ΑΣ ΓΟΝΑΤΊΣΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΆ ΣΤΟ ΧΡΌΝΟ- ΓΙΑΤΊ ΕΊΝΑΙ ΑΘΏΟΣ... ΚΑΛΉ ΧΡΌΝΙΑ!

Heinrich Boll, 1917-1985

Όπου "Θεός" βάλτε "Χρόνος"- έχουν πολλά κοινά-
όπως το ότι είναι Αθώοι... και το ότι δεν υπάρχουν...
Ας τους γιορτάσουμε λοιπόν!

...γονάτισα, έκανα το σταυρό μου, και για ένα λεπτό αισθάνθηκα υποκριτής, μετά όμως σκέφτηκα ότι ο Θεός είναι αθώος, και δεν είναι υποκρισία να γονατίζεις μπροστά του...

Χάινριχ Μπελ (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1972)

Τις καλύτερες ευχές μου σε όλους- Υγεία, Αγάπη, Αλήθεια για το 2008!
.

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, Σ' ΑΓΑΠΩ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

‎
-Μιλάς παράξενα, είπε εκείνη. Υπάρχει όμως στη συμπεριφορά σου κάτι που μού αρέσει. Έλα πιό κοντά, Ξένε, κι εξήγησε μου.


-Μόνη σου το είπες: "μια λαμπερή κηλίδα αίματος στο μέτωπό του". Με κοίταξες αλλόκοτα. Πρέπει να σ'αγαπήσω;


-Ma σ' άκουσα: "Ένα αστέρι εξερράγη μέσα στο βλέμμα του", είπες.
Απόψε ο ουρανός είναι κατακόκκινος, κι οι φήμες ζοφερές. Μ'αρέσεις όταν γέρνεις έτσι το κεφάλι σου. Τούτη τη στερνή ώρα, ναι, πρέπει να σ'αγαπήσω. 


Ποιός ξέρει; Μπορεί και νά΄ναι αλήθεια πως δεν είμαστε παρά πούπουλα, ανάμεσα στ'ατσάλινα σαγόνια της ζωής και του θανάτου. Αλλά προτιμώ να μετρώ το Χρόνο με το δικό μου ρολόι. Μπορώ έτσι να πετώ, αδιαφορώντας για τις ενδείξεις. Μπορώ να πετάξω μαζί σου.


Είναι το τέλος, σ'αγαπώ, είναι το τέλος.

Από ένα αγαπημένο μου διήγημα επιστημονικής φαντασίας
("Zirn Left Unguarded, The Jenghik Palace In Flames, Jon Westerley Dead’ by Robert Sheckley)

ΑΦΙΕΡΩΜέΝΟ ΣΕ ΣέΝΑ

.
...που  παντρεύτηκες... εδώ και καιρό.

(Αγάπη πρώτη, αγάπη μου πιστή)

Στο χωραφάκι εκεί με το λινάρι
σ’ είδα να λάμπεις μες το πράσινο
κι έμοιαζες με τ'ολόγιομο φεγγάρι
που ανατέλλει, όμορφο, λαμπρό


μ’ είδες, κι έκατσες κάτω στο χορτάρι
χαρά μου, που σε βρήκα μοναχή
φύγε, αν η καρδιά δε σε κρατάει
κινούν τα πόδια, μα τα μάτια -εκεί


αγάπη πρώτη , αγάπη μου πιστή
τη νύχτα στ’ όνειρό μου σε θωρώ
αλλά ξυπνώ και δε σε βρίσκω εκεί
και τα πικρά τα κλάματα αρχινώ


την αγάπη μου βάλε στην ψυχή
όπως την έχω εγώ μες στην καρδιά
γιατί έτσι πάντα θά’ ναι η ζωή:
εκεί που σ' αγαπούνε ν’ αγαπάς.


Παραδοσιακό της Grecia Salentina, στη διάλεκτο Grico
(τη διάλεκτο των ελληνόφωνων της Grecia Salantina)
η εκτέλεση που ακούγεται είναι του συγκροτήματος Γειτονία (Ghetonia)

μετάφραση Μαύρος Γάτος 2007

Ghetonia, το πιό μελωδικό συγκρότημα των ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας

Agapimu fidela, protini


Sto korafaissu 'ssiànonna linari
ce 'derlampise mesa sto chlorò

sekundu motti skònnete o fengari
atto krovàtti tu òrrio, pereftò

M'ide c'ekàise 'kau sta chortìa;
faristi n'avro sena manechì,

Tàrassa, ma so leo ma ti kardìa,
ta poia pian ambrò ce a mmàddhia 'mpì.

Agàpimu fidela protinì,
puru ti nifta iss'nnu se torò;

Ivò fsunnòntas 'e se vrisko 'ci,
ce iu ta mala klàmata arcinò.

Tin àgapimmu vale sti fsichì,
sekundu sti kardìammu tin vastò:

lus panta sto kosmo pai 'to zisi,
sekundu s' agapune n' agapisi.

Adagio Con Amore by ~Windfola on deviantART



.

ΟΙ ΚΑΦΕΛΛΟΙ ΣΤΟΝ FLASH FM ΜΕΤΑ ΤΙΣ 2.15 ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ALTER ΣΤΙΣ 3.30 - ΟΙ ΠΕΖΟΙ, ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ, ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ...

.
Γέμισε ο κόσμος Κάφελλους!

(Ακούστε σε λίγο FLASH FM
και δείτε τις ειδήσεις του Alter στις 3.30)

Ένα δείγμα από τα Κατορθώματα των Κάφελλων της Ελληναριάς:

Οι σημερινές φωτογραφίες είναι από την οδό Αγίου Δημητρίου, στο ύψος της Ιατρικής Σχολής. Παρατηρούμε το γνωστό θανατηφόρο μοτίβο "τα αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια, οι πεζοί στη μέση του δρόμου". Να θυμίσω ότι στη Θεσσαλονίκη και μόνο παρασύρεται κατά μέσο όρο ένας πεζός την ημέρα από κάποιο όχημα. Σάς φαίνεται περίεργο;

.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ - ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ : "ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΤΗΣ ΣΟΥΠΙΑΣ"

.

'

...υπάρχει τρόπος να πιάσει κανείς τις σουπιές χωρίς να κουραστεί πολύ: βρίσκουμε μια θηλυκιά σουπιά , τη δένουμε προσεκτικά με λεπτό νήμα, και τη σέρνουμε πίσω από τη βάρκα. Η βάρκα προχωρεί αργά, κοντά στην παραλία, χωρίς να κάνει θόρυβο. Σε λίγο πίσω από την θηλυκή σουπιά σχηματίζεται ουρά από αρσενικές, τις οποίες πιάνουμε με την απόχη...

Θέμος Ποταμιάνος, "Ψαρέματα και ψάρια - τα μυστικά και οι χαρές της ψαρικής"

Σ;)))))))
.

OI ΚΑΦΕΛΛΟΙ (ΚΑΦΡΟΙ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ ΟΔΗΓΟΙ) ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ "ΝΕΑ"

ΚΑ.(ΦΡΟΙ) ΕΛΛ.(ΗΝΑΡΑΔΕΣ) Ο.(ΔΗΓΟ)Ι

Ευχαριστώ θερμά τον φίλο δημοσιογράφο Γιώργο Αράπογλου για την ολοσέλιδη προβολή του Ένδοξου Blog των Κάφρων Ελληναράδων Οδηγών στα σημερινά Νέα.

Σ;)))


Η ηλεκτρονική έκδοση του άρθρου εδώ

ΣΕ ΛΊΓΟ ΦΤΆΝΕΙ ΤΟ ΠΈΡΣΙ

Πριν από δύο χρόνια ακριβώς, τα ξημερώματα της δεύτερης μέρας των Χριστουγέννων, ξεκίνησα αυτό το μπλόγκ. Το ημεροδίχτυ μου, όπως μού άρεσε να το λέω. Από τότε άλλαξαν πολλά, αλλά και τίποτα. Γνώρισα πολλούς και ίσως κανέναν. Τους έχασα όλους, κι ούτε έναν. Άξιζε τον χρόνο. Πόνεσε τον κόπο.

