ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΓΡΑΦΙΣΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ! - ΕΝΑ ΠΡΩΤΟ T-SHIRT

Αυτό μπόρεσα να φτιάξω εγώ με τα πρώτόγονά μου μέσα
(ζωγραφική των Windows...)

Όσοι από εσάς έχετε ευχέρεια με τα σχεδιαστικά προγράμματα, φτιάξτε παρακαλώ τα δικά σας!

θα ήθελα για παράδειγμα να προσθέσω τη λέξη "βία" σε απαγορευτικό πλαίσιο, όπως εδώ στα αγγλικά (με επιπλέον κόκκινο κύκλο γύρω γύρω), και να τη βάλω σε ένα t-shirt μόνη της ή δίπλα δίπλα με το περιστέρι, κι από πάνω ή από κάτω την επιγραφή "όχι στη βία":



Στείλτε τα στο email μου miltiadis_s@yahoo.gr ή δημοσιεύστε τα και δώστε μου το link.

Εμπρός όλοι μαζί για τη νίκη ενάντια στη βία!
ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ!!!!


Μερικά logos που βρήκα προς μετάφραση και χρήση:






Η βία είναι εγγενές φαινόμενο των καθυστερημένων σε ανθρωπιστικές αρχές κοινωνιών, όπως η δική μας. Και δεν περιορίζεται μόνο στον κάθε είδους χουλιγκανισμό... Κυριαρχεί σε κάθε τομέα της ζωής μας.
Τί νόημα έχει λοιπόν να σηκωθείς και να φωνάξεις "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗ ΒΙΑ" σε μια χώρα όπου η κάθε λογής βία είναι Νόμος;;;;;; Είναι ίσως αυτή η αξιέπαινη πρωτοβουλία του Παράφωνου μια συλλογική φωνή που βοά στην έρημο.

Αν όμως μαζευτούμε αρκετοί... Αν τυπώσουμε t-shirt όπως αυτό το πρόχειρο που έφτιαξα... αν οργανώσουμε χάπενινγκς στους δρόμους... αν τυπώσουμε αυτοκόλλητα...

Ίσως, τότε, κάτι να γίνει...

Συμμετέχουν ήδη:
Παράφωνος Natalia Αdamo dimitrisg

simiomenos padrazo Μαύρος Γάτος eleni fergadi Tsopanis Blue Marialena Herrina

Γκαβός και κοντός Γιώργος Μαργαρίτης Manos Antonaros

Συκοφάντης Μπαστούνι Θαλασσομπερδεμένη Domingo
Έλα κι εσύ μαζί μας!
.

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΒΙΑ - ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗ ΒΙΑ!

Ζούμε καθημερινά τη βία σε όλες της τις εκδοχές. Βία στο σπίτι, φωνές, καυγάδες, τσακωμοί, χειροδικίες, ειδικά όταν τα οικονομικά είναι στενά - είναι γνωστό ότι η φτώχεια και η μιζέρια πάνε μαζί. Βία μεταξύ των πολιτών, και ειδικά απέναντι στις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες, τα παιδιά, τις γυναίκες, τις μειονότητες, τους μετανάστες, τους φτωχούς. Βία στη δουλειά, με άθλιες συνθήκες εργασίας για τους περισσότερους, που βρίσκονται σε καθεστώς διαρκούς εκβιασμού από τους εργοδότες τους. Θανατηφόρα καθημερινή βία στους δρόμους, όπου επικρατεί το δίκαιο του ισχυροτέρου (των αυτοκινήτων) στην πιό ωμή του μορφή. Βία ασκείται καθημερινά στον πολίτη από τον αυταρχικό, αναξιοκρατικό και διεφθαρμένο κρατικό μηχανισμό. Τυφλή βία από εκείνους που υποτίθεται πως είναι ταγμένοι στην διατήρηση της τάξης και στην εφαρμογή του Νόμου, την Ελληνική Αστυνομία. Ανεξέλεγκτη βία στις φυλακές. Βία, φυσικά, στα γήπεδα...

Με μια καμπάνια στο Διαδίκτυο δεν είναι εύκολο ν' αλλάξει κάτι. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, ΟΥΤΕ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ Ν' ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ. Οι πολιτικοί μας, ταμπουρωμένοι στις βίλλες τους και στις τεθωρακισμένες τους αμαξάρες, δεν νοιάζονται και πολύ για τέτοιες λεπτομέρειες. Άλλωστε τα σκληρά μέτρα που θα έπρεπε να πάρουν αν πραγματικά ήθελαν ν' αλλάξει κάτι, θα τους στερούσαν αρκετές ψήφους. Γι' άλλη μια φορά λοιπόν, και μακάρι να βγω ψεύτης, θα πάρουν θεαματικά και υπερβολικά μέτρα που γρήγορα θα ξεχαστούν, όπως κατά κανόνα γίνεται στην χώρα μας μόλις έρθει στην επιφάνεια κάποιο από τα μελανά κομμάτια της δημόσιας ζωής μας. Και το θέμα θα ξαναέρθει στην επιφάνεια όταν θα σκοτωθεί ο επόμενος...

Ahimsa, η ΜΗ-ΒΙΑ του MAHATMA GANDHI

Η βία όμως είναι εγγενές φαινόμενο των κοινωνιών όπως η δική μας, που είναι καθυστερημένες σε ανθρωπιστικές αρχές. Και δεν περιορίζεται μόνο στον κάθε είδους χουλιγκανισμό... Κυριαρχεί σε κάθε τομέα της ζωής μας.

Τί νόημα έχει λοιπόν να σηκωθείς και να φωνάξεις "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗ ΒΙΑ" σε μια χώρα όπου η κάθε λογής βία είναι Νόμος;;;;;; Είναι ίσως αυτή η αξιέπαινη πρωτοβουλία του Παράφωνου μια συλλογική φωνή που βοά στην έρημο.

Αν όμως μαζευτούμε αρκετοί... Αν τυπώσουμε t-shirt όπως αυτό το πρόχειρο που έφτιαξα... αν οργανώσουμε χάπενινγκς στους δρόμους... αν τυπώσουμε αυτοκόλλητα...

Ίσως, τότε, κάτι να γίνει...

Συμμετέχουν ήδη:

Παράφωνος Natalia Αdamo dimitrisg

simiomenos padrazo Μαύρος Γάτος eleni fergadi Tsopanis Blue Marialena Herrina

Γκαβός και κοντός Γιώργος Μαργαρίτης Manos Antonaros

Συκοφάντης Μπαστούνι Θαλασσομπερδεμένη Domingo

Έλα κι εσύ μαζί μας!

O Mahatma Gandhi, Που πέτυχε την ανεξαρτησία της Ινδίας χωρίς πόλεμο
εφαρμόζοντας στην πράξη την αρχή της ΜΗ-ΒΙΑΣ (AHIMSA στα ινδικά)

.

ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ, ΔΕΝ ΠΛΥΘΗΚΑ, ΔΕΝ ΝΤΥΘΗΚΑ, ΠΗΡΑ ΕΝΑ ΣΕΝΤΟΝΙ ΚΑΙ ΚΡΕΜΑΣΤΗΚΑ.

.
Ένα δεκαεξάχρονο αγόρι αυτοκτόνησε προχτές στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων και στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού. Είχε μεταφερθεί εκεί από τις φυλακές ανηλίκων της Αυλώνας.

Είχε φυλακιστεί για κατοχή μερικών γραμμαρίων χασίς. Κρεμάστηκε μ' ένα σεντόνι.

και ούτε μάτια δάκρυσαν
ούτε καρδιές εράγισαν
άραγε, άραγε ποιός νά 'ναι αιτία;
αχ, κακούργα, κακούργα κενωνία...

"Ο υπουργός Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρας διέταξε Ένορκη Διοικητική Εξέταση για το συμβάν και ειδικά να αναζητηθεί αν υπάρχουν ευθύνες κουλουπού κουλουπού κουλουπού" (katimerini.gr, 28-3-2007)

Το παληκαράκι άφησε ιδιόχειρο σημείωμα στα πολωνικά. Προτείνω να προκηρυχτεί πανελλήνιος μαθητικός διαγωνισμός με θέμα το τί θα μπορούσε να λέει αυτό το σημείωμα.

ΤΟ ΛΕΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ.
.

