Η ΠέΤΡΑ, Η ΨήΦΟΣ, Το ΠΕΡίΣΤΡΟΦΟ
Ανάμεσα στην πέτρα του διαδηλωτή και στο περίστροφο του μπάτσου, μεσολαβεί η ψήφος.
Έχω πει επανειλημμένα ότι πιστεύω πως η κακόμοιρη η "αντιπροσωπευτική" μας Δημοκρατία δεν είναι παρά ένα ΑΝΑΓΚΑIO KAKO, ένα βελτιστο "μή χείρον", που μας προφυλάσσει από την τυραννία. Στους κανόνες όμως αυτού του παιχνιδιού περιλαμβάνεται ένα τρομερό όπλο, που λέγεται ΨΉΦΟΣ. Αν το χρησιμοποιούσαμε σωστά, χωρίς άλλοθι, χωρίς εμπλοκές, τα πάντα θα μπορούσαν ν' αλλάξουν προς το καλύτερο. Αν μόνο ψηφίζαμε τους Άριστους, κι OXI τους ειωθότες, OXI τους διαπλεκόμενους, έστω κι αν διαπλέκονται MAZI ΜΑΣ. Θέλουμε;
Μετά τις περσινές εκλογές όπου εν μέσω σκανδάλων και μπόχας οι ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΛΑΟΣ πήραν 85%, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ΔEN θέλουμε, ΔEN θέλει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων συμπολιτών μας. Τους αρέσει αυτή η κατάσταση, με τα σκάνδαλά της, με την αναξιοκρατία της, με την αστυνομική της βία, με τη βία του πετροπολέμου των "αγανακτισμένων παιδιών", με το τρομακτικό της έλλειμα Δημοκρατίας; τους εξυπηρετεί; τους βολεύει; Δεν ξέρω.
Ξέρω μόνο ότι όσο και να χτυπιόμαστε εμείς οι υπόλοιποι, είμαστε μόνο μια μικρή, μονοψήφια, μειοψηφία. Οπότε, ή τα μαζεύουμε και φεύγουμε (για πού...), ή καθόμαστε και ενσωματωνόμαστε, ή καθόμαστε και υποφέρουμε.
Έχω πει επανειλημμένα ότι πιστεύω πως η κακόμοιρη η "αντιπροσωπευτική" μας Δημοκρατία δεν είναι παρά ένα ΑΝΑΓΚΑIO KAKO, ένα βελτιστο "μή χείρον", που μας προφυλάσσει από την τυραννία. Στους κανόνες όμως αυτού του παιχνιδιού περιλαμβάνεται ένα τρομερό όπλο, που λέγεται ΨΉΦΟΣ. Αν το χρησιμοποιούσαμε σωστά, χωρίς άλλοθι, χωρίς εμπλοκές, τα πάντα θα μπορούσαν ν' αλλάξουν προς το καλύτερο. Αν μόνο ψηφίζαμε τους Άριστους, κι OXI τους ειωθότες, OXI τους διαπλεκόμενους, έστω κι αν διαπλέκονται MAZI ΜΑΣ. Θέλουμε;
Μετά τις περσινές εκλογές όπου εν μέσω σκανδάλων και μπόχας οι ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΛΑΟΣ πήραν 85%, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ΔEN θέλουμε, ΔEN θέλει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων συμπολιτών μας. Τους αρέσει αυτή η κατάσταση, με τα σκάνδαλά της, με την αναξιοκρατία της, με την αστυνομική της βία, με τη βία του πετροπολέμου των "αγανακτισμένων παιδιών", με το τρομακτικό της έλλειμα Δημοκρατίας; τους εξυπηρετεί; τους βολεύει; Δεν ξέρω.
Ξέρω μόνο ότι όσο και να χτυπιόμαστε εμείς οι υπόλοιποι, είμαστε μόνο μια μικρή, μονοψήφια, μειοψηφία. Οπότε, ή τα μαζεύουμε και φεύγουμε (για πού...), ή καθόμαστε και ενσωματωνόμαστε, ή καθόμαστε και υποφέρουμε.
9 σχόλια:
αντε βρες τους άριστους που βάζουν ΚΑΝ υποψηφιότητα.