Γιατί άνθρωπος είμαι, κι όχι γάτος, μην ακούς. Και ποιός άνθρωπος δε φοβάται το Φόβο; Ποιός αρνείται ένα χάδι; Ποιός δεν αισθάνεται μόνος; Ποιόν δεν τσακίζει ο Χρόνος;

Ποιός προβλέπει το Παρελθόν; Ποιός θυμάται το Μέλλον; Ποιός καταφέρνει να ζει στο παρόν;

Πόσο δύσκολο είναι, ειδικά αυτό το τελευταίο- τουλάχιστον όμως το προσπαθώ...
Ας συνεχίσουμε να προσπαθούμε - μαζί!
Σ;)))

ΤΣΙΤΟΥΡΊΔΗΣ, ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΊΟΣ, ΜΑΓΓΊΝΑΣ, ΖΑΧΌΠΟΥΛΟΣ- ΈΝΑ ΈΝΑ ΤΑ ΠΟΝΤΊΚΙΑ ΠΗΔΟΎΝ ΑΠΌ ΤΟ ΚΑΡΆΒΙ-

...ο επόμενος, παρακαλώ.
Καπετάνιε, μη σπρώχνεις- εσύ τελευταίος.

ΚΌΛΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΆΔΕΙΣΟΣ

Τι νόημα έχει η Πίστη σου
αν δεν έχεις ματώσει από την Αμφιβολία
τί αξίζει η Αρετή σου
αν δεν έχεις εξερευνήσει την Αμαρτία
τι να σημαίνει για σένα ο Παράδεισος
αν δεν έχεις βουτήξει βαθιά
μέσα στην Κόλαση
.
19-2-2006

"ΤΑ ΠΡΏΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ": ΆΛΛΗ ΜΙΑ ΕΚΠΟΜΠΉ- ΣΚΟΥΠΊΔΙ ΜΕ ΆΘΛΙΑ ΜΕΤΆΦΡΑΣΗ ΑΠΌ ΤΟΝ ΔΉΘΕΝ ΠΟΙΟΤΙΚΌ ΣΚΆΙ

Μόλις έχασα μία ώρα από τη ζωή μου και τα μισά μαλλιά της κεφαλής μου. Τί δεν άκουσα, από την δήθεν ποιοτική τηλεόραση του ΣΚΆΙ...
.
α. "Το ζήτημα σχετικά με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου στα Ευαγγέλια προκύπτει από μια ασάφεια σχετικά με τη μετάφραση μιας ΕΒΡΑΪΚΉΣ λέξης, που μπορεί να σημαίνει είτε "παρθένα", είτε "νέα γυναίκα"...
Με μια "μικρή" λεπτομέρεια: τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα ΕΛΛΗΝΙΚΆ, και όχι στα εβραϊκά...
.
β, ...το μήνυμα της γέννησης το μεταφέρουν κάποιοι "αγγελό-ι" (ναι, με τον τόνο στο ό), που σημαίνει αγγελιοφόροι
Σοβαρά; για δες τί μαθαίνει κανείς...
Υπάρχουν όμως και πολύ χειρότερα:
.
γ. Σχετικά με τη φάτνη του Χριστού:..."η λέξη που αναφέρεται είναι "καταλούμα", πράγμα που πιθανόν να σημαίνει ότι δεν υπήρχε χώρος, όχι ότι δεν υπήρχε δωμάτιο"

Ποια να είναι άραγε αυτή η μυστηριώδης λέξη, φανταστική μου μεταφράστρια; Μήπως - λέω - η ελληνική λέξη "ΚΑΤΆΛΥΜΑ";;;
.
δ. ...τον χριστιανισμό τον έκανε επίσημη θρησκεία της Ρώμης ο Μέγας Κωνσταντίνος, όταν έγινε κι εκείνος χριστιανός...
Με μια ασήμαντη λεπτομέρεια: ο Κωνσταντίνος ποτέ δεν ασπάστηκε επίσημα τον χριστιανισμό. Τον χρησιμοποίησε περίτεχνα για να εδραιώσει την εξουσία του, αλλά συνέχισε να θυσιάζει στους παγανιστικούς θεούς σε όλη του τη ζωή. Η μόνη στιγμή που ΠΙΘΑΝΌΝ να πλησίασε τον χριστιανισμό ήταν λίγο πριν πεθάνει, στο κρεβάτι του θανάτου του.
.
Τα θερμά μου συλληπητήρια στον ΣΚΆΙ για την επιλογή της εκπομπής, στην ομάδα μεταγλώττισης, και στην "μεταφράστρια" κυρία Καραβέα. Και εις κατώτερα...

ΤΕΡΆΣΤΙΑ ΕΠΙΤΥΧΊΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΊΑΣ ΣΤΗΝ ΠΆΤΑΞΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΉΣ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΌΤΗΤΑΣ

Του ανταποκριτή μας


Καλήν ημέραν Άρχοντες, κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ' Αρχοντικό σας

Σε μιάν εντυπωσιακή πανελλαδική επιχείρηση της Αστυνομίας, χιλιάδες αδέσποτα παιδιά όλων των ηλικιών συνελήφθησαν σήμερα το πρωί επ' αυτοφόρω να ζητιανεύουν. Η επιχείρηση, που σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες πραγματοποιήθηκε κατά παραγγελία του ίδιου του ευαίσθητου κοινωνικά Πρωθυπουργού μας, έφερε το κωδικό όνομα "Ρεμύ", σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά, κι εκτελέστηκε με απόλυτη ακρίβεια.

Χριστός γεννάται σήμερα, εν Βηθλεέμ τη πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη

Ειδήμονες του Star Channel, τού Alter, αλλά και τού Alpha και τού Antenna, εκτιμούν ότι η απόλυτη επιτυχία με την οποία στέφθηκε η "Επιχείρηση Ρεμύ" θα μάς απαλλάξει επιτέλους απ' όλα αυτά τα ενοχλητικά μυξιάρικα με τα χαρτομάντηλα και με τα παραπονεμένα μάτια, που δεν σού επιτρέπουν ν' απολαύσεις τον καφέ σου, το γεύμα σου, τα ψώνια σου, την ησυχία σου, βρε αδερφέ.

εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των Ουρανών, και Ποιητής των Όλων

Αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν ότι κάποια από τα αδέσποτα παράσιτα προσπάθησαν να ψελλίσουν κάποιες γελοίες δικαιολογίες, ότι έψελναν λέει δήθεν κάτι που περιέγραψαν ως "κάλιαντρα" ή "κόλοντα". Μερικά δαιμονισμένα μάλιστα πρόβαλαν και αντίσταση, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν έξι αστυνομικοί από νυχιές και δαγκωματιές.

εκ της Περσίας έρχονται τρεις Μάγοι με τα Δώρα
άστρο λαμπρό τους οδηγεί, χωρίς να λείψει ώρα

Η κατάσταση της υγείας των τραυματιών δεν εμπνέει ανησυχία, ενώ από τα αδέσποτα που οι αστυνομικοί αναγκάστηκαν να πυροβολήσουν, δεκαεφτά ψόφησαν και αλλά τριανταπέντε νοσηλεύονται στα κατά τόπους κτηνιατρεία.

σ' αυτό το σπίτι πού' ρθαμε, πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χίλια χρόνια να ζήσει

Μετά το τέλος της επιχείρησης όλα τα αδέσποτα παιδιά οδηγήθηκαν σε προδιαμορφωμένους χώρους με ειδικά κλουβιά, που είχαν προετοιμαστεί με μεγάλη ανθρωπιά και φροντίδα ειδικά γι' αυτά, με φρέσκο νερό και άφθονα friskies για όλα τους, προσφορά της φιλεύσπλαγχνης Εκκλησίας της Ελλάδος, χρονιάρες μέρες που είναι. Εκεί τα παιδιά θα εκτίθενται στο ζωόφιλο κοινό για έναν ολόκληρο μήνα. Μετά το διάστημα αυτό τα τυχόν αζήτητα θα θανατωθούν, με ανθρωπιστικές φυσικά μεθόδους, όπως προβλέπει ο Νόμος.