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ "ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ (ΠΛΑΝΗΤΗ) ΑΡΗ": ΕΙΝΑΙ Ο ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ο ΜΕΓΑΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ!!!

.

Ο πλανήτης Άρης

Ο Πρόφητας Απατ- Αιώνας ξεπερνά τον εαυτό του και ξαναδένει τα λυμένα του Άρη. Όλα αυτά φυσικά μόνο και μόνο για χάρη σας, κουτορνίθια, που οι συνωμότες της ΝΑΣΑ σάς κρατούν στο σκοτάδι.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ:

Το 1976 το διαστημόπλοιο Viking I φωτογραφίζει στον Άρη (σε μια φωτό πολύ χαμηλής ανάλυσης) κάτι που μοιάζει με ανθρώπινο πρόσωπο. Η Νάσα δημοσιεύει αμέσως τις φωτογραφίες, επισημαίνοντας και την συγκεκριμένη μορφή, σε μια προσπάθεια να αναζωογονήσει το ενδιαφέρον του κοινού για την εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη- κάτι που προφανώς πέτυχε απόλυτα!

1976

Η λεζάντα της NASA που συνόδευε τη φωτογραφία έλεγε κατά λέξη: "...ένας τεράστιος βραχώδης σχηματισμός... που μοιάζει με ανθρώπινο κεφάλι... σχηματίζεται από σκιές που δίνουν την ψευδαίσθηση ματιών, μύτης και στόματος..."

Πολλά χρόνια μετά, το 1998 και το 2001, νεότερες και καθαρότερες φωτογραφίες απομάκρυναν κάθε αμφιβολία για την αληθινή φύση του "προσώπου": είναι ένα αρειανό mesa (αποπλατυσμένο ύψωμα, από την ισπανική λέξη mesa-τραπέζι), δηλαδή ένα βουνό.


ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ, 2007: Ο Προφήτης Λιακόπουλος, Πρίγκηψ της Μπούρδας και Βαρώνος της Λαμογείας, αγνοώντας δήθεν όλα τα σύγχρονα δεδομένα, προσπαθεί να πουλήσει τα μπουρδολογήματά του σχετικά με τον Άρη, σερβίροντάς σου το "Πρόσωπο του Άρη" για δήθεν μεγάλη αποκάλυψη και φοβερό μυστήριο, αγοραστή των ανεκδιήγητων βιβλίων του .

2001 (Mars Global Surveyor photo)

Ακούει κανένας υπεύθυνος;
Μπορεί ο κάθε Λιακόπουλος να κοροϊδεύει ατιμώρητα τον κόσμο;

ΠΗΓΕΣ

Όλη η ιστορία του Προσώπου του Άρη, από το επίσημο site της ΝΑΣΑ

Εικόνα υψηλής ανάλυσης του "Προσώπου" (του 2001, 10,4 ΜΒ)
από το site της Malin Space Science Systems
του Michael Malin, εφευρέτη της Mars Orbiter Camera (MOC)

Τρισδιάστατη αναπαράσταση του "Προσώπου του Άρη" (από τους επιστήμονες της NASA)

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΨΕΜΜΑΤΑ
ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ.
Ο ΜΑΥΡΟΣ ΓΑΤΟΣ ΑΠΟΚΛΥΠΤΕΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΣΑΣ

ΤΟ *ΑΛΗΘΙΝΟ* ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΑΡΗ:
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ!!!
(ΕΞΩΡΑΪΣΜΕΝΟΣ...)

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

.

ΘΑ 'ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ

Στέφαν Σίντιγκ, "Νύχτα" (1914)

Έσεται ήμαρ που θα πάψεις να φοβάσαι
έσεται ήμαρ που θα πάψεις να λυπάσαι
έσεται ήμαρ που θα πάψεις να θυμάσαι

Έσεται ήμαρ που θα πάψεις να πονάς
έσεται ήμαρ που θα πάψεις να ζητάς
ήμαρ, που θα πάψεις ν' αγαπάς

έσεται γι' άλλους τοιούτον ήμαρ, κaι για σένα
αιώνια Νύξ


.

ΤΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΣΜΗΝΟΣ Μ 37

.
To ωραιότερο τραγούδι πού'χω ακούσει
το είπε ένας Καπετάνιος πριν πεθάνει:
"το πιό ωραίο,
το πιό ωραίο,
το πιό ωραίο, είναι το επόμενο λιμάνι"

(Παύλος Παυλίδης, "Το ωραιότερο ταξίδι")

M(e), 37!

.

ΡΩΜΙΟΙ - ΑΓΑΡΗΝΟΙ 1-4: Η ΑΛΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΟΥ

Βρυζάκης: Το λημέρι του Καραϊσκάκη

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους
που χτες ανέδειξαν τα παιδιά της Εθνικής σε Εθνικούς ήρωες,
και που σήμερα θέλουν να τους κρεμάσουν στο Σύνταγμα

..."άμα βληθείς ο Καραΐσκος ανέκραξεν:
"Κλάστε μου τώρα τον μπούτζον"...

(όταν χτυπήθηκε (από εχθρικό βόλι), ο Καραϊσκάκης φώναξε:
"Κλάστε μου τώρα τον πούτσο"
αυθεντική καταγραφή από χρονικογράφο της εποχής- ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΚΑ)

.

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΟΛΥΜΠΙ;;;;

.

"Bear Kick", by Bill Owens @ photo.net

Απίστευτη φωτογραφία, ε; (δεν είναι μοντάζ!!!!)

Την ψάρεψα στο photo.net

Σ;))))

.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ, ΑΥΤΟΣ Ο ΨΕΥΤΗΣ

.

Η λεβεντιά είναι χαρά
το καθαρό το βλέμμα, η μεγαλύτερη μαγκιά
μη ζεις μέσα στο ψέμα!

Νεοέλληνα, μέσα στο ψέμα γεννιέσαι, και μέσα στο ψέμα πεθαίνεις. Το ψέμα κυλάει μέσα στο αίμα σου, και πνίγει τα πάντα γύρω σου.

Ψέμα είναι η προσωπική και η ερωτική σου ζωή. Ψεύτικη είναι η μαγκιά που πουλάς, ψέμματα όλα όσα λες στις γυναίκες για να τις ρίξεις, ψέμματα λες στους φίλους σου για να παινευτείς, ψέμματα λες στη γυναίκα σου για να καλυφθείς, ψέμματα λες στην ερωμένη σου για να μην την χάσεις. Ψέμματα μαθαίνεις στα παιδιά σου.

Ψέμματα και στη δουλειά σου. Ψέμματα στους πελάτες σου για να καλύψεις τα ψέμματα που τους πουλάς, ψέμματα στον εργοδότη σου για να παραμείνει εργοδότης σου, ψέμματα στον εαυτό σου ότι δουλεύεις με αξιοπρέπεια.

Ψέμματα σού λένε και οι πολιτικοί σου για να τους ψηφίσεις. Το ξέρεις καλά, αλλά συνεχίζεις τους ψηφίζεις. Αν κανείς πει την αλήθεια, τον τιμωρείς με αφανισμό, εσύ και το Κράτος σου. Ψέμματα άλλωστε λες κι εσύ στο κράτος, κάθε μέρα. Δικαιολογίες υπάρχουν πολλές. Ψέμματα όμως πολύ περισσότερα.

Ψέμματα το σύστημα αξιών σου, ψέμματα η υποκριτική σου ηθική, ψεύτικη η ψιμυθιώδης σου επίφαση του χριστιανισμού, ψέμματα η πνευματική σου ηγεσία, ψέμματα οι δημοσιογράφοι σου, ψέμματα οι καλλιτέχνες σου, ψεύτικη η διασκέδασή σου. Ψέμα η ευημερία σου, ατομική και συλλογική. Ακόμα χειρότερα, ψέμα η δημόσια υγεία σου και η δημόσιά σου εκπαίδευση, ψέμα η κοινωνική σου πρόνοια, ψέμα η Δικαιοσύνη σου, ψέμα η Αστυνομία και η ευνομούμενη Πολιτεία σου..

Ψέμα η ευτυχία σου.

Για αυτό σου λέω...

Η λεβεντιά είναι χαρά
το καθαρό το βλέμμα, η μεγαλύτερη μαγκιά
μη ζεις μέσα στο ψέμα!

