To ΣχέΔιο

To ΣχέΔιο

Από τη στιγμή που το συνέλαβε, το Σχέδιο έγινε η πρώτη, η μόνη, η απόλυτή του προτεραιότητα. Όλα τ’ άλλα, προσωπική ζωή, οικογένεια, δουλειά, απλώς τα διεκπεραίωνε- το Σχέδιο ήταν πια το πάν για εκείνον.

Ήταν ένα Σχέδιο 3Μ- μεγαλοφυές, μεγαλειώδες, μεγαλοδύναμο. Επρόκειτο να δώσει λύση τόσο στα προσωπικά του προβλήματα, όσο και στα προβλήματα όλης της Ανθρωπότητας, μια για πάντα, να βάλει τέλος στις αγωνίες και στους αγώνες, στους κοπετούς στους αιώνιους λειμώνες, στην ανελέητη κάψα του Καλοκαιριού, στο δριμύ ψύχος των Χειμώνων, εις τον Αιώνα των Αιώνων, αμήν.

Εργάζονταν πυρετωδώς πάνω στο Υπέρτατό του Σχέδιο όλη την ημέρα, ακόμα και στο δρόμο για την δουλειά, ακόμα και στη δουλειά, ακόμα και την ώρα που έτρωγε, ακόμα και την ώρα που έχεζε, ακόμα και την ώρα που κοιμόταν- ναι, ακόμα και στον ύπνο του, διερευνούσε υποπεριπτώσεις, έλεγχε διακλαδώσεις, αναζητούσε εναλλακτικές λύσεις, τελειοποιούσε το Σχέδιο από κάθε πλευρά και από κάθε παΐδι. Μέσα και έξω, πάνω και κάτω. Πριν και μετά. Εδώ κι αλλού. Πάντα και παντού.

Λίγο πριν πεθάνει, πλήρης ημερών, το Σχέδιο ήταν σχεδόν τέλειο. Έλειπε μόνο μια τελευταία, αποφασιστική πινελιά.

Ακριβώς όπως το είχε Σχεδιάσει