και τού Χρόνου...
.

Η ΓΙΑΓΙΆ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΊΔΙΑ (ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΡΑΒΉΧΤΗΚΕ ΠΟΤΈ)

.residual granny by *weeja on deviantART

Προπαραμονή Χριστουγέννων. Όλοι ψωνί-ζουν, στολί-ζουν, ετοιμά-ζουν, σχεδιά-ζουν, γιορτά-ζουν. Ζουν.

Σε μιάν απόμερη γειτονιά, σε μια μικρούτσικη πλατειούλα, σ' ένα παγκάκι κάτω από έναν πλάτανο, μέσα στο κρύο, κάθεται μιά γιαγιά.

Γύρω της πολλές μαύρες σακκούλες σκουπιδιών, που προφανώς προέρχονται από τον διπλανό κάδο. Η γιαγιάκα με τ' ασημένια μαλλιά τις ανοίγει, μία μία, και μεταφέρει τα σκουπίδια από τη μιά μαύρη σακκούλα στην άλλη, προσεκτικά, λίγα λίγα, ψάχνοντας για κάτι χρήσιμο.

Η σύνταξη των τριακοσίων ευρώ δεν αρκεί. Οι δυνάμεις της δεν τής επιτρέπουν πια να εργάζεται από δω κι από εκεί, όπως παλιά- ποιός θα πλήρωνε μιά γριά κι ανήμπορη παραδουλεύτρα; Παιδιά δεν έχει για να τη βοηθήσουν. Η Εκκλησία της παρέχει, εν μέσω μεγαλοπρεπών Δοξολογιών, ένα συσσίτιο, κάπου κάπου, και τριάντα ευρώ κάθε Χριστούγγενα και Πάσχα. Το Κράτος σφυρίζει αδιάφορα. Η μόνη "καθώς πρέπει" επιλογή που τής μένει είναι να πεθάνει μιαν ώρα αρχύτερα. Έλα όμως που "δεν την παίρνει ο Θεός"...

Ξεπέρασε λοιπόν τη ντροπή, κι άρχισε να ψάχνει τα σκουπίδια. Τα δικά μας τα σκουπίδια, ημών των άλλων, ημών των καθώς πρέπει. Εκείνων που γιορτά-ζουν.

Εσύ; Γιορτά-ζεις ακόμα;
Χρόνια μας πολλά...

ΛΆΘΟΣ ΑΠΆΝΤΗΣΗ, ΊΣΩΣ

(και πού να δεις την ερώτηση!)

SΟL ΙΝVΙCΤUS CΟΜΕS- Ο ΑΝΊΚΗΤΟΣ ΠΑΡΑΣΤΆΤΗΣ ΉΛΙΟΣ

Πέρασε, πάει πιά, η πιο μεγάλη Νύχτα
έρχεται, πάλι, Εκείνος
ο θερμός, ο καθαρός, ο δυνατός
ο Παραστάτης, ο φίλος
ο Ανίκητος Ήλιος
.

ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΟΎΤΕ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΉΣ, ΟΎΤΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΉΣ

... "Όλοι οι σοσιαλιστές συμφωνούν πως το πολιτικό κράτος και μαζί του η πολιτική εξουσία θα εξαφανιστούν με την έλευση της κοινωνικής επανάστασης, που σημαίνει πως οι δημόσιες υπηρεσίες θα χάσουν τον πολιτικό τους χαρακτήρα και θα μεταμορφωθούν σε απλές διαχειριστικές λειτουργίες με στόχο την εξυπηρέτηση των πραγματικών συμφερόντων της κοινωνίας. Οι αντιεξουσιαστές όμως απαιτούν την άμεση κατάργηση του εξουσιαστικού πολιτικού κράτους, ακόμα κι αν δεν έχουν καταστραφεί οι κοινωνικές συνθήκες που ευνόησαν την εμφάνισή του. Απαιτούν σαν πρώτη πράξη της κοινωνικής επανάστασης την κατάργηση της εξουσίας. Είδανε πότε τους μια επανάσταση οι κύριοι αυτοί; Η επανάσταση είναι σίγουρα το πιο εξουσιαστικό πράγμα που υπήρξε πότε. Στην επανάσταση ένα μέρος του πληθυσμού επιβάλλει τη θέλησή του σ' ένα άλλο με τα τουφέκια, τις ξιφολόγχες και τα κανόνια- καθαρά εξουσιαστικά μέσα, σίγουρα. Και στην περίπτωση που το νικηφόρο κόμμα δεν έχει διάθεση ο χαραμίσει τους αγώνες του, πρέπει να διατηρήσει τη δύναμή του με την επιβολή τρομοκρατίας, που μόνο με αυτή συνετίζονται οι αντιδραστικοί..."
.
Φ. Έγκελς
.
"Η τραγωδία του επαναστατικού κινήματος είναι ότι ο Έγκελς είχε δίκιο. Ενώ οι κομμουνιστές εξακολουθούν να διακηρύσσουν - όπως υπαινίχθηκε ο Χρουτσώφ στο 22ο συνέδριο του ΚΚΣΕ- πως η εξάλειψη του κράτους είναι ο τελικός στόχος, οφείλουν μεγάλο μέρος της αποτελεσματικότητάς τους στην ανελέητη και αιματηρή πειθαρχία της οργάνωσής τους. Ενώ εκείνοι οι επαναστάτες, όπως οι αναρχικοί στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, που εφάρμοσαν στη πράξη τις επαναστατικές θεωρίες του Μπακούνιν, δεν κατάφεραν να επιβιώσουν."
.
Τζέιμς Τζόλ, "Οι αναρχικοί", εκδόσεις Επίκουρος

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΑΣ!

Πώς έπεσε ο Οβελίξ στην Μαρμίτα με το Μαγικό Φίλτρο
όταν ήτανε μικρός...

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΑΣ

Ανήκω, ο Γερογάτος, στη φουρνιά των Πανελλαδικών. Ξημεροβραδιάστηκα ο τάλας στα φροντιστήρια, ξενύχτησα με το βιβλίο στο χέρι, αφιέρωσα την πιό γλυκιά μου εφηβεία στην προετοιμασία, αλλά στη Σχολή των ονείρων μου δεν μπήκα. Ποιά ήταν αυτή; Μα φυσικά, η Σχολή Εισοδηματιών.

Κι έτσι σήμερα, οι κατώτερες σπουδές που αναγκαστικά ακολούθησα, σε συνδυασμό με κάποιες παλιομοδίτικες ηθικές μου ψευτοαρχές, που πολλοί νεοέλληνες θα χαρακτήριζαν κοινή μαλακία, όπως το να μην τάζω προμήθειες, να σέβομαι την δεοντολογία, να μην... διαπλέκομαι, να μην πουλάω μούρη και φύκια για μεταξωτές κορδέλες, με κατάντησαν, μετά από... εικοσιπέντε συν τρία χρόνια στα θρανία (δεν τα παίρνω το καημένο, δεν τα παίρνω...) να αγωνίζομαι καθημερινά για τον επιούσιο... ΑΝ μόνο είχα, τότε, καταφέρει να περάσω στην Σχολή των Ονείρων μου... Αν... Αν είχα καταφέρει να γίνω Εισοδηματίας...

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες Εισοδηματία. Θα σας μιλήσω για μερικές που ξέρω.


1. Εισοδηματίας από κούνια. Κοινώς, αυτός που έπεσε μέσα στη μαρμίτα όταν ήτανε μικρός.

Κουραστικό, να ξοδεύεις τα λεφτά τού μπαμπά. Μπορεί να υποστείς και το βασανιστήριο να 'σπουδάσεις' πεντέξι χρόνια, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, να πάρεις ένα χαρτί βρε αδερφέ, τι θα λέει ο κόσμος, ντιπ ντουβάρι πιά, να κάνεις και τη ζωή σου παρεμπιπτόντως! Θα τελειώσεις τουλάχιστον ένα College του κ.... με βαρύγδουπο τίτλο, Bachelor και Μάστερ και DHT και TSH και DDT, μέχρι και ένα London School of Economics, να ξέρεις κουτσά στραβά να διαχειρίζεσαι την Περιουσία σου, όταν εκλείψει ο μπαμπάς.

