έΡΩΤΑΣ, άΦΑΤΟΣ, ΚΑΘΑΡόΣ

.

...Είχε έναν πολύ τρυφερό τρόπο να στηρίζεται πάνω στον ώμο μου. Και μέναμε έτσι ως το δειλινό, νιώθοντας την ημέρα να λιώνει μέσα μας, χωρίς χειρονομίες, χωρίς λόγια... Με πόση σιωπή μπορούσε να περιβάλλεται ο έρωτάς μας! Ο έρωτας της Μαρσελίν ήταν ήδη πιό δυνατός από τις λέξεις που θα μπορούσαν να τον περιγράψουν, τόσο δυνατός, που κάποιες φορές με τρόμαζε. Όπως ένα φύσημα αναταράσσει ένα πολύ γαλήνιο νερό, ακόμα και το πιό αδρό συναίσθημα, μπορούσε να διαβαστεί στο μέτωπό της. Μέσα της, μυστηριωδώς, άκουγε την καινούργια ζωή να σιγοτρέμει. Κι εγώ έσκυβα πάνω της σαν πάνω από βαθύ καθαρό νερό, που όσο βαθιά κι αν κοίταζες μέσα του, έβλεπες μόνο καθαρό έρωτα....

André Gide (1869-1951), Nobel Λογοτεχνίας 1947

"L' Immoraliste", 1902, p. 98-99 (ed. folio No 229)
Μετάφραση από τα γαλλικά: Μαύρος Γάτος 2009
διαβάστε εδώ ένα ακόμα μεταφρασμένο απόσπασμα



"Amour" by Bémol