ΨΑΞΕ ΚΑΙ ΜΑΘΕ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΤΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΑΣΗ, ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΝΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ, ΔΩΣΕ ΤΟΥ ΧΩΡΟ

Ο Άτλας του Μέγα Χάν περιλαμβάνει ακόμα τους χάρτες των χωρών της επαγγελίας, που η σκέψη τις έχει μεν επισκεφτεί, αλλά δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί ή ιδρυθεί: Η Νέα Ατλαντίδα, η Ουτοπία, η Πόλη του Ήλιου, η Ωκεάνα, η Αρμονία Ταμοή , η Νέα Λανάρκ, η Ικαρία.

Είπε ο Κουμπλάι στο Μάρκο:

-Εσύ που εξερευνάς τον κόσμο, και βλέπεις τα σημάδια, θα ξέρεις να μού πεις προς ποιό απ' αυτά τα μέλλοντα φυσούν ευνοϊκοί άνεμοι.

- Για τα λιμάνια αυτά δεν θα μπορούσα να χαράξω τη ρότα στο χάρτη, ούτε και να ορίσω ημερομηνία άφιξης. Κάποιες φορές αρκεί ένα σοκάκι που καταλήγει στη μέση ενός αταίριαστου τοπίου, λίγο φως που ανθίζει μέσ' από τα σύννεφα, ο διάλογος δυό περαστικών που συναντιούνται στη διάβαση, για να σκεφτείς ότι ξεκινώντας από αυτά θα χτίσουμε μαζί την τέλεια πόλη, κομμάτι κομμάτι, φτιαγμένη από θραύσματα ανακατεμένα με τα υπόλοιπα, από στιγμές χωρισμένες με διαλείμματα, από μηνύματα που κάποιος στέλνει, χωρίς να ξέρει ποιός θα τα λάβει. Αν σού πω ότι η πόλη προς την οποία τείνει το ταξίδι μου είναι ασυνεχής στο χώρο και στο χρόνο, άλλοτε αραιή άλλοτε πυκνή, μη σκεφτείς πως θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να σταματήσει κανείς να την αναζητά. Ίσως καθώς μιλάμε ν' ανθίζει μέρα στα όρια της αυτοκρατορίας σου. Μπορεί να τη συναντήσεις, αλλά με τον τρόπο που σού είπα.

Ο Μέγας Χαν ξεφύλλιζε ήδη στον άτλαντά του τους χάρτες των πόλεων που απειλούν μέσα στους εφιάλτες και στις κατάρες: Ενώχ, Βαβυλώνα, Γιάχου, Μπούτουα, Γενναίος Νέος Κόσμος.

Είπε:

- Όλα είναι ανώφελα, αν ο τελικός προορισμός δεν μπορεί να είναι άλλος από την πόλη της κόλασης, και στο βάθος προς τα εκεί είναι που, σε σπείρες ολοένα και πιό στενές, μάς ρουφάει το ρεύμα.

Και ο Πόλο απάντησε:

-Η κόλαση των ζωντανών, δεν είναι κάτι που θα υπάρξει.

Αν υπάρχει μία, είναι αυτή που βρίσκεται ήδη εδώ, η κόλαση που κατοικούμε κάθε μέρα, που τη φτιάχνουμε ζώντας μαζί. Δύο τρόποι υπάρχουν για να μην  σε κάνει να υποφέρεις.

Ο πρώτος πετυχαίνει εύκολα, για τους πολλούς: δέξου την κόλαση, και γίνε μέρος της, έτσι που να μην την βλέπεις πιά.

Ο δεύτερος είναι επικίνδυνος, και απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση και γνώση: ψάξε και μάθε ν' αναγνωρίζεις ποιός και τι, στη μέση της κόλασης, δεν είναι κόλαση, και κάνε να διαρκέσει, δώσε του χώρο».


Ίταλο Καλβίνο, «Οι αόρατες πόλεις», 1972
Μετάφραση: Μαύρος Γάτος

Italo Calvino, 1923-1985


O πίνακας είναι του Γάλλου ζωγράφου Lamy.