Αν ο μπαμπάς είναι τίποτα μεγαλογιατρός πχ, θα ακολουθήσεις κι εσύ τα βήματά του, παίρνοντας ένα παράπλευρο πτυχίο, ακόμα κι αν δεν τα παίρνεις, θα το πάρεις με το ζόρι. Είτε θα ξεκινήσεις Ιατρική στο Βέλγιο, θα σε διώξουν, θα πας στην Τσεχία, θα σε διώξουν, θα γραφτείς στην Ουγγαρία, θα σε διώξουν, και θα πάρεις το Πτυχίο σου με δόξες και τιμές από την Βουλγαρία ή την Ρουμανία, ή θα γίνεις οδοντίατρος στη Σουηδία, ή θα ξαναδώσεις στην Ελλάδα δυό τρεις φορές, κι ό,που μπεις, κτηνιατρική, φαρμακευτική, βιολογικό, ό,τι νά'ναι, χωρίς να είναι και υποχρεωτικό να τελειώσεις κάποτε. Έτσι κι αλλιώς, σιγά να μην εξασκήσεις ποτέ το επάγγελμα, άλλο αν σού ανοίξει ο μπαμπάς (αν ποτέ τελειώσεις) το πιό χλιδάτο (οδοντ)ιατρείο, με τον πιό σύγχρονο, ντηζαϊνάτο και ακριβό εξοπλισμό, να βρίσκεται, βρε αδερφέ. Να κυκλοφορήσει λίγο και το χρήμα.

Μπορεί ακόμα να γίνεις και καθηγητής πανεπιστημίου, με λίγο σπρώξιμο από μπαμπά και μαμά, κι ας ήσουνα στο σχολείο μαθητής του 8, κι ας ήρθες με μεταγραφή σαν πρωταθλητής του... σκι, χοντροβαρέλα, κι ας μην είχες περάσει στην Ιταλία ούτε ένα μάθημα, κι ας ωρυόσουν μετά δημόσια εναντίον του καθηγητή που τόλμησε να σού βάλει 9 και όχι δέκα, χωρίς φυσικά να πατήσεις στις εξετάσεις. Στην τελετή αναγόρευσής σου σε Διδάκτορα, τον πανηγυρικό λόγο θα εκφωνήσει φυσικά η Μαμά. Άντε, και καλός Τακτικός Καθηγητής.


2. Εισοδηματίας με σπόνσορες, συνήθως τους γονείς. Μπορεί οι γονείς να μην έχουν, αλλά ο Ελληνάδας γονιός ως γνωστόν θα ξεράνει και το σκατό του για να σπουδάσει το βλαστάρι του Εισοδηματίας. Έτσι, θα το στείλει πριν το 1968 να γραφτεί στην Ιταλία. Το παιδί, θα πέσει πάνω στον Μάη του '68 και σιγά να μην ασχοληθεί με τα βιβλία, θα εντρυφήσει στην Επανάσταση, κι ακόμα καλύτερα, στις σέξυ Επαναστάτριες, θα γευτεί όμως και την όχι πολύ-επαναστατική-Dolce Vita, θα γυρίσει όλη την Ευρώπη, και την μισή Αμερική, on the road, θα παντρευτεί την μις Φλόριντα, θα της κάνει ένα παιδί, θα την χωρίσει, θα γυρίσει εικοσικάτι χρόνια μετά πίσω και πτυχίο δεν θα έχει, αν και θα δουλέψει λίγο με ψεύτικους τίτλους, μια και στο μεταξύ έχει φάει ό,τι είχε και δεν είχε ο μπαμπάς, αλλά και τον ίδιο το μπαμπά.


3. Εισοδηματίας εξ'αγχιστείας. Παίρνετε, για παράδειγμα, έναν ομορφούλη και σχετικά έξυπνο νεαρό, ψηλό και ξανθό και γαλανομάτη, με πολλές πολλές φιλοδοξίες. Τον στέλνετε να σπουδάσει, και μετά τον ρίχνετε στο νυφοπάζαρο. Ξεκινάτε από μια κόρη Εφοπλιστού, δεν βλέπεται, αλλά ας είναι καλά ο μπαμπάς. Συνεχίζετε με κόρη Διαπλεκόμενου, και καταλήγετε σε κόρη Αλυσίδας ινστιτούτων, που είναι και κούκλα. Ecco!

4. Εισοδηματίας από τύχη. ΟΕΟ. Οι διαφημίσεις λένε πως υπάρχουν. Κι αν σού κάτσει; ΟΕΟ; Εγώ δεν έχω δει κανέναν. ΟΕΟ. 'Εχω δει μόνο κάτι κακομοίρηδες, με το μάτι θολό, που στριμώχνονται στα προποτζίδικα, και στα παράνομα φρουτάκια, και στα θλιβερά καζίνο. Πού'ναι η γυάλα;;;;;;; ΟΕΟ;;;;;;;;;;;;; Εκεί. ΟΕΟ. Και τα ψαράκια; ΟΕΟ; Εκεί κι αυτά, ΟΕΟ.

5. Εισοδηματίας από μαύρο χρήμα. Πολύ συνηθισμένη περίπτωση διεθνώς, και φυσικά και στο Ελλαδιστάν. Δεν λέω περισσότερα γιατί θα μού βουλώσει η Μαφία το στ--------------

6. Εισοδηματίας από κληρονομιά. Το έχω δει σε ταινίες, αλλά δεν υπάρχει στην Φύση. Γιατί οι κληρονομιές κατά 99,9% πάνε στους ήδη Εισοδηματίες, της κατηγορίας 1.

7. Εισοδηματίες από σκληρή δουλειά, που απολαμβάνουν επάξια τους τίμιους κόπους τους. LOL! Ξέρω πολλά πολύ καλύτερα ανέκδοτα από αυτό.

8. Εισοδηματίας από δάνειο. ¨Εχει γεμίσει ο τόπος τελευταία. Ας είναι καλά οι Τράπεζες, που μας δανείζουν αφειδώς πακτωλούς από γλυκό και ζεστό Εισόδημα, για να ικανοποιήσουμε ΟΛΕΣ μας τις επιθυμίες. Πολύ γενναιόδωρες και πολύ κυρίες, αυτές οι Τράπεζες. Ούτε δικαιολογητικά δεν σού ζητούν πιά. Πας, ζητάς, παίρνεις. Πολύ Χριστιανικό και Κομμουνιστικό.

Αλλά είμαι και τεμπέλης βρε αδερφέ. Πού να τρέχω τώρα στις τράπεζες, που έχει και κόσμο, και μπορεί να κολλήσω και καμμία γρίππη των Εισοδηματιών... Δεν πάω. Κι ας είναι για δέκα λεπτά. μέχρι και το τηλέφωνο βαριέμαι να σηκώσω, για να γίνω Τηλέ-Δάνειο-Εισοδηματίας, τόσο ανάξιος και άχρηστος, ο Γάτος.

Τελικά, μάλλον είμαι καμένο χαρτί.

Δεν θα γίνω ποτέ μου ένας αξιοπρεπής και ευυπόληπτος Εισοδηματίας, το έχω πάρει πιά απόφαση.

Καλή σας μέρα!
Μαύρος Γάτος

ΥΓ Πάσα ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις , είναι εντελώς σκόπιμη, μια και πρόκειται για 100% αυθεντικους Εισοδηματίες.

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΓΑΤΟΥ: Η ΠΑΛΑΜΗ ΣΟΥ

.