Χρυσέ μου γάτε, μεγαλίτερη τύχη έχει να βγει ο γάτος μου πρωθυπουργός παρά ένας άριστος.
Ασε βέβαια την έννοια του άριστου που τοσο υποκειμενική είναι. Ασε το ποσο σε διαφθείρει η εξουσία.
Ασε που μέσα στο συρφετο των κυβερνούντων, ο άριστος θα είναι σα τη μυίγα μες στο γάλλα. Δεν φαντάζεσαι πόσο γρήγορα έχει μείνει μόνος του, με τις καλές του προθέσεις και διαθέσεις.
Βλέπεις, οφείλουμε πια να παραδεχτούμε ότι η δημοκρατία, μας τελείωσε.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ για να μην ξεχνάμε την ουσία, τα έθνη κράτη ΔΕΝ αποφασίζουν για τίποτα.
Δεν μπορούν να κάνουν καμια πολιτική, παρά μόνο για την παιδεία, που βλέπεις πως με τα επαγγελματικά δικαιωματα την βραχυκυκλώνουν και την ακυρώνουν και αυτην!
Και κάπου ένα νεαρό μυαλό, το διασθάνεται καλλίτερα απο ένα "γέρικο" (συγνώμη, αλλά είσαι ένα αρχέγονο μικρόβιο, όπως γράφεις)και δεν βλέπει διέξοδο, οπότε ορμάει με ότι βρει μπροστά του.
Η ψήφος, μια αστεία υπόθεση εχει καταντησει.....
Αν οι ψήφοι ήταν πέτρες όπως στο απώτερο παρελθόν, ίσωσ να είχαν και κάποιο βάρος, μα δυστυχώς είναι από ευτελέστατο αναλώσιμο χαρτί.
Από πότε η ψήφος καθορίζει κάτι; Η ψήφος δεν είναι μέσο, είναι το αποτέλεσμα και μία μικρή παύση μίας συνειδητής πολιτικής στάσης. Αν μείνουμε απλά στην έννοια του χρέους ή την ελπίδα αλλαγής του τόπου, τότε ξεπουλάμε το δικαίωμα να κρίνουμε και να αγωνιζόμαστε για το δικό μας παρόν και μέλλον.
Όταν οι "ψηφισμένοι" έχουν κατά συρροή ακυρώσει ήδη το μέλλον αυτών που δεν έχουν καν προλάβει να ψηφίσουν, τότε αναλαμβάνει, δυστυχώς, η πέτρα.
Γιώργο μου, άσε τις πέτρες και πιάσε κανένα γιούρτι για τον Κωστάκη που θα σάς κουβαληθεί σήμερα για την κηδεία του Τάσσου.
Δείμο, εννοείται πως δεν υποκαθιστά η ΄ψηφος τη συμμετοχή- αλλά στο υπάρχον σύστημα, η επιτομή και η ουσία της συμμετοχής είναι η ψήφος, καλώς ή κακώς, κακώς, βέβαια. Αλλά έτσι είναι.
Ανώνυμε, έτσαι είναι γιατί έτρσι νομίζουμε. Αν δεν το νομίζαμε, θα ήταν ένα τρομερό όπλο.
Ange-ta, οι Άριστοι, εξ ορισμού, ποτέ δεν επεδίωξαν να καταλάβουν την Εξουσία. Αυτό είναι το αρχαίο και τεράστιο πρόβλημα της Ανθρωπότητας...
Με τον Κωστάκη βρέθηκα ξαφνικά φάτσα κάρτα και το χειρότερο, μετά από ένα λεπτό με τον Καρατζαφύρερ.
Είναι φοβερό πράγμα οι συγκυρίες.
΄Να έχεις την ευκαιρία τους βρίσεις και τους φτύσεις κατάμουτρα αλλά να είσαι μέσα εκκλησία (δεν με ενδιαφέρει ούτε αυτό) στην κηδεία του Τάσσου.
Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, Γιώργο μου, μάλλον κατ εξαίρεση θα πρότεινα τελικά ..πέτρες.
