ΠαυσίΛυπο - ΑιωνιόΤητα 0-1: ΜΥΡΤώ (Gérard de Nerval)

.

La jeune tarentine (1871) του Alexandre Schoenewerk (1820-1885) 

Musée d'Orsay, Paris

Κλάψτε, γλυκές Αλκυόνες! Ω σεις, ιερά πουλιά
αγαπητά της Θέτιδας, γλυκές Αλκυόνες, κλάψτε!

Έζησε κάποτε η Μυρτώ, η νέα από τον Τάραντα
στα κύματα της θάλασσας  σκεπάστηκε τον Χάροντα


κι οι Νύμφες των πηγών, του δάσους, του βουνού
χτυπιούνται, και μακρόσυρτο θρήνο γι αυτήν θρηνούν:

" Αλίμονο! Δεν έφτασες ποτέ στον εραστή σου!
δεν ντύθηκες του Υμέναιου την πάλλευκη στολή σου!


με τα χρυσά βραχιόλια σου δεν κύρωσες δεσμούς
τ' αρώματα δεν  μύρωσαν βοστρύχους σου ξανθούς"


André Chénier (1762-1794)

Μυρτώ
Gérard de Nerval


Σε σκέφτομαι, Μυρτώ, γητεύτρα θεϊκή
Στο ιερό Παυσίλιπο, που λάμπει σα φωτιά
Μαύρα σταφύλια μέσα στα χρυσά σου τα μαλλιά
Το μέτωπό σου το σοφό γεμάτο Ανατολή

 
Μές στα μαλλιά  σου ήτανε που ήπια το μεθύσι
Στη φευγαλέα λάμψη των ματιών των γελαστών
Ήμουνα της Ελλάδας τότε γιός, και των Μουσών
Και πρόσπιπτα στον Ίακχο, ναι, να με βοηθήσει


Ξέρω γιατί εκεί κάτω το ηφαίστειο ξυπνά...
Τ' άγγιξες χτες εσύ, με τ΄ όμορφο σου πέλμα,
Και γέμισε ο ορίζοντας με στάχτες ξαφνικά.

Τσάκισε δούκας νορμανδός τους πήλινους θεούς σου
Και κάτω από της δάφνης του Βιργίλιου τα κλαδιά
Χλωμή Ορτανσία σμίγει με την πράσινη Μυρτιά!

To Παυσίλιπο (Posillipo), αριστοκρατικό προάστειο της Νάπολης
στο βάθος το ηφαίστειο, ο Βεζούβιος 

 Μετάφραση από τα γαλλικά: Μαύρος Γάτος 2007
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
με ενημέρωσή μου στο miltiadis_s@yahoo.gr
και αναφορά της πηγής

Gérard de Nerval (1808-1855) : "Είμαι ο Σκοτεινός, ο Χήρος, ο Πικρός..."




.