Autoplay enabled - please press "stop" beside (RADIO MAVROS GATOS)
to stop the music

Της νύχτας το τραγούδι θυμάμαι
του φόβου την ανάσα θυμάμαι
τα μάτια που βουλιάζαν θυμάμαι


Τα χέρια σου που πέφταν θυμάμαι
σαν άχρηστες σημαίες, θυμάμαι
του ήλιου το σκοτάδι θυμάμαι


Το άσπρο το πουκάμισο θυμάμαι
την κόκκινη κηλίδα θυμάμαι
και το σφυγμό των Άστρων φοβάμαι


Το γιασεμί στο πέτο θυμάμαι
μια μέρα του Νοέμβρη, θυμάμαι
την άχρηστη θυσία θυμάμαι




Τραγουδά η Αγγελική Ιονάτος
από τον δίσκο D'un bleu très noir (Auvidis 2001)

"ΔΙΑΊΡΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΊΛΕΥΕ" ΕΊΠΕ Η ΑΙΏΝΙΑ ΑΜΟΙΒΆΔΑ...

... κι άσε τ' ανθρωπακάκια να χτυπιούνται, πασχίζοντας ν' αγγίξουν την Αθανασία
και ν' αποκαλούν, τα εφήμερα, εμένα - άκου εκεί! - "μικρό-βιο"

Έτσι είπε, και διπλασιάστηκε
για νιοστή φορά.


.

"ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΨΥΧΡΟΤΗΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ": Η "ΦΤΩΧΕΙΑ" ΤΟΥ ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ (ξανά) (και μανά) (και ξαναμανά)

Σχόλιο στο "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΑΣ":

Polu dosi komplexismou. Tora katalavaino giati oi sapounoperes to apogeuma pane toso kala. O ptoxos laos enantia sto xrima.
To epomeno arthro na exei titlo: mizeroi apo epilogi parakalo.

12:27 PM

Ο ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ
Αφιερωμένο στον/στήν χτεσινό/ή ανώνυμο/η

...Ένας άλλος λόγος που κάνει τον Παπαλάνγκι να ξεχωρίζει, είναι ότι λέγοντας πολλά λόγια, προσπαθεί να μας πείσει ότι είμαστε φτωχοί και άθλιοι, κι ότι χρειαζόμαστε πολλή βοήθεια, γιατί δεν έχουμε πράγματα.

Αφήστε με να σας περιγράψω, αδέρφια μου των Πολλών Νησιών, τί είναι πράγμα. Η καρύδα είναι ένα πράγμα, η βεντάλια είναι ένα πράγμα, το πανί, το όστρακο, το δαχτυλίδι, το πιάτο, το κόσμημα, όλα αυτά, είναι πράγματα. Υπάρχουν όμως δυό ειδών πράγματα. Αυτά που έφτιαξε το μεγάλο Πνεύμα χωρίς εμείς να το βλέπουμε, και που δεν κοστίζουν σ'εμάς τους ανθρώπους κανέναν κόπο και δουλειά, όπως η καρύδα, το μύδι, η μπανάνα. Υπάρχουν και τα πράγματα που φτιάχνουν οι άνθρωποι, με πολύ κόπο και δουλειά, όπως το δαχτυλίδι, το πιάτο, η βεντάλια.

Ο Παπαλάνγκι εννοεί ότι αυτά που φτιάχνει ο ίδιος με τα χέρια του, τα ανθρωποπράγματα, μας λείπουν. Δεν είναι φυσικά δυνατόν να εννοεί τα πράγματα του μεγάλου Πνεύματος. Γιατί υπάρχει κανείς που να είναι πλουσιότερος, που να έχει περισσότερα πράγματα του μεγάλου Πνεύματος, από εμάς; Ρίξτε μια ματιά γύρω σας, ως πέρα στον ορίζοντα, εκεί όπου η άκρη της γης βαστάζει τον Μεγάλο Γαλάζιο Θόλο. Τα πάντα είναι πλήρη από μεγάλα πράγματα: η ζούγκλα με τ'αγριοπερίστερά της, τα κολίμπρια της, και τους παπαγάλους της, η λιμνοθάλασσα με τα μύδια της και με τις καραβίδες της και με τα ψάρια της, η παραλία με το φωτεινό της πρόσωπο και με την απαλή γούνα της άμμου της, το Μεγάλο Νερό, που μπορεί ν'αγριεύει σαν τον πολεμιστή, και να χαμογελά σαν μια Ταοπού, ο Μεγάλος Γαλάζιος Θόλος, που αλλάζει κάθε ώρα, και κουβαλά τα Μεγάλα Άνθη, που μας στέλνουν το χρυσό και τ' ασημένιο φως.

Για ποιό λόγο λοιπόν, πρέπει να είμαστε ανόητοι, για να θέλουμε να φτιάξουμε ακόμα περισσότερα πράγματα, πλάι σε όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα του μεγάλου Πνεύματος! Αφού σε καμμιά περίπτωση δε μπορούμε να το μιμηθούμε! Το δικό μας πνεύμα είναι πολύ μικρό και αδύναμο, μπροστά στη δύναμη του μεγάλου Πνεύματος, το δικό μας χέρι είναι πάρα πολύ αδύναμο, μπροστά στο δικό του, δυνατό, μεγάλο χέρι.
(...)
Ω, αδέρφια μου, αν μπορούσατε να με πιστέψετε! Μπήκα μέσα στην σκέψη του Παπαλάνγκι, κι είδα την βούλησή του τόσο καθαρά, σα να την φώτιζε ο μεσημεριάτικος ήλιος. Επειδή καταστρέφει τα πράγματα του μεγάλου Πνεύματος όπου κι αν βρεθεί, θέλει αυτό που σκοτώνει να το ξαναζωντανεύει, με τη δική του δύναμη. Έτσι πείθει τον εαυτό του ότι επειδή φτιάχνει τα πολλά πράγματα, είναι ο ίδιος το Μεγάλο Πνεύμα.

Αδέρφια, φανταστείτε ότι σε λίγη ώρα έρχεται η μεγάλη καταιγίδα, και ξεριζώνει και παίρνει μαζί της τη ζούγκλα και τα βουνά της, μαζί με όλη την βλάστηση και όλα τα δέντρα, παίρνει μαζί της όλα τα μύδια κι όλα τα ζώα της λιμνοθάλασσας, κι εξαφανίζει όλα τα λουλούδια του ιβίσκου, με τα οποία τα κορίτσια μας στολίζουν τα μαλλιά τους... ότι όλα όσα βλέπουμε τώρα, εξαφανίζονται, και δεν μένει τίποτα άλλο από την άμμο, κι η γη μοιάζει με μια τεντωμένη γυμνή παλάμη, ή μ' ένα λόφο καλυμμένο από λάβα... πώς θα θρηνούσαμε τότε, για το φοινικόδεντρο, για τα μύδια, για τ' αγριοπερίστερα, για τη ζούγκλα, για όλα...

Εκεί όπου βρίσκονται οι πολλές καλύβες του Παπαλάνγκι, στα μέρη που οι ίδιοι ονομάζουν πόλεις, ο τόπος είναι έρημος όπως η παλάμη... γι αυτό ο Παπαλάνγκι τρελλάθηκε και παριστάνει το Μεγάλο Πνεύμα, για να μπορέσει έτσι να ξεχάσει όλα αυτά που τού λείπουν. Επειδή είναι τόσο φτωχός, και η χώρα του τόσο θλιβερή, καταφεύγει στα πράγματα, τα μαζεύει, όπως μαζεύει ο τρελός του χωριού τα μαραμένα φύλλα, και γεμίζει με αυτά την καλύβα του. Γι αυτό και μας φθονεί, και θέλει να γίνουμε κι εμείς φτωχοί, σαν αυτόν.

(...)
Μια Ευρωπαϊκή καλύβα έχει τόσα πράγματα, που ακόμη κι αν κάθε άντρας ενός χωριού της Σαμόα γέμιζε την αγκαλιά του με αυτά, δε θα έφτανε ολόκληρο το χωριό για να την αδειάσει. Σε μιά μόνο καλύβα υπάρχουν τόσο πολλά πράγματα, ώστε ποοί λευκοί αρχηγοί χρειάζονται πολλούς άντρες και γυναίκες, που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να τοποθετούν αυτά τα πράγματα στην θέση τους και να τα καθαρίζουν από την σκόνη. Ακόμη και η πιό μεγάλη Ταοπού, ξοδεύει πολύ χρόνο για να μετρά όλα τα πολλά της πράγματα, να τα τακτοποιεί, και να τα καθαρίζει.