Άκου με...
.

Ο ΝΙΚΟΣ (ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ - ΤΡΙΠΤΥΧΟ - ΙΙ )

.φωτογραφία του Δημήτρη Γλέζου

...συνέχεια από το προηγούμενο (κλικ!)...

.....Ο Καπετάνιος και η Καπετάνισσα δεν είχαν φύγει ποτέ τους από το Νησί. Δεν είχαν καν γυρίσει όλο το Νησί. «Καπετάνιος» και «Καπετάνισσα» ήταν τα παρατσούκλια τους. Τόσα χρόνια μέσα στο συνάφι, λογίζονταν πιά κι εκείνοι για Θαλασσινοί.

Ο Καπετάνιος κοίταξε ξανά το μεγάλο καράβι απέναντι. Με τη θολή του όραση, νόμισε για μια στιγμή πως διέκρινε, ανάμεσα στον κόσμο που χάζευε από το δεύτερο κατάστρωμα, το γιο του το Νικολή, τριάντα χρόνια τώρα ξενιτεμένο στην Αμέρικα.

Τού φάνηκε μάλιστα πως κι εκείνος τον κοίταζε.


………………………………………………………………….........ΙΙ


Το βλέμμα του Νίκου σταμάτησε στους δυό γέρους στο παλιό κι ετοιμόρροπο μπαλκόνι.

Είχε κάτι το εξωπραγματικό η παρουσία τους εκεί. Μικροσκοπικοί κι ακίνητοι σαν ψεύτικοι, ανάμεσα στα γύψινα αγαλματάκια, ήταν τελείως αταίριαστοι με το χάος που επικρατούσε στο καλοκαιρινό λιμάνι.

Ο Νίκος είχε διαγκωνιστεί και στριμωχτεί άγρια για ν’ ακουμπήσει στην κουπαστή, αλλά άξιζε τον κόπο: η όμορφη πρωτεύουσα του νησιού, πνιγμένη γύρω γύρω στο πράσινο, έμοιαζε ακόμα πιο γοητευτική λουσμένη στο φως του καλοκαιρινού δειλινού. Ο Νίκος δεν ήταν ιδιαίτερα ρομαντικός, αλλά το θέαμα ήταν τέτοιο που δε θ' άφηνε κανέναν ασυγκίνητο.

Δίπλα του ένας χοντρός με λουλουδάτα βρακιά τον έσπρωχνε άγρια για να βγει μπροστά, ρίχνοντας όλο το βάρος του επάνω του. Ο Νίκος κράτησε σθεναρά τη θέση του κι αγριοκοίταξε το χοντρό, που υποχώρησε κάνοντας τον ανήξερο και κοιτάζοντας αλλού.

Το ποστάλι ήταν γεμάτο κόσμο. Οι περισσότεροι γύριζαν από τις διακοπές τους, νεαρά ζευγάρια πιασμένα χέρι χέρι, οικογενειάρχες με σαγιονάρες λουλουδάτα βρακιά και τεράστιες κοιλιές, παρέες με υπνοσάκους απλωμένους στο κατάστρωμα, παιδάκια που χαλούσαν τον κόσμο φωνάζοντας και τρέχοντας. Οι πιό προνομιούχοι είχαν ήδη αποσυρθεί στις καμπίνες τους: το ταξίδι ήταν μακρύ και κουραστικό, και είχαν ήδη ταλαιπωρηθεί αρκετά περιμένοντας ατέλειωτες ώρες το καθυστερημένο καράβι στο λιμάνι. Όταν τελικά ξεκίνησαν, πριν από εφτά ώρες, ήταν ήδη όλοι εξαντλημένοι, από τον δυνατό καλοκαιρινό ήλιο, το άγριο μελτέμι, και την ορθοστασία.

Ένας μικροσκοπικός κύριος με καπέλο, γύρω στα εβδομήντα, τεντώνονταν πίσω από τον ώμο του προσπαθώντας να δει κι εκείνος λίγη θέα. Ο Νίκος τού παραχώρησε την πολύτιμη θέση του στην κουπαστή, και στάθηκε λίγο πίσω από τον ανθρωπάκο, παρατηρώντας τον. Εκείνος έριξε μερικές λαίμαργες ματιές στο λιμάνι, κι έκανε να φύγει ικανοποιημένος.

Κάποιος ρεύτηκε δυνατά περνώντας πίσω τους.

Ο Νίκος δεν γύριζε από διακοπές. Θα μπορούσε κανείς να πεί ότι τώρα έφευγε, αν και δεν ήταν ακριβώς διακοπές αυτό το ταξίδι στο άγνωστο. Ήταν μια αναρρωτική άδεια τριών μηνών «λόγω υπερκόπωσης», ένας ευγενικός τρόπος να πει κανείς ότι τα είχε παίξει.

Ήταν πάντα το καλό παιδί κι έκανε όλες τις αγγαρείες του Νοσοκομείου αδιαμαρτύρητα, όλοι τον εκμεταλλεύονταν, και το ήξερε καλά, μα δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, γιατί ήταν απόφοιτος δημοτικού, και όλες του οι ελπίδες για εξέλιξη στηρίζονταν στις καλές του δημόσιες σχέσεις, στους αποπάνω. Σχετικά έξυπνος και αρκετά καπάτσος, ήταν αναγκασμένος να φέρεται από ευγενικά έως και δουλικά ακόμα και σε ανθρώπους που μισούσε, κι αυτό τού κόστιζε πάρα πολύ, βαθιά μέσα του. Με τον καιρό νόμιζε κι ο ίδιος ότι το είχε συνηθίσει, ώσπου μια μέρα πήρε ανάποδες, κι όλοι συμφώνησαν ομόφωνα να πάρει μια μεγάλη άδεια, γιατί ήταν ολοφάνερο ότι δεν ήταν πιά στα καλά του: είχε γίνει αδέξιος, εκνευριζόταν με το παραμικρό, έβριζε τους ασθενείς, δεν πήγαινε στη βάρδια του.

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η απόρριψη από το Διοικητικό Συμβούλιο της απόσπασης από το μικρό νησί στην Πρωτεύουσα, της απόσπασης που θα τού επέτρεπε κάνει τ’ όνειρό του πραγματικότητα, τ’ όνειρο για το οποίο υφίστατο τόσες ταπεινώσεις, τόσον καιρό, τ’ όνειρο για το οποίο σπαταλούσε τα βράδια του στο νυχτερινό σχολείο, μετά τη δουλειά, όταν όλοι οι άλλοι διασκέδαζαν: να σπουδάσει, να γίνει από ανειδίκευτος Νοσοκόμος ένας πτυχιούχος Νοσηλευτής. Μόλις πήρε το απολυτήριο του Γυμνασίου, το πρώτο που έκανε ήταν να ζητήσει απόσπαση στην Πρωτεύοπυσα, ή έστω μια μεγάλη εκπαιδευτική άδεια, για να μπορέσει να σπουδάσει. Κι οι αποπάνω απέρριψαν ομόφωνα και τα δύο.

Την άδεια όμως που δεν έδωσαν με τη θέλησή τους, αναγκάστηκαν να τη δώσουν λόγω ανάγκης, όταν ο Νίκος κλάταρε.

Έτσι ξεκίνησε μόνος του για ένα ταξίδι χωρίς κανέναν σαφή προορισμό: μπήκε στο πρώτο καράβι που είδε μπροστά του, και ξεκίνησε «για να βρεί τον εαυτό του»

Ο εαυτός του στον καθρέφτη της τουαλέτας έδειχνε αρκετά ταλαιπωρημένος. Σχεδόν όσο και η βρώμικη τουαλέτα, η μόνη διαθέσιμη, το πάτωμα της καλυμμένο με μια πολύ ύποπτη γλίτσα. Μπήκε σε ένα από τα χωρίσματα κι ετοιμάστηκε να ουρήσει.

Ο προηγούμενος φυσικά δεν είχε τραβήξει το καζανάκι, ο Νίκος έσκυψε να βρει το κουμπί, και παραλίγο να πέσει πάνω στη βρώμικη λεκάνη με τα μούτρα, όταν ο επόμενος έσπρωξε δυνατά την πόρτα χωρίς να χτυπήσει, φυσικά. Αντί να ζητήσει συγνώμη ο άλλος έχωσε την κεφάλα του να δει τί ήταν αυτό που αντιστεκόταν στην ανάγκη του. Άκουσε το σχετικό βρισίδι από το Νίκο, που ήταν ήδη αρκετά φορτωμένος και χωρίς αυτόν.

