Η ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΓΟΥΦΑ: Ο ΚΑΛΟΓΑΙΡΩΣ ΚΑΙ Η ΜΕΝΑΣ

.
Ω φήλτατος Γούφας ήτω ω πρώτως που με αίχωσε στην Νέα Ποιραμοίδα (δλδ φύλτατος ύτω πρην μαι χόσι).

Ηδού ληπών τω νάιω μου αρηστούργειμα, με βάσοι τας Γούφοιας πρωβωκάτσειας αιντωλάς:

Ο Καλόγερος και η Μαινάς

Ένα μικρό και άβγαλτο κι αγνό καλογεράκι
έσβησε από έρωτα σεκλέτια και μεράκι
ταυτόχρονα μια έκφυλη μα όψιμη μαινάς
λυσσάρα απεδήμησε σ'Αιώνιους Μονάς

κι ο γάτος που όλα τά 'βλεπε, πάνω απ' τα κεραμίδια
ένιωθε να τον ζώνουνε μαύρα πουλιά και φίδια:

"Άνθρωπε κοκορόμυαλε, θα σού το πώ ευθέως!
το σώμα να το χαίρεσαι ενόσω είσαι νέος...
ο αφέντης του Παράδεισος δεν είναι προικοθήρας
μον' ένας ανελέητος φονιάς φαλαινοθήρας
τα νιάτα σου να τα γλεντάς, μη ζεις ωσάν καλόγερος
γιατί θα πάς αχόρταστος, ή να γενείς πορνόγερος"...
.