Αδέρφια, το ξέρετε πως δε σας λέω ψέμματα, και πως όλα σας τα διηγούμαι όπως ακριβώς τα είδα, χωρίς να προσθέσω και να αφαιρέσω το παραμικρό. Πιστέψτε με λοιπόν, υπάρχουν στην Ευρώπη άνθρωποι, που γυρίζουν το σωλήνα της φωτιάς στο ίδιο τους το μέτωπο- και σκοτώνονται, γιατί προτιμούν να μη ζήσουν, παρά να ζήσουν με λίγα πράγματα.

Όποιος έχει λίγα πράγματα, ονομάζει τον εαυτό του φτωχό, και πενθεί. Δε θα δεις Παπαλάνγκι που να έχει μόνο το στρώμα του και τη γαβάθα του φαγητού του, όπως κι εμείς, δε θα τον δεις να τραγουδά, να έχει χαρούμενα μάτια. Οι άντρες και οι γυναίκες του λευκού κόσμου θα θρηνούσαν μέσα στις καλύβες μας, και θα έτρεχαν να μαζέψουν ξύλα, και το καύκαλο της χελώνας, γυαλιά, σύρματα, παρδαλές πέτρες, και πολλά ακόμη, από το πρωί μέχρι το βράδυ θα κινούσαν τα χέρια και τα πόδια τους, μέχρι η καλύβα τους να γέμιζε μικρά και μεγάλα πράγματα. Πράγματα που καταστρέφονται εύκολα, που μπορεί να τ' αφανίσει κάθε φωτιά, και κάθε τροπική βροχή, έτσι που πάντα να πρέπει να φτιάχνονται καινούργια.
(...)
Γι αυτό και τα πρόσωπα των λευκών είναι συχνά τόσο κουρασμένα και θλιμμένα, γι'αυτό μόνο ελάχιστοι από αυτούς βρίσκουν τον καιρό να δουν τα πράγματα του Μεγάλου Πνεύματος, να παίξουν στην πλατεία του χωριού, να γράψουν τραγούδια και να τα τραγουδήσουν χαρούμενα, να χορέψουν την ημέρα της γιορτής, και να χαρούν τα μέλη τους, όπως είναι καθορισμένο για όλους εμάς.

Αυτοί πρέπει να αποκτούν πράγματα. Πρέπει να προσέχουν τα πράγματά τους να μην τους τα κλέψουν. Τα πράγματα γαντζώνονται πάνω τους, και σέρνονται, σαν τα μικρά μυρμήγκια της άμμου. Με απόλυτη ψυχρότητα κάνουν κάθε είδους έγκλημα για να αποκτήσουν πράγματα. Πολεμούν ο ένας τον άλλον, όχι για την Τιμή τους, ούτε για να μετρήσουν την πραγματική τους δύναμη, αλλά μόνο και μόνο για τα πράγματα.

Κι όμως, παρ'όλα αυτά, ξέρουν την πραγματική φτώχεια της ζωής τους, αλλιώς δεν θα υπήρχαν τόσοι Παπαλάνγκι που οι άλλοι τους τιμούν, επειδή στην ζωή τους δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να βουτάν τρίχες σε χρωματιστά ζουμιά και να φτιάχνουν με αυτά όμορφες εικόνες πάνω σε άσπρα χαλάκια. Γράφουν όλα τα όμορφα πράγματα του Μεγάλου Πνεύματος, όσο πιό χρωματιστά και κεφάτα το μπορούν. Φτιάχνουν επίσης ανθρώπους από χώμα, χωρίς πανιά, κορίτσια με την ωραία, ελεύθερη κίνηση της Ταοπού από το Ματαουτού, ή άντρες που τεντώνουν το τόξο, ή κατασκοπεύουν το αγριοπερίστερο στο δάσος. Ανθρώπους από χώμα, για τους οποίους ο Παπαλάνγκι χτίζει πολύ μεγαλύτερες καλύβες, όπου οι άνθρωποι έρχονται από πολύ μακριά για να απολαύσουν την ιερότητα και την ομορφιά τους.
Στέκονται μπροστά τους, τυλιγμένοι σφιχτά στα πολλά πανιά τους, κι ανατριχιάζουν. Έχω δει τον Ππαλάνγκι να κλαίει από χαρά, για την τόση ομορφιά, που ο ίδιος, την έχει χάσει.

Και τώρα ο Παπαλάνγκι θέλει να μάς φέρει τους θησαυρούς του, για να είμαστε κι εμείς πλούσιοι, θέλουν να μάς φέρουν τα πράγματά τους. Αλλ' αυτά τα πράγματα δεν είναι παρά φαρμακερά βέλη, που πεθαίνει όποιος τα κουβαλά μέσα στο στήθος του. "Πρέπει να τους επιβάλουμε ανάγκες", άκουσα να λέει ένας άντρας που γνωρίζει καλά τη χώρα μας. Ανάγκες- εννοούσε τα πράγματα. "Τότε θα γίνουν πιό εργατικοί", συνέχισε ο έξυπνος άνθρωπος. Κι εννοούσε ότι εμείς πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την δύναμη των χεριών μας για να φτιάχνουμε πράγματα, για εμάς, αλλά πρώτα απ΄ όλα για τον Παπαλάνγκι. Να γίνουμε κι εμείς κουρασμένοι, γκρίζοι, και σκυφτοί.

Αδέλφια των Πολλών Νησιών, πρέπει ν' αγρυπνούμε, να διατηρούμε ξύπνιες τις αισθήσεις μας, γιατί τα λόγια του Παπαλάνγκι μοιάζουν με γλυκές μπανάνες, είναι όμως γεμάτα με κρυμμένα ακόντια, που θέλουν να σκοτώσουν μέσα μας κάθε φως, και κάθε χαρά. Ας μην ξεχάσουμε ποτέ, ότι χρειαζόμαστε πολύ λίγα πράγματα πέρα από τα πράγματα του Μεγάλου Πνεύματος. Αυτό, μας έχει δώσει τα μάτια, για να βλέπουμε τα πράγματά του. Δεν φτάνει η ζωή ενός ανθρώπου για να τα δει όλα.

Το μεγαλύτερο από τα ψέμματα του Παπαλάνγκι είναι αυτό: τα πράγματα του Μεγάλου Πνεύματος είναι άχρηστα, ενώ τα δικά του είναι πολύ χρήσιμα, είναι πιό χρήσιμα.

Τα πράγματα του Παπαλάνγκι, αν και είναι τόσο πολλά στον αριθμό, αν και αστράφτουν και λαμποκοπούν, δε φώτισαν τα μάτια του περισσότερο, δεν έκαναν τις αισθήσεις του εντονότερες. Επομένως, τα πράγματά του είναι άχρηστα, και επομένως, αυτά που λέει, και αυτά που θέλει να μάς επιβάλει, είναι κακόβουλα, και η σκέψη του, είναι διαποτισμένη από δηλητήριο.

Από το βιβλίο
"Ο Παπαλάνγκι"
Οι λόγοι του φυλάρχου Τουιαβίι
Από το νησί Τιαβέα του Ειρηνικού
ύψιλον/βιβλία, Α' έκδοση: Απρίλης 1981

Ο "παπαλάνγκι" είναι ο λευκός, ο ξένος, στην κυριολεξία όμως, είνα αυτός που διαπέρασε τον ουρανό. Ο πρώτος λευκός ιεραπόστολος στη Σαμόα, έφτασε με ιστιοφόρο. Οι ιθαγενείς νόμισαν όρτι το λευκό πανί στον μακρινό ορίζοντα ήταν μια τρύπα στον ουρανό, μέσα πό την οποία πέρασε ο λευκός για να έρθει κον΄τα τους. Ότι δηλαδή διαπέρασε τον ουρανό.