Ξενυχτισμένος, ταλαιπωρημένος, εξαντλημένος, ο Νίκος θα έφτανε το βράδυ στον Πειραιά, για μια καινούργια αρχή, για μια καινούργια ζωή, μα κυρίως «για να βρει τον εαυτό του». Έναν εαυτό όμως που τον τρόμαζε.

Τον τρόμαζε η αποτυχία του να πάρει την εκπαιδευτική άδεια για να σπουδάσει, παρά το τόσο γλύψιμο, τον τρόμαζε κι η ομοφυλοφιλία του, που φυσικά στο νησί την κρατούσε κρυφή.

Αυτή όμως η ανομολόγητη αλήθεια του ήταν η βασική αιτία που μισούσε τη ζωή του στο νησί.

Που αηδίαζε και μόνο που σκέφτονταν την Ασπασία...

.....................................................................ΙΙΙ

Η Ασπασία έδωσε τα ρέστα στη γιαγιά κι έβαλε στο συρτάρι τη συνταγή με κολλήμένα τα κουπόνια των φαρμάκων. Η γιαγιά μέτρησε τα ρέστα και τα βρήκε λειψά. Η Ασπασία βλαστήμησε, από μέσα της φυσικά, δεν την έπαιρνε να φτάσει πάλι καμμιά διαμαρτυρία στ' αυτιά των αφεντικών της, ξαναμέτρησε τα ρέστα μαζί με τη γιαγιά, και την έπεισε (με αρκετή δυσκολία) ότι ήταν όντως σωστά.

Άλλες δυό γιαγιάδες περίμεναν στην ουρά, κι ένας παππούς...

συνεχίζεται


Μαύρος Γάτος 1995 (c)
Απαγορεύεται κάθε αναδημοσίευση χωρίς την άδειά μου
.

Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΚAΙ Η ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ (ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ - ΤΡΙΠΤΥΧΟ Ι)

.

ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΤΡΙΠΤΥΧΟ - Ι

Στο ψηλό μπαλκόνι, που κοιτάζει στο λιμάνι,

στέκονταν ο Καπετάνιος και η Καπετάνισσα.

Ήταν η ώρα του δειλινού.

Ο ήλιος κατρακυλούσε στους απέναντι λόφους, βάφοντας τα πάντα μ’ ένα γλυκό, κοκκινωπό φως. Το λιμάνι ήταν γεμάτο κίνηση, μόλις είχε φτάσει ένα μεγάλο καράβι, που φόρτωνε και ξεφόρτωνε, κόσμο και αυτοκίνητα. Ξεφόρτωνε, και φόρτωνε.

Στη μέση του λιμανιού, δίπλα στο παλιό Τελωνείο, ήταν το αρχοντικό του Καπετάνιου και της Καπετάνισσας, ένα εντυπωσιακό τριώροφο νεοκλασικό, σε σχήμα κύβου: στο ισόγειο τα μαγαζιά, στα υπόγεια οι αποθήκες, στον πρώτο όροφο τα γραφεία, στον δεύτερο όροφο, με τα μεγάλα ορθογώνια παράθυρα, το σπίτι τους. Εκεί στέκονταν τώρα ο Καπετάνιος και η Καπετάνισσα, στο μοναδικό μπαλκόνι - ακριβώς στο κέντρο της πρόσοψης, ανάμεσα σε δυό κόγχες με εντοιχισμένα αγάλματα. Τα αγάλματα είχαν από καιρό φθαρεί, τόσο που δεν φαίνονταν πιά τί παρίσταναν αρχικά, εξακολουθούσαν όμως να δίνουν στο οικοδόμημα έναν αέρα αρχοντιάς, και παλιού μεγαλείου.

Ο Καπετάνιος μελαγχόλησε λίγο, αναπολώντας τις δόξες που είχε γνωρίσει κάποτε αυτό το σπίτι, το σπίτι του. Τότε που δέσποζε στην παραλία της πρωτεύουσας του νησιού, μοναδικό σε ύψος και ομορφιά, επιβλητικότερο ακόμα κι από την Εθνική Τράπεζα, μπορεί κι από τη ίδια τη Μητρόπολη. Τότε που στα γραφεία και στα μαγαζιά του Καπετάνιου παρέλαυναν οι αρχές, οι πιό επιφανείς έμποροι, ντόπιοι και ξένοι Καπεταναίοι, ναυτικοί, και όλοι οι ταξιδιώτες που έφταναν ή έφευγαν από το νησί.

Καλοί καιροί, σκέφτηκε ο Καπετάνιος.

Παλιοί καλοί καιροί, που δε θα ξαναγύριζαν ποτέ.

Μετά ο κόσμος άρχισε να φεύγει, κι ο τόπος άρχισε να μαραζώνει. Όλοι, φεύγοντας περνούσαν υποχρεωτικά από του Καπετάνιου, για τα εισιτήρια και για τα διαδικαστικά. Ο Καπετάνιος ξεπροβόδιζε τον έναν φίλο μετά τον άλλον, τον έναν συγγενή μετά τον άλλον, νιώθοντας κάθε φορά όλο και πιό άβολα, λες κι ήταν εκείνος, προσωπικά, υπεύθυνος για τη φυγή τους. Αντιπάθησε όμως πραγματικά τη δουλειά του όταν έφυγαν στα ξένα, για πάντα,τα ίδια του τα παιδιά, τα τρία από τα τέσσερα αγόρια του,  παρά τις απεγνωσμένες του προσπάθειες να τα εμποδίσει. Δεν μετανάστευσαν για οικονομικούς λόγους όπως οι άλλοι, αφού οι επιχειρήσεις του Καπετάνιου πήγαιναν μιά χαρά- έφυγαν ψάχνοντας περιπέτειες και νέες εμπειρίες, κι αυτό δεν τους το συγχώρησε ποτέ.

Τώρα, τα μαγαζιά στο ισόγειο, ένα TRAVEL και μερικά εμπορικά, τα δούλευαν ξένοι. Ξένοι νοίκιαζαν και τα γραφεία στον πρώτο όροφο, αφού ο τέταρτος γιός τους, ο μικρός τους, ο χαϊδεμένος τους, πέθανε ξαφνικά, πριν γίνει σαράντα χρονών.

Αυτός ήταν και ο μεγάλος καημός της Καπετάνισσας: που έφερε στον κόσμο τέσσερα αγόρια, για να τα χάσει όλα.

Η Καπετάνισσα ήταν πιά μια μικρούτσικη και εύθραυστη γριούλα, σκεβρωμένη από τα χρόνια, μα φαίνονταν ολοκάθαρα πως στα νιάτα της ήταν καλλονή. Τα λεπτά χαρακτηριστικά του ροδαλού της προσώπου ήταν ακόμα όμορφα, και τα κατάλευκα μαλλιά της, που στεφάνωναν το ήμερο, Αιολικό της πρόσωπο, τής χάριζαν ακόμα μεγαλύτερη γλυκύτητα.

Αχ, τα μαλλιά της, τα λαμπερά κορακάτα της μαλλιά, κι εκείνα τα μάτια της…

Αυτά τα μάτια είχε στο νου του και στην καρδιά του ο Καπετάνιος, όταν ανέβαινε τα βραδάκια, νέος, καλοντυμένος και αρωματισμένος, στις Επάνω Γειτονιές, να  παραφυλάξει  για να την συναντήσει κλεφτά. Όταν καμμιά φορά διασταυρώνονταν οι δρόμοι τους, εκείνη κοκκίνιζε ολόκληρη, μά δεν τού χάριζε κουβέντα, ούτε καν τον κοίταζε καλά καλά, τί θά 'λεγε ο κόσμος, τού 'δειχνε όμως με τον τρόπο της πως δεν της ήταν αδιάφορος.

Τα μάτια της σκέφτονταν ο Καπετάνιος και την ώρα που χτυπούσε κοστουμαρισμένος την πόρτα του σπιτιού της, με μια ανθοδέσμη στα χέρια, και με καρδιά που πήγαινε να σπάσει. Τα μάτια της κοίταζε με αγάπη και τώρα, καθώς εκείνη παρακολουθούσε το μεγάλο πλοίο, που φόρτωνε και ξεφόρτωνε, ψηλότερο απ’ όλα τα κτίρια του λιμανιού.

