Είναι αλήθεια, η Θάλασσα είναι ετερόφωτη... Το χρώμα της εξαρτάται από την οπτική γωνία. Αν την κοιτάξεις από ενώ, από ψηλά, είναι γαλάνη, όπως ο ουρανός. Αν την κοιτάξεις από τη νύχτα, είναι σκοτεινή. Αν όμως την κοιτάξεις από μέσα, στα ρηχά, είναι πράσινη. Κι αν την κοιτάξεις από μέσα προς τα βαθιά, είναι βαθυκύανη.
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
6 σχόλια:
πράσινη θα είναι όσο ο ουρανός θα παραμένει γαλάζιος. Αλλιώς θα γίνει η μεγάλη μάυρη. Χήρα...
Μην εισαι και τοσο σιγουρος γι'αυτο...Ποτε δεν ξερεις τι γινεται....
Είναι αλήθεια, η Θάλασσα είναι ετερόφωτη... Το χρώμα της εξαρτάται από την οπτική γωνία. Αν την κοιτάξεις από ενώ, από ψηλά, είναι γαλάνη, όπως ο ουρανός. Αν την κοιτάξεις από τη νύχτα, είναι σκοτεινή. Αν όμως την κοιτάξεις από μέσα, στα ρηχά, είναι πράσινη. Κι αν την κοιτάξεις από μέσα προς τα βαθιά, είναι βαθυκύανη.
...Ό,τι χρώμα όμως και να είναι, η θάλασσα είναι πάντα μια τεράστια αγκαλιά. Ζεστή, ή παγωμένη, δεν έχει και τόση σημασία...
Αχ, η θάλασσα...
θα μείνει αυτή και ρημαγμένα εργοστάσια αφαλάτωσης μπηγμένα πλάι της. να θυμίζουν τις ύστατες προσπάθειες για ζωή.
Δημοσίευση σχολίου