ΚΡύΟ

Έκαψε 
τα χρυσάνθεμα 
το κρύο

σού 'πα
"σ' αγαπώ πολύ-
 αντίο"

κι άρχισε 
το χιόνι 
να παγώνει

κι έγιναν 
αδιάβατοι 
οι δρόμοι

.
.
.
κι έγιναν αδιάβατοι οι δρόμοι
άρχισε το χιόνι
να παγώνει

<μ<

ΠΙΝΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΘΩ (ΩΧ ΑΜΑΝ)- ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ, ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΤΩ

.

Γενικά δεν πίνω πολύ, δεν καπνίζω, δεν ξενυχτάω (ως εδώ τα "δεν"- τί νόμισες;-)))

Δεν έχω μεθύσει ποτέ στη ζωή μου. Ένα βράδυ προσπάθησα απελπισμένα να μεθύσω, ναι, για γυναίκα- και τζίφος! Κατέβασα ένα ολόκληρο μπουκάλι κόκκινο κρασί μονορούφι, πήρε φωτιά το απομέσα μου, αλλού πατούσα και αλλού βρισκόμουν, αλλά από μεθύσι τίποτα! Τέρας αυτοκυριαρχίας ο Γάτος. Κρασί - Γάτος: 0-1.
Το μεταφορικό μεθύσι όμως το ένιωσα πολλές φορές. Με κάποιες μουσικές, με κάποια κείμενα, με κάποια τοπία, αλλά κυρίως, για κάποιες γυναίκες.


Πρώτο μεθύσι στα δεκατρία. Ποιός νηφάλιος γάτος μπορεί να κόβει βόλτες μέσα στην παγωνιά κάτω από ένα μπαλκόνι, περιμένοντας να φωτιστεί ένα παράθυρο; Ποιός νηφάλιος γενικώς μπορεί να περιμένει χρόνια ν' αλλάξουν οι άνεμοι του Έρωτα;

Οι άνεμοι όντως άλλαξαν κάποτε, αλλά ήταν πιά πολύ αργά: κανένα μεθύσι δεν κρατάει για πάντα. Το ξενέρωμα είχε προηγηθεί. Κι ήταν πολύ ξενερωτικό. Ξε- ερωτικό.

Δεύτερο άτυχο μεθύσι, τρίτο, περαστικά μεθύσια αλλά εξίσου δυνατά, ίδιες αιτίες, πολύ πιό σύντομη διάρκεια, ίδια κατάληξη. Το τέταρτο και καλό πέτυχε ακαριαία, και κράτησε δυόμισι χρόνια, τα πιό όμορφα της ζωής μου. Δυόμισι μεθυσμένα χρόνια. Και μετά το χάος. Χανγκόβερ, το λένε στα ελληνικά. Κοινώς, λιώμα.

Και τί χανγκόβερ, αδερφάκι μου... δε σού λέω τίποτα. Να φανταστείς, μάλλον κρατάει ακόμα!

.............

Υπεύθυνος κατά το Νόμο για το παραπάνω Ντε Λίριο είναι ο MAD τρελλογιατρός που με προ(σ)κάλεσε.

Καλώ κι εγώ να μιλήσουν για τα μεθύσια τους το Ελαφίνι, την Κανενός Ρόδο, τον Σκοινοβάτη, και την Balabalabambaluna.

Άσπρο πάτο!
Σ;)))
.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΣΤΑΓΌΝΑ ΞΕΧΕΊΛΙΣΕ ΤΟ ΠΟΤΉΡΙ...

...κατά μία σταγόνα! (το πολύ...)
Σ;)))))

.

Έκαψε τα χρυσάνθεμα το κρύο

μού 'πες, "σ' αγαπώ πολύ, αντίο"
κι άρχισε το χιόνι να παγώνει
κι έγιναν αδιάβατοι οι δρόμοι
.

ΆΧΘΟΣ ΑΡΟΎΡΗΣ

"Παιδί μου, αν σκοτώσεις τον Έκτορα για τον τιμωρήσεις για το φόνο του φίλου σου του Πάτροκλου, είναι γραμμένο να πεθάνεις αμέσως μετά κι εσύ",

είπε η Θέτις στο γιο της, τον ημίθεο Αχιλλέα.

"Ας πέθαινα και τώρα δα, έχοντας τιμωρήσει τον αδικητή, αντί να μένω εδώ καταγέλαστος, δίπλα στα όμορφα καράβια, άχρηστο βάρος στη γη",

απάντησε εκείνος.
.

(από την Απολογία του Σωκράτη)
Johann Heinrich Füssli: Thetis beweint den toten Achilleus

Ο ΞΈΝΟΣ

Σε είδα- αγκαλιασμένη μ' έναν ξένο
πλησίασα, τυφλός από τη ζήλια και τον πόθο- ο ξένος
είχε το δικό μου πρόσωπο

ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΣΤΗ ΖΩΗ, ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

.

«Θα είμαστε για πάντα μαζί» (με το πενήντα τοις εκατό των γάμων να καταλήγουν σε διαζύγιο- δεν μιλάμε καν για τις ανεπίσημες σχέσεις, ή εγώ δεν ξέρω ελληνικά, η τελικά το «πάντα» δεν είναι και πολύ μεγάλο διάστημα)

«Θα ζήσω τη ζωή μου» (σιγά μη ζήσεις και και το θάνατό σου, ρε μεγάλε)

«Τη Δευτέρα το πρωί θα είμαστε Κυβέρνηση» ("και δες θάμα κι αντίθαμα, παράξενο μεγάλο, εβγήκαν όλοι νικητές, και χάσαν όλοι οι άλλοι" - Γιάννης Κακουλίδης/Χάρρυ Κλυνν)

«Το μαχαίρι θα φτάσει ως το κόκκαλο» (αυτό είναι άραγε απειλή για το κόκκαλο, ή για το μαχαίρι;)

«Οι ευθύνες θα αποδοθούν και οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν όσο ψηλά κι αν βρίσκονται» (τ' ακούν αυτά οι Υψηλοί Υπεύθυνοι και χέζονται από το φόβο τους- ή μήπως από τα γέλια;;;)

«Διατάχτηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση» (δεν την βάζετε κατευθείαν στο αρχείο, λέω εγώ, τζάμπα κόπος και έξοδα)


Ποιος θα τολμήσει να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, ν’ αποδώσει τις ευθύνες στους ενόχους όσο ψηλά και να βρίσκονται, και να ελπίζει ότι μετά θα συνεχίσει να ζει τη ζωή του; Για "πάντα";;;;

ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ- ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ- ΔΙΑΦΘΟΡΑ

θα είμαστε για πάντα μαζί.

.

Η ΧΙΟΝΟΜΠΆΛΑ

.
Δεν είχε σε ποιόν να την πετάξει.
Έλιωσε στο χέρι του.
Έμεινε λίγη παγωνιά.
.

ΝΕΎΡΑ

Νεύρα.
Με νεύρα γεννιέσαι. Με νεύρα τα κακαρώνεις. Με νεύρα ξυπνάς. Με νεύρα ξαπλώνεις.
Νεύρα το πρωί, νεύρα το βράδυ, νεύρα το μεσημέρι.
Νεύρα στη δουλειά. Νεύρα στο δρόμο. Νεύρα στην αγορά. Νεύρα στην τράπεζα. Νεύρα το χειμώνα. Νεύρα το καλοκαίρι.
Γυρίζεις στο σπίτι. Σφάζεσαι με τη γυναίκα σου. Δέρνεις το παιδί.
Νεύρα στο κρεβάτι. Κίτρινο χάπι ο ύπνος σου. Γαλάζιο χάπι ο πόθος σου. Άχρωμη η επαφή.
Κόκκινο ματωμένο πανί
ολόκληρη η ζωή σου.

Η Οδύσσεια του Ονείρου

Από την Τροία στην Ιθάκη. Κι από την Πηνελόπη στην Καλυψώ, μετά στην Κίρκη. Τ' όνειρο, πια. Δεν μου ανήκει.

ΦΕΓΓΑΡΟΦώΣ, ΓΑΛήΝΙΟ, όΜΟΡΦΟ, ΘΛΙΜΜέΝΟ

Σάς έχω ένα δώρο απόψε :
Λίγο Φεγγαροφώς...