Ο Καπετάνιος και η Καπετάνισσα δεν είχαν φύγει ποτέ τους από το Νησί. Δεν είχαν καν γυρίσει όλο το Νησί. «Καπετάνιος» και «Καπετάνισσα» ήταν τα παρατσούκλια τους. Τόσα χρόνια μέσα στο συνάφι, λογίζονταν πιά κι αυτοί για Θαλασσινοί.

Ο Καπετάνιος κοίταξε ξανά το μεγάλο καράβι απέναντι. Με τη θολή του όραση, νόμισε για μια στιγμή πως διέκρινε, ανάμεσα στον κόσμο που χάζευε από το δεύτερο κατάστρωμα, το γιο του το Νικολή, τριάντα χρόνια τώρα ξενιτεμένο στην Αμέρικα.

Τού φάνηκε μάλιστα πως κι εκείνος τον κοίταζε.

…………………………………………………………………ΙΙ

Το βλέμμα του Νίκου σταμάτησε στους δυό γέρους στο παλιό κι ετοιμόρροπο μπαλκόνι.

Είχε κάτι το εξωπραγματικό η παρουσία τους εκεί. Μικροσκοπικοί, ακίνητοι σαν ψεύτικοι, ανάμεσα στα γύψινα αγαλματάκια, ήταν τελείως αταίριαστοι με το χάος που επικρατούσε στο πολυάνθρωπο καλοκαιρινό λιμάνι.

Ο Νίκος είχε διαγκωνιστεί άγρια για ν’ ακουμπήσει στην κουπαστή, αλλά άξιζε τον κόπο: η όμορφη πρωτεύουσα του νησιού, πνιγμένη γύρω γύρω στο πράσινο, έμοιαζε ακόμα πιο γοητευτική, λουσμένη στο φως του καλοκαιρινού δειλινού. Ο Νίκος δεν ήταν και ιδιαίτερα ρομαντικός, αλλά το θέαμα ήταν τέτοιο που δε θ' άφηνε κανέναν ασυγκίνητο.

Δίπλα του, ένας χοντρός με λουλουδάτα βρακιά, τον έσπρωχνε άγρια για να βγει μπροστά, ρίχνοντας όλο το βάρος του επάνω του. Ο Νίκος κράτησε σθεναρά τη θέση του κι αγριοκοίταξε το χοντρό, που υποχώρησε, κάνοντας τον ανήξερο, και κοιτάζοντας αλλού...

συνεχίζεται εδώ...



(c) Μαύρος Γάτος 1995

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Εμείς οι Έλληνες πολίτες ζούμε, σε καθημερινή πλέον βάση, μια απαξίωση σε βάρος μας. Σε κανέναν άλλο τομέα της Διοίκησης της χώρας μας η απαξίωση αυτή δεν είναι πιο έντονη απ' ότι στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που παίρνει τη μορφή τυφλής βίας εναντίον συμπολιτών μας.

Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, όταν αυτή εκδηλώνεται με την συγκάλυψη της έκνομης δράσης λίγων αστυνομικών.

Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που αποτελεί η ανείπωτη ταλαιπωρία για την έκδοση διαβατηρίου και ταυτότητας.

Φτάνει πιά! Ζητούμε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για να σταματήσει η απαξίωση σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.

Ζητούμε:

• Τον απόλυτο σεβασμό προς την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των πολιτών.


• Την αποκατάσταση, με έργα και πράξεις, της αξιοπιστίας της Ελληνικής Αστυνομίας στην οποία έχει ανατεθεί η τήρηση της έννομης τάξης.


• Τον άμεσο εξορθολογισμό διαδικασιών για την έκδοση διαβατηρίων και ταυτοτήτων.

Ζητούμε αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα σε μια δημοκρατική κοινωνία στον 21ο αιώνα.

Μια πρωτοβουλία των ιστολογίων: Αμπελοφιλοσοφίες, αναΜόρφωση-ιστολόγιο, ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ, Ελεύθερος Σκοπευτής, Ιστολόγιον, ΚΑΙ βλέπω ΚΑΙ ακούω ΚΑΙ μιλάω, Καλτσόβρακο, Λαπούτα, Λευκός Θόρυβος, λ:ηρ, Μαργαριταρένια, Με Νταούλια και Ζουρνάδες, Στέφανος Ν. Παπανώτας, το χέρι, Ψιλικατζού, ANARRIMA, Digital Era, divaynne, doncat, eidisis-sxolia, Fairy Smoke, fastbackwards, Gravity & the Wind, GreekUniversityReform, Non-Linear Complexity, Nylon, oraelladas, RealityTape, taparaponasas stoMIXER, vrypan|net|weblog, We are not alone

Πάρτε μέρος στην πρωτοβουλία μας.

NTAMA KOYΠΑ

."Queen Of Hearts" (ντάμα κούπα), by Mirco Barone

Σ' αγαπούσα πιό πολύ απ'το εγώ μου

σε λάτρευα, και σού φαινόταν λίγο
μα βρήκα τρόπο για να σού ξεφύγω

βρήκα τον τρόπο για να πάρω πίσω

αυτά που βιάστηκα να σού χαρίσω
όταν σε διάλεξα για σύντροφό μου


αλλά δεν έχω πιά τί να τα κάνω


21-3-2007
.

ΣΙΩΠΗ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ...

.

..."καλησπέρα, αγαπητοί συνταξιδιώτες"...

Οι Δευτέρες μας δεν θα είναι πιά οι ίδιες
χωρίς την καλησπέρα σου, Γιώργο

Δε σού λέω όμως αντίο

λέω μόνο «καλή αντάμωση»

κι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

για την τόση Ομορφιά που μάς χάρισες

να είσαι γερός, να μάς ανοίγεις νέα Μονοπάτια στο Γαλαξία!


Τη Δευτέρα που μάς πέρασε, 19 Μαρτίου 2007,
βγήκε στον αέρα για τελευταία φορά
η αγαπημένη εκπομπή "Στα Μονοπάτια του Γαλαξία"
του Γιώργου Πήττα, από τον Astra FM της Λευκωσίας.

Τα Μονοπάτια ξεκίνησε να τα εξερευνά ο Γιώργος
στη δεκαετία του '80 στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ
και είμαι σίγουρος ότι δεν θ' αργήσει να μάς ξαναπεί:

"ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ, ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ!"
.

ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

.
Ό,τι πόθησα, κι ό,τι απώθησα

ό,τι έχασα, κι ό,τι ξέχασα

θα περάσει


ό,τι έταξα, κι ό,τι πέταξα

όσο πόνεσα, και συμπόνεσα

κι αυτό, θα περάσει


κι ό,τι έζησα
κι ότι προσδοκώ
κι ό,τι φοβάμαι
κι ό,τι αγαπώ

θα περάσει

κι αυτό


θα περάσεις κι εσύ

θα περάσω

κι εγώ


Μαύρος Γάτος
20 Μαρτίου 2007
.

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚAΙ H BAΡΚΑ - THE TREE AND THE BOAT

.

Photos & artwork by Mavros Gatos (c)2007
.

ΤΟ ΨΑΡΙ ΒΡΩΜΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ (ΚΙ Η ΤΙΜΗ, ΠΟΙΑ ΤΙΜΗ ΕΧΕΙ; ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΧΑΡΑ ΣΤΟΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΕΙ;)

"Συνέχεια μού έρχεσαι από πίσω
δεν έχω πιά το σάλιο να σε φτύσω"
Νικόλας 'Ασιμος, "Βαρέθηκα" (3MB)

Ιδού η Λερναία Ύδρα με τα πολλά κεφάλια:

1ο κεφάλι: Η Νομοθετική εξουσία,
οι εντιμότατοι(*) 300 μας Εθνοσωτήρες, που αποφασίζουν πριν από μας για μας

2ο κεφάλι: Η Εκτελεστική εξουσία,
η εντιμότατη(*), αποτελεσματικότατη και ένδοξότατη μας Κυβέρνηση, συν
την εντιμότατη(*), αποτελεσματικότατη και ένδοξότατη μας Ελληνική Αστυνομία

3ο κεφάλι: Η Δικαστική εξουσία,
η εντιμότατη(*), περήφανη κ ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη

40 κεφάλι: Η Δημοσιογραφική εξουσία,
οι εντιμότατοι(*), αδιάφθοροι και τιμημένοι Έλληνες Δημοσιογράφοι


(*) η τιμή ποικίλλει, ανάλογα με το Ονομα και με την εξυπηρέτηση


.

ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ Ν' ΑΓΑΠΑΣ, Ν ΑΓΑΠΑΣ ΟΜΩΣ, ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΎ ΜΠΟΡΕΙΣ...

.

…νιώσε με για να σε νιώσω, κι ας πονάς
ειν’ πανάκριβο, στο λέω, ν’ αγαπάς…

Η ζωή μας είναι μια πορεία από απώλεια σε απώλεια, από πόνο σε πόνο. Ανάμεσα στις απώλειες αγωνίζεται να φυτρώσει αυτό που λέμε «χαρά». Για μερικούς, ανθρώπους, σχετικά πολύ λίγους (είναι θέμα χαρακτήρα και τύχης), η χαρά μπορεί να φτάνει ως την ευτυχία.

Αν η τύχη είναι σχετικά ευνοϊκή (δλδ αν δεν συμβεί κάποια εντελώς απρόσμενη συμφορά, που όμως δεν είναι καθόλου σπάνιες), οι άνθρωποι που καταφέρνουν ν' αγγίξουν την ευτυχία είναι εκείνοι που δεν μεγεθύνουν ανάρμοστα τις μικροαπώλειες που συμβαίνουν σε όλους καθημερινά, εκείνοι που μπορούν να μαζεύουν τις καθημερινές μικροχαρές σε ένα πολύτιμο ταμείο ευτυχίας, έτσι ώστε να μην τσακίζουν από τις μεγάλες απώλειες, όταν αυτές θα έρθουν.

Δημιουργούν έτσι οι ευτυχισμένοι άνθρωποι ένα απόθεμα Δύναμης, με το οποίο θα αντιμετωπίσουν κάπως καλύτερα από τους άλλους τις μεγάλες απώλειες όταν εκείνες έρθουν, και έρχονται ΠΑΝΤΑ, και για ΟΛΟΥΣ.

Δεν χτυπούν όμως όλους το ίδιο οι ίδιες απώλειες. Πιό πολύ απ' όλους, τσακίζουν εκείνους που αγαπούν.

Όσο πιο πολύ αγαπάς, τόσο πιο πολύ πονάς. Κι όσο πιο πολλοί είναι οι αγαπημένοι σου, οικογένεια, φίλοι, κατοικίδια, τόσο πιο συχνά πονάς, πολύ απλά γιατί οι πιθανότητες να συμβεί κάτι σε κάποιον από αυτούς είναι πολλαπλάσιες - για τα άψυχα δεν κάνω λόγο, γιατί εξ’ ορισμού δεν αξίζει τον κόπο. Και μην τολμήσει κανείς να σκεφτεί ότι όταν χάνει έναν αδελφό ένα παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας πονά λιγότερο από κάποιον που χάνει τον ο μοναδικό του αδελφό. Όποιος αγαπά πολλούς και πολύ, πονά πολύ, τελεία και παύλα.

Από πόνο σε πόνο λοιπόν προχωράμε. Μέχρι τον επόμενο πόνο, ας μην δηλητηριαζόμαστε με περιττές λύπες. Ας χαιρόμαστε με όλες τις χαρές, ακόμα και τις πιο δεδομένες, ακόμα και τις πιο «ασήμαντες».

Κι ας αγαπάμε, όσο πιο πολύ αντέχουμε, κι ας είναι πανάκριβο…

Αλλιώς, γιατί να ζούμε;


16-3-2007


.

Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΠΑΕΙ ΣΙΝΕΜΑ: ΔΕΚΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΤΕ

Συγκρότημα σινεμά (Multiplex) στο Κεμπέκ (Καναδάς)

Η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ

Πρώτος με πυραμίδιασε ο Yellow Kid. Ή τουλάχιστον εγώ αυτόν είδα, κύριε Εισαγγελεύ, αλλά μετά ήρθαν και ο Ίνδικτος, και ο Σάκης-Σταυραετός, κι η κι-εσύ-τέκνον-Βρούτε-λέγε-με-Ρεντόν.
Εμπνευσμένος λοιπόν από τον ζαβολιάρη κιτρινόπαιδο, είπα κι εγώ να κάνω ζαβολιά και να γράψω με κακία για εφτά κάνε τις δέκα, τσιγγουνιές θα κάνουμε τώρα - ταινίες που ΔΕΝ θα ήθελα να υπάρχουν. Κια μετά σκέφτηκα τί μού φταίνε οι ταινίες, ακόμα κι αυτές που εγώ απεχθάνομαι, σε κάποιους θα αρέσουν.

Κι έτσι, καθότι είμαι κι εγώ αντιδραστικό παιδί γατί, κάθησα κι έγραψα για δέκα ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που θα ήθελα να ΜΗΝ έχουν υπάρξει ποτέ. Ιδού λοιπόν :

1. Ο Τζώρτζ Μπους JR (θέλετε και σχόλιο;)

2. Ο Τζώρτζ Μπους (πατήρ)

3. Η Μπάρμπρα (παντρεύτηκε τον έναν και γέννησε τον άλλον)

4. Ο Φοίβος Καρβέλας
(ναι, ένα πρόσωπο είναι και το αυτό, μην ακούτε που μάς παραμυθιάζουν)

5. Ο Χίτλερ (αυτό πιά)

6. Ο Εφιάλτης (όχι το γκόλουμ της ταινίας "300", ο άλλος, ο αληθινός)

7. Ο Απόστολος Παύλος (ορίστε;;;;;;;)

8. O δολοφόνος του Γεωργίου Α'
(έφερε στην εξουσία τον διάδοχο Κωνσταντίνο που τα ρήμαξε όλα, εκεί στις αρχές του 20ου αιώνα...)

9. Ο δολοφόνος του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου
(κι ακόμα καλύτερα, ο ίδιος ο Αρχιδούκας -
γιατί; Ε, διαβάστε και λίγη ιστορία...)

10. Ο Ανδρέας Παπανδρέου (μετά το 1985)

Αφού όμως κάθησα και διάλεξα τους 10 πιό αυτούς ανθρώπους, γλυκάθηκα με τις λίστες, οπότε να και οι αγαπημένες μου ταινίες:

1. Το νόημα της ζωής (Monty Pythons)

2. Η Έβδομη Σφραγίδα ( Ίνγκμαρ Μπέργκμαν)

3. Η πόλη των χαμένων παιδιών (La ville des enfants perdus)

(από δω και κάτω χωρίς ιδιαίτερη σειρά προτίμησης)

4. Όνειρα (Ακίρα Κουροσάβα)

5. Ο Τζώνυ πήρε τ' όπλο του
(η πιό συγκλονιστική αντιπολεμική ταινία όλων των εποχών)

6. Ο Πεταλούδας (κλικ)
(Papillon, με τον Ντάστιν Χόφμαν και τον Στηβ Μακ Κουήν)

7. Και το πλοίο φεύγει (Φεντερίκο Φελλίνι)

8. Barbarella (του Ροζέ Βαντίμ, με την Τζέιν Φόντα!!!!!!)

9. Hairspray (με την Divine)

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ

10. Άσπρη Γάτα, Μαύρος Γάτος (Εμίρ Κουστουρίτσα)

Σ:))))))

Η ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΓΟΥΦΑ: Ο ΚΑΛΟΓΑΙΡΩΣ ΚΑΙ Η ΜΕΝΑΣ

.
Ω φήλτατος Γούφας ήτω ω πρώτως που με αίχωσε στην Νέα Ποιραμοίδα (δλδ φύλτατος ύτω πρην μαι χόσι).

