστά μου ένα βουνό, ακόμα να συνέλθω...
Ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια- θα επανέλθω δριμύτερος και πιό ξεκούραστος!
δεν μπειράζει που άργησες. φτάνει που κατάλαβες την κίνηση του έστω και τώρα.
με συγκίνησε το κείμενο κι η μουσική σου.
ευχαριστώ
Αν υποψιαζομαι σωστα οτι γραφεις καποιο βιβλιο, ανυπομονω να το διαβασω
Αν υποψιαζομαι σωστα, η μανα σου σε ακουγε με ενσυναισθηση και περηφανεια και απαντουσε με τρυφεροτητα και εξυπναδα
Αν υποψιαζομαι σωστα, ο παπους σου εδωσε το μεσα απ τα φουντουκια
Δημοσίευση σχολίου