Φεγγαροφώς

Μοιάζει η ψυχή σας με τοπίο εκλεκτό
μάσκες λαμπρές και αρλεκίνοι τριγυρνούν
μα κάτω απ' το διάκοσμο τον ακριβό
θλιμμένa παίζουν μουσική και τραγουδούν

σε κλίμακες μινόρε του καημού
για τη μποέμικη ζωή, τον έρωτα θριαμβευτή
μα μπλέκει στο τραγούδι τους το φως του φεγγαριού
την ευτυχία, λες, δεν την πιστεύουν και πολύ


Φεγγαροφώς, γαλήνιο, όμορφο, θλιμμένο
σε τραγουδούν στα δέντρα τα πουλιά
και κλαίν για σένα εκστασιασμένα
τα συντριβάνια τα ψηλά, τα φιλντισένια,
τα λεπτά

"

"Clair De Lune"

ποίηση: Paul Verlaine
μουσική: Gabriel Fauré
τραγούδι: Victoria de Los Angeles

μετάφραση:
Μαύρος Γάτος (Μιλτιάδης Θαλασσινός)

.

ΩΔΉ ΣΕ ΜΙΆ ΠΟΡΔΉ

Ολοκληρώνεται εδώ μια Τριλογία που ήθελε να γίνει Τερατολογία:
η μνημειώδης "Τριλογία των Ωδών".

ΩΔΗ Σ' ΈΝΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ

ΩΔΗ Σ' ΕΝΑ ΦΟΥΡΝΟ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ

*** και τώρα ***


ΩΔΉ ΣΕ ΜΙΆ ΠΟΡΔΉ



Xορδή εσύ μου τεντωμένη
πορδή πολύ βαθιά κρυμμένη
πού να σ' αφήσω, πες μου, πού;
Εδώ; Εκεί; Κάπου Αλλού;

κι αν σε ακούσουν οι πολλοί;
κι αν σε μυρίσουν οι κακοί;


+ΔΕ ΕΝΔ+

AS EVERY CAT OWNER KNOWS...

...NOBODY *OWNS* A CAT!!!

(LET ALONE A *BLACK* ONE)

Σ;-))))))

ΚΙ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΠΛΟΓΚ, ΝΑ ΜΕ ΦΟΒΑΣΑΙ - ΕΓΙΝΑ ΚΙΟΛΑΣ ΔΥΟ ΧΡΟΝΩ!

Κι αν είμαι μπλογκ, να με φοβάσαι
έγινα κι όλας δύο χρονώ
νύχτες αγρύπνιας να με θυμάσαι
την ψυχή μου να πληκτρολογώ

να με φοβάσαι, να με φοβάσαι
νύχτες αγρύπνιας να με θυμάσαι
να με φοβάσαι, να με φοβάσαι
κι αν είμαι μπλόγκ, να με θυμάσαι


μαύρο γατί εκφρασμένο σε στίχους
εγώ είμαι εσύ κι αν είμαι μπλόγκ
τη λέω στους κάφρους τραγουδώ για τους φίλους
καράβια σε πέλαγο εικονικό


που λέτε φίλοι εγώ το βρίσκω
να 'ναι πολύ πολιτικό
να 'μαι γατί μαύρο σε μπλόγκ
κaι όχι πιόνι σε κόμμα
αντιδημοκρατικό

κι ας είμαι μπλογκ!!!

Σ;)))))

.

ΩΔΗ Σ' ΈΝΑ ΦΟΥΡΝΟ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ

ΩΔΗ Σ' ΈΝΑ ΦΟΥΡΝΟ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ

Αφιερωμένο στον φίλο μου τον Σκοινοβάτη που το ζήτησε

Ήτανε άδειο το ψυγείο
κι ο μουσακάς κατεψυγμένος-
Πόσο πεινούσα, ο καημένος!

Κι ήρθες εσύ, λευκός κι ωραίος,
λάμποντας σαν Αυγερινός,
και μού τον ζέστανες ταχέως...

Έκτοτε μέγα σού 'χω χρέος:
χόρτασα φαγητό ζεστό,
για πάντα θα σ' ευχαριστώ.




Μη χάσετε το έτερό μου αριστούργημα: "Ωδή σ' ένα περίπτερο"

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: BLOGGERS ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ

.

Αλήθεια, στα πόσα χρόνια βγαίνει ένας blogger στη σύνταξη;
Και, ανήκει άραγε το επάγγελμα στα βαρέα και ανθυγειινά;

Σ;0)))

PLAYING WITH FIRE - ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ

.

ΕΛΗΞΕ Η ΜΑΥΡΟΓΑΤΟΣΚΟΠΗΣΗ - ΨΗΦΙΣΑΝ 77- ΈΛΑΒΑΝ:

- Διεφθαρμένοι πολιτικοί: 11 (14%)

- Ανίκανοι πολιτικοί: 11 (14%)

- Αδιάφοροι πολιτικοί: 2 (2%)

- Σαν τα μούτρα μας πολιτικοί: 15 (19%)

- Όλα τα παραπάνω (κι ακόμα παραπάνω) πολιτικοί: 38 (49%)

Όπως είδατε δεν είχα προβλέψει ούτε μία θετική απάντηση στο ερώτημα, που ήταν "Πιστεύετε ότι οι πολιτικοί μας είναι...". Εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν ήταν απαραίτητο. Τα αποτελέσματα άλλωστε το δείχνουν καθαρά.

Τι ψήφισα εγώ; " 'Ολα τα παραπάνω (και παραπάνω)", όπως και οι περισσότεροι από εσάς.

Ευχαριστώ όλους τους φίλους που ψήφισαν. Θ' ακολουθήσει κι άλλη ψηφοφορία!

Σ;)))

Ο ΛΆΚΗΣ

Τον φώναζαν Λάκη.

- Πώς είπατε, τέκνα μου; «Κλαυσίγελως»; Δεν το έχω ξανακούσει αυτό το όνομα. Σαν παγανιστικό μού ακούγεται...

- Έχετε δίκιο Πάτερ, δεν είναι και πολύ συνηθισμένο όνομα- πάντως έχει αρχαιοελληνική προέλευση. Ο Κλαυσίγελως ήταν ένας πολύ σπουδαίος αρχαίος φιλόσοφος, «τσάκωσον ένα πενηντάευρον» ήταν η πιο σοφή του ρήση, που εξακολουθεί και σήμερα να είναι πολύ επίκαιρη, μπάι δε γουαίη, δε συμφωνείτε;

- Σοφία ορθή... Όπως και να 'χει όμως, θα πρέπει να ελέγξω το Ιερόν Συνέκδημον να δω αν υπάρχει Μάρτυς ή Άγιος με το όνομα αυτό. Αν όχι, ξέρετε, υπάρχει κώλυμα, εκ της Ιεράς Μητροπόλεως... Θα βρω το μπελά μου από το Δεσπότη...

- Μα Πάτερ, το έχουμε ελέγξει, ο Όσιος Κλαυσίγελως ήταν ένας πολύ ευσεβής Χριστιανός, που μαρτύρησε επί Δομητιανού, περίεργο που δεν τον έχετε ακουστά. Ίσως ένα πενηντάευρο ακόμα να βοηθήσει τη μνήμη σας.

- Τώρα που το λέτε, σαν κάτι να θυμάμαι... Μα ναι, βέβαια... Επί Δομητιανού...

Κλαυσίγελως, λοιπόν. Ας είναι ευλογημένο.

.

ΑΚΡΑΊΑ ΚΑΙΡΙΚΆ ΦΑΙΝΌΜΕΝΑ

Ακραία καιρικά φαινόμενα
στην Ελλάδα του Εικοστού Πρώτου Αιώνα:
έβρεξε το χειμώνα!

ΩΔΗ Σ' ΕΝΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ

Μέσα στη μαύρη νύχτα
μέσα στο κρύο, στην ερημιά, και στη βροχή
λαχτάρησα μια τσίχλα
και μού την έδωσες Εσύ.

.

Μη χάσετε το επόμενό μου αριστούργημα: "ωδή σ' ένα φούρνο μικροκυμάτων"