Ηδού ληπών τω νάιω μου αρηστούργειμα, με βάσοι τας Γούφοιας πρωβωκάτσειας αιντωλάς:

Ο Καλόγερος και η Μαινάς

Ένα μικρό και άβγαλτο κι αγνό καλογεράκι
έσβησε από έρωτα σεκλέτια και μεράκι
ταυτόχρονα μια έκφυλη μα όψιμη μαινάς
λυσσάρα απεδήμησε σ'Αιώνιους Μονάς

κι ο γάτος που όλα τά 'βλεπε, πάνω απ' τα κεραμίδια
ένιωθε να τον ζώνουνε μαύρα πουλιά και φίδια:

"Άνθρωπε κοκορόμυαλε, θα σού το πώ ευθέως!
το σώμα να το χαίρεσαι ενόσω είσαι νέος...
ο αφέντης του Παράδεισος δεν είναι προικοθήρας
μον' ένας ανελέητος φονιάς φαλαινοθήρας
τα νιάτα σου να τα γλεντάς, μη ζεις ωσάν καλόγερος
γιατί θα πάς αχόρταστος, ή να γενείς πορνόγερος"...
.

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ 4 - ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΟΝΟ: Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΣΕ mp3

.


Αφιερωμένο σε όσους άρεσε το "Αν μπορείς"...
(λυπάμαι για τα λαθάκια, είναι βιαστική ηχογράφηση κ δεν πρόλαβα να το ξαναηχογραφήσω...)

Για σένα μόνο
για σένα τραγουδώ

κι ό,τι πληρώνω
σε σένα το χρωστώ

ολοκληρώνo-μαι
και φτάνω στο μισώ

και μετανοιώνω
και δε σε συγχωρώ


για σένα, μόνο
για σένα τραγουδώ

περνώ, τελειώνω
και όμως, είμ' εδώ...



Μαύρος Γάτος, 20 Νοεμβρίου 2006
(το είχα βγάλει στη φόρα ΕΔΩ, χωρίς τη μουσική)
Με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος
για τους στίχους, τη μουσική κλπ κλπ...

κατεβάστε το mp3 εδώ
.
.

ΖOGRAFISE TO Σ;)

ΜΑΤΑΙΩΣΗ

.



Αν μπορείς
λίγο να 'ρθείς
μόνο για μια στιγμή

αν μπορείς
αν μπορείς να 'ρθείς

τα
μάτια σου να δω
μόνο μια φορά

ν' ακούσω τη φωνή σου
ν' αγγίξω το κορμί σου

για στερνή φορά



Αν μπορείς...
αν μπορείς




κατεβάστε τη μουσική από εδώ


Μαύρος Γάτος, 9-3-2007
Με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος
για τους στίχους & την μελωδία
.
.

Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΑΚΗ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Δημοσιογράφος δεν γύρισε εκείνο το βράδυ στο σπίτι του, και το κινητό του δεν απαντούσε. Ανήσυχη η γυναίκα Του ειδοποίησε την αστυνομία, την Ιντερπόλ, την CIA, και τους MIB (Men In Black).

Συναγερμός σήμανε αμέσως παντού. Ελικόπτερα, AWACS, υποβρύχια, φρεγάτες, UFO και ATIA, ξαμολήθηκαν να ψάχνουν για τον Δημοσιογράφο σε όλες τις διαστάσεις του χωροχρόνου.

Τελικά, το τρίτο βράδυ, ο Δημοσιογράφος εμφανίστηκε μόνος του στο σπίτι του, ταλαιπωρημένος, με ρούχα βρώμικα και ξεσκισμένα, γεμάτος λάσπες και χώματα.

"Πού ήσουν αστέρι της ζωής μου, που ήσουν φως μου, πού ήσουν Δημοσιογράφε μου, και σε ψάχναμε παντού; " τον ρώτησε η γυναίκα του.

"Άστα γυναίκα", απάντησε εκείνος, ξεψυχισμένα. "Με είχαν απαγάγει κάτι Αλβανοί, και με βίαζαν συνέχεια τρία ολόκληρα εικοσιτετράωρα, σε μια καλύβα πάνω στην Πεντέλη.... Μάλιστα νομίζω ότι με τραβούσαν και σε βίντεο..."

"Μα, αστέρι μου",παρατήρησε η ξύπνια σύζυγος, "πώς γίνεται να σε βίαζαν τρία 24ωρα, αφού λείπεις μόνο ΔΥΟ 24ωρα;;;;;"

"Α, γυναίκα, ξέχασα να σού το πω... Θα πάω και αύριο...."


ΠΑΣΑ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΡΑΓΙΚΗ

.
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ: Για το αν το συγκεκριμένο άτομο βιάστηκε ή αν έκανε ό,τι έκανε με τη θέλησή του δεν μπορώ και δεν πρέπει να εκφράσω την άποψή μου γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ, αν και έχω μιαν εικόνα αρκετά σαφή. Δεν είναι όμως δυνατόν να δεχτώ ότι όντως βιάστηκε, πριν ασχοληθεί η Δικαιοσύνη με το θέμα. Και ΔΕΝ είναι δυνατόν να δεχτώ αυτό το άθλιο όργιο παραπλάνησης, λαϊκισμού, και κιτρινισμού που είδα, και που βασίζονταν στο ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι όντως υπήρξε ένας βιασμός (κάτι που, όπως είπα, ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ.)
.

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ 2007 ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

.

Οι τούρκοι εθνικιστές: με σήμα τον Κεμάλ και το ουρλιαχτό του γκρίζου λύκου

"ΟΙ ΛΑΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ,
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΟΥΝ"

στη μνήμη του Θεόφιλου Γεωργιάδη,
του Τάσου Ισαάκ, του Σολωμών Σολωμoύ,
του Τάσου Ηλιάκη, των τριών πιλότων των Ιμίων,
και όλων των υπόλοιπων θυμάτων του τουρκικού εθνικισμού

-Παιδί μου, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, πρώτος ηγέτης των Νεότουρκων και Πατέρας της σύγχρονης Τουρκίας, εφάρμοσε στη δεκαετία του 1910 ένα προσεκτικά σχεδιασμένο σχέδιο εθνοκάθαρσης στην Μικρά Ασία και στον Πόντο, σε αγαστή συνεργασία με τον Γερμανό Στρατηγό Φον Γκόλτς. Πρώτα θύματα ήταν οι Αρμένιοι του Πόντου, με πάνω από ένα εκατομμύριο νεκρούς, κι αμέσως μετά ακολούθησαν οι Έλληνες.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, νέοι, γέροι και παιδιά, ξεσπιτώθηκαν με τη βία, και στάλθηκαν στα βουνά της ενδοχώρας. Χιλιάδες ήταν εκείνοι που κάηκαν ζωντανοί ή δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ. Οι περισσότεροι όμως πέθαναν "μόνοι τους", από τις κακουχίες. Μόνο στον Πόντο, οι νεκροί Έλληνες υπολογίζονται σε πάνω από 300.000 (περίπου ένας στους τρεις Έλληνες πόντιους…) Στην υπόλοιπη Μικρασία, κυρίως στα περίφημα Τάγματα Εργασίας (Αμελέ Ταμπουρού) χάθηκαν πολλοί ακόμα Έλληνες…

-Τί μού λες ρε μπαμπά;

-Παιδί μου, μετά το τέλος του πολέμου, έγινε ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Όλοι οι μουσουλμάνοι της Ελλάδας πήγαν υποχρεωτικά στην Τουρκία, και όλοι οι ελληνορθόδοξοι της Τουρκίας ήρθαν υποχρεωτικά στην Ελλάδα. Συμφωνήθηκε όμως να μην ανταλλαγούν και να παραμείνουν στις πατρίδες τους η Ελληνική κοινότητα στην Κωνσταντινούπολη και στα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, όπως και η μουσουλμανική κοινότητα της Δυτικής Θράκης, που περιλαμβάνει τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης και τους Πομάκους, ένα Θρακικό βουλγαρόφωνο εξισλαμισμένο λαό.