Συμφωνώ μαζί σου πως η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι ένα αναγκαίο κακό. Δεν είμαι ουτοπιστής, δεν πιστεύω σε ουτοπιστικά πολιτικοκοινωνικά συστήματα, γιατί όπου πήγαν να εφαρμοστούν κατέληξαν στην καλύτερη περίπτωση σε αποτυχία, στη χειρότερη σε απίστευτη τραγωδία, ακόμα και σε γενοκτονία (βλ. Καμπότζη). Στις προηγούμενες εκλογές δεν ψήφισα κανένα από τα 3 κόμματα που αναφέρεις, όμως και πολλοί από όσους τα ψήφισαν δεν το έκαναν επειδή πίστευαν ότι αυτά θα έφερναν μία ουσιαστική αλλαγή. Μήπως όμως η ίδια παθογένεια δεν υπάρχει και στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ;
Προσωπικά, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ζούμε σε μία κατ'επίφαση δημοκρατία, στην πραγματικότητα σε μία ολιγαρχία, όπου οι θεσμοί μπορούν να περιφρονούνται από τους λίγους, όπου αυτοί οι λίγοι ρυθμίζουν τα πάντα. Οι αστυνομικοί στην πλατεία Κολωνακίου φυλάνε τους πολιτικούς, και τα αυτοκίνητα των τελευταίων είναι προκλητικά παράνομα σταθμευμένα. Τύποι σαν τον Λαζόπουλο, επίσης εκλεκτό της ολιγαρχίας, χαϊδεύουν τα αυτιά των παιδιών (βλ. τα πατρονάρουν), τη στιγμή που τα σπασίματα και οι φωτιές δεν προχώρησαν στην καρδιά του Κολωνακίου, όπου και το Jackson Hall, για ευνόητους λόγους. Βανδαλίζονται ιστορικά δημόσια κτίρια, όχι όμως κτίρια ιδιωτικών καναλιών και βίλλες καναλαρχών και τηλε-αστέρων (που φρουρούνται από ανθρώπους της ΕΛΑΣ, που οι ίδιοι λοιδωρούν στα βραδυνά δελτία και τα πάνελ!). Βανδαλίζεται το κέντρο της Αθήνας, όχι όμως το εμπορικό κέντρο της Κηφισιάς ή το Mall. Δηλαδή, πρόκειται για μια εξέγερση του χαβαλέ, όσο και αν από πίσω κρύβεται υπαρκτή, υπαρκτότατη παθογένεια που αγκαλιάζει οικογένεια και κοινωνία.
Υ.Γ. Χαίρομαι που ανακάλυψα το μπλογκ σου. Όσο και δεν ανήκουμε προφανώς στον ίδιο ιδεολογικό χώρο, χαίρομαι όταν συζητώ με ανθρώπους της αριστεράς που διαχωρίζουν τη θέση τους από τον αριστερίστικο μηδενισμό. Οι φίλοι μου από τη Γαλλία είναι σχεδόν όλοι τους αριστεροί και κανείς τους δεν θα μπορούσε να διανοηθεί καταστροφές σε πανεπιστήμια και άλλα ιστορικά κτίρια του Παρισιού. Εδώ δυστυχώς υπάρχει μία περίεργη κοινωνική αποδοχή του βανδαλισμού, μέχρι να φτάσει στο παρκαρισμένο απ'έξω αυτοκίνητό μας.
Φίλε Μάρκο, εγώ δεν ξέρω πιά σε ποιόν χώρο ανήκω. Έχω απογοητευτεί τόσο πολύ από τους ανθρώπους, που αν μπορούσα να επιλέξω, θα γινόμουν ερημίτης σε κάποιο νησί... όσο πιό μακριά από τους ανθρώπους γίνεται..
Ποιός αρχαίος έλεγε ότι το πιό άγριο ζώο είναι ο άνθρωπος; Δυσυχώς η ροπή προς τη βία και ο κυνισμός, τείνω να πιστέψω πως είναι όχι μόνο έμφυτες, αλλά και απαραίτητες "ποιότητες", προκειμένου να επιβιώσεςι σ' αυτον τον σκληρό κόσμο. Κι οι εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα... και να υποφέρουν μια ζωή...
Καλώς ήρθες, σ' ευχαριστώ για την κουβέντα
Δημοσίευση σχολίου