Με συστηματική τρομοκρατία δεκαετιών, που εναλλάσσονταν με περιόδους ηρεμίας, οι Τούρκοι "κατάφεραν" να συρρικνώσουν την ελληνική μειονότητα της Πόλης από μια δυναμική κοινότητα σε μια διακοσμητική ομάδα μερικών χιλιάδων γερόντων, και σε μερικές εκατοντάδες ανθρώπους σε Ίμβρο και Τένεδο. Το τελευταίο δυναμικό χτύπημα δόθηκε το 1955, όταν ο εξαγριωμένος τουρκικός όχλος τρομοκράτησε τους Έλληνες της Πόλης με αγριότητες, με μεγάλες καταστροφές περιουσιών, απειλές, και ξυλοδαρμούς, προκαλώντας ένα μεγάλο κύμα εξόδου προς την Ελλάδα. Αφορμή για τις βιαιότητες αυτές ενάντια στους Έλληνες ήταν μια βόμβα που έσκασε στη Θεσσαλονίκη, στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ.
Τη βόμβα αυτή αποδείχτηκε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι την τοποθέτησαν τούρκοι πράκτορες, και τα "γεγονότα" που ακολούθησαν είναι ΑΠΌΛΥΤΑ αποδεδειγμένο πως τα διοργάνωσε το ίδιο το τουρκικό κράτος. Μάλιστα, ο υπεύθυνος για τα αίσχη αυτά τούρκος πρωθυπουργός, δικάστηκε και καταδικάστηκε (μεταξύ άλλων) γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, από την ίδια την τουρκική Δικαιοσύνη .

Συνολικά η ελληνορθόδοξη κοινότητα της Τουρκίας, από διακόσιες πενήντα τρεις χιλιάδες (253.000) μέλη που αριθμούσε το 1923, έφτασε να μετρά λιγότερους από πέντε χιλιάδες ανθρώπους σήμερα. Αντίθετα, η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ευημερεί και προοδεύει, κι από ογδόντα επτά χιλιάδες το 1920, έφτασε σήμερα περίπου τις εκατόν είκοσι πέντε χιλιάδες ανθρώπους.

-Σοβαρά ρε μπαμπά;;;;

-Παιδί μου, η Τουρκία είναι από τις πολύ λίγες χώρες στον κόσμο που έχει αρνηθεί να υπογράψει τη Διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αυτό το κάνει γιατί κατά την άποψή της η εφαρμογή του διεθνούς αυτού Νόμου δεν την συμφέρει, αφού το Αιγαίο Πέλαγος, με τα τόσα διάσπαρτα ελληνικά νησιά, ανήκει σύμφωνα με αυτήν την συνθήκη στην Ελλάδα,μια συνθήκη που ισχύει από 1982 το σε όλον τον κόσμο. Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΕΙΛΕΙ ΡΗΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΠΟΛΕΜΟ, αν η Ελλάδα αποφασίσει να εκμεταλλευτεί οικονομικά τις περιοχές του βυθού που της αναλογούν, υπενθυμίζω, σύμφωνα με τους διεθνείς Νόμους. Επιπλέον, το 1976 και το 1987 η Τουρκία έστειλε ερευνητικά σκάφη στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ χωρικά ύδατα (ελληνικά, σύμφωνα πάντα με τη Διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982), το "Χόρα" το 1976 και το "Πίρι Ρέις" το 1987. Και τις δύο φορές, η Ελλάδα και η Τουρκία έφτασαν στα πρόθυρα του πολέμου, που τελικά αποτράπηκε με εξωτερικές παρεμβάσεις.

Αυτή η απειλή με πόλεμο, το περίφημο Casus Belli (αιτία για πόλεμο), ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΕΔΩ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΙΛΩ. Εξειτίας αυτής της διαρκούς απειλής η Ελλάδα δεν τολμάει να πάρει αυτό που τής ανήκει σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, δηλαδή να εκμεταλλευτεί τα πετρελαϊκά κοιτάσματα του Αιγαίου, κάτι που φυσικά θα έδινε τεράστια ώθηση στην οικονομία της.

Πολύ πρόσφατα η Τουρκία απείλησε με πόλεμο και την Κύπρο, προσπαθώντας να την εμποδίσει να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα που βρίσκονται ανάμεσα στην Κύπρο, το Ισραήλ και τη Συρία, δηλαδή πολύ μακριά από την ίδια την Τουρκία.

Και στο Αιγαίο όμως η Τουρκία δεν παύει να δημιουργεί συνεχώς ζητήματα, όπως το 1996, όταν τούρκοι κομμάντος κατέλαβαν τα ακατοίκητα νησάκια Ίμια κοντά στην Κάλυμνο, με αποτέλεσμα να φτάσουμε και πάλι στα πρόθυρα του πολέμου, για τέταρτη φορά μέσα σε λιγότερο από είκοσι χρόνια (από το 1974), και να συντριβεί στη θάλασσα ένα ελληνικό ελικόπτερο, με τρεις Έλληνες αεροπόρους νεκρούς… Αλλά αυτό δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, οι Τούρκοι καθημερινά παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο στο Αιγαίο περνώντας συχνά ακόμα και πάνω από τα ελληνικά νησιά, και αναγκάζοντας την ελληνική αεροπορία να παίζει μαζί τους τη γάτα με το ποντίκι… σε μια τέτοια "εικονική" αερομαχία σκοτώθηκε το 2006 ο πιλότος Τάσος Ηλιάκης…
Δίκαια λοιπόν η Τουρκία μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ο πολεμοχαρής νταής κι ο τρομοκράτης της γειτονιάς.

-!!!!!!!!!!!!!!

-Παιδί μου, η Τουρκία το 1974 εκμεταλλεύτηκε το πραξικόπημα που οργάνωσε η ελληνική Χούντα σε συνεργασία με τον Κύπριο εθνικιστή Σαμψών, εναντία στον νόμιμο Πρόεδρο της Κύπρου, και εισέβαλε με αυτό το πρόσχημα στην Κύπρο, διαπράττοντας αμέτρητα εγκλήματα πολέμου απέναντι στους Ελληνοκύπριους άμαχους, αλλά και απέναντι στους Έλληνες και Ελληνοκύπριους αιχμάλωτους, πολλοί από τους οποίους ακόμα δεν έχει αποδειχτεί με ποιόν τρόπο δολοφονήθηκαν. Σήμερα, τριαντατρία χρόνια μετά την εισβολή, η Τουρκία εξακολουθεί να κατέχει το 27% του Κυπριακού εδάφους, παρά τα άπειρα ψηφίσματα του ΟΗΕ και της Διεθνούς Κοινότητας που καταδικάζουν την εισβολή και την κατοχή και την διατάζουν να αποσυρθεί άμεσα.

-Αν είναι δυνατόν!!! Ρε μπαμπά, και ποιοι είναι οι άλλοιι τρεις που μού είπες στην αρχή;;;

-Παιδί μου, ο Κύπριος Θεόφιλος Γεωργιάδης, που δραστηριοποιούνταν για το θέμα της αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο αλλά και για τα δικαιώματα των Κούρδων στην Τουρκία, δολοφονήθηκε το 1994 στη Λευκωσία από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Τον Αύγουστο του 1996, ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ, εντελώς άοπλος, περνά τα συρματοπλέγματα του Αττίλα (αυτόν τον κωδικό είχε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974) και λυντσάρεται (ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου) από εξαγριωμένους Τουρκοκύπριους.

Ο Τάσος Ισαάκ ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου

Τρεις μέρες αργότερα, ο 26χρονος Σολωμών Σολωμού, κι αυτός εντελώς άοπλος, περνά το συρματόπλεγμα μπροστά από το φυλάκιο του τουρκικού στρατού κατοχής, κι ανεβαίνει στον ιστό της τουρκικής σημαίας με σκοπό να την κατεβάσει. Την ώρα που σκαρφαλώνει, δολοφονείται εν ψυχρώ από έναν τούρκο αξιωματικό, μπροστά στα μάτια των δημοσιογράφων και των κυανόκρανων του ΟΗΕ.



-Τί είναι αυτά που μού λες ρε μπαμπά;;;;; Μήπως είσαι εθνικιστής;;;;;;;; Άκου λέει! Οι Τούρκοι είναι φίλοι μας!!!!!! Αδέρφια μας!!!!!!!!! Μάθε επιτέλους να σκέφτεσαι ανοιχτόμυαλα, πολυπολιτισμικά, διεθνιστικά, παλιοφασίστα, ε παλιοφασίστα!!!!!!!

Τί ντροπή, να έχω έναν τέτοιο πατέρα!!!! Αν το μάθουν τα άλλα παιδιά στο σχολείο, θα με δείχνουν με το δάχτυλο και θα λένε «να ο γιός εκείνου του σιχαμερού εθνικιστή»…

Περισσότερα για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου
.