9 Φεβ 2007

ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΠΑΝΙΑΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ : ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΤΖΗΔΩΝ - ΜΕΡΑ ΓΕΜΑΤΗ ΘΛΙΨΗ


Σε μια συζήτηση που έγινε σε κάποιο blog για τα πιό αγαπημένα ελληνικά τραγούδια, δήλωσα Θεοδωρακικός. Αν όμως διάλεγα ΕΝΑΝ ΜΟΝΟ δίσκο για να πάρω μαζί μου στον Άρη, τελικά θα διάλεγα χωρίς αμφιβολία το "Αχ Έρωτα" του Χρήστου Λεοντή: οι στίχοι είναι του Λόρκα, σε υπέροχη μετάφραση Λευτέρη Παπαδόπουλου. Τραγουδούν οι Μανώλης Μητσιάς και Τάνια Τσανακλίδου. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1974, και η επανέκδοση σε CD έχει εξαντληθεί από καιρό...

Όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι εξαιρετικά και πολυ-αγαπημένα, σάς έχω όμως εδώ το δεύτερο και το τρίτο πιό αγαπημένο μου. Το πρώτο πιό αγαπημένο μου είναι το Νανούρισμα, που το είχα ανεβάσει παλιότερα. Καλή ακρόαση...

σημείωση: κοντραμπατζής ή κοντραμπαντιέρης είναι ο λαθρέμπορος.



Μέρα Γεμάτη Θλίψη (κλικ για κατέβασμα)


Μέρα γεμάτη θλίψη στη Γρανάδα
κλαίνε κι οι πέτρες της ακόμα
σαν βλέπουν να πεθαίνει στην κρεμάλα
γιατί δεν πρόδωσε, η όμορφη Μαριάννα

Κοντραμπαντιέρης είμαι εγώ
κι όπου μ αρέσει πάω
τα βάζω με τον αρχηγό, κανένα δε ρωτάω

Χάι, χάι, χάι!
στήστε χορό, κορίτσια
χάι χάι χάι
στήστε χορό, χάι χάι!



Το Τραγούδι Των Κοντραμπατζήδων (κλικ για κατέβασμα)


Από το Γιβραλτάρ στο Κάντιξ, πρίμα θα πάει το κοντραμπάντο
γιατί φεγγάρι δε θα βγει
στη στράτα σου κοντραμπατζή
που οργώνεις θάλασσες και γη

Αχ, κορίτσι, κοριτσάκι
τα μάτια σου προφτάσανε
πόσα καράβια φτάσανε
στης Μάλαγας το λιμανάκι

Από το Κάντιξ στη Σεβίλλια
ειν τα λεμόνια χίλα μύρια
μα είν οι πίκρες μου πολλές
και μάραναν τις λεμονιές
κι απλώνονται οι στεναγμοί μου
σε θάλασσες και σε στεριές

Αχ, κορίτσι, κοριτσάκι
τα μάτια σου προφτάσανε
πόσα καράβια φτάσανε
στης Μάλαγας το λιμανάκι...


.

5 σχόλια:

Marialena είπε...

Σαν ήμουν παιδί, άκουγα αυτά τα τραγούδια μα δεν καταλάβαινα το νόημά τους στο παραμικρό. Σήμερα μου θύμισες τη φωνή του Μητσιά που ξεχώριζα τότε και τη γλυκιά αίσθηση των πρώτων χρόνων.

Σ' ευχαριστώ Γατούλη για τα όμορφα δώρα που προσέφερες απόψε! Μ.

Υ.Γ. Δεν θέλω να κάνω σχόλιο για το προηγούμενό σου ποστ, πέραν του ότι κατά παραγγελία Έρωτας δεν λέει, μονάχα αυθόρμητα και καθολικά εκφράζεται, αλλιώς... τι?

Να έχεις ένα όμορφο βράδυ, φιλιά!

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα Δόνια μου. Νομίζω ότι σε καλύπτω στην τελευταία μου απάντηση στον Καπετάνιο....

Σ;))))

Χαρτοπόντικας είπε...

Αν κι όχι ιδιαίτερα φίλος της ελληνικής μουσικής, τα συγκεκριμένα (ιδίως το πρώτο) πάντα μ' άρεσαν.
Είχα καιρό να τ' ακούσω, πριν επισκεφτώ την Ανδαλουσία.
Τώρα τα εκτιμώ διπλά, και πολλαπλά τον Λόρκα.
:)

Marialena είπε...

Καλησπέρα Γατούλη! Όντως με κάλυψες, ιδιαίτερα εκεί που πλέον ισχυρίζεσαι πως χτίζεται ο Έρωτας, το οποίο ταιρίαζει πια και σε μένα, παρά ότι όταν έρχεται ωσάν "τρικυμμία εν κρανίω" που πολλές φορές οδηγεί στο ξέβρασμα του ερωτοχτυπημένου πλοίου στα βράχια μιας αφιλόξενης ακτής.

Είναι ακόμα πιο συναρπαστικό να παραδίδεσαι σταδιακά στην εξερεύνηση της γοητείας του άλλου σημαντικού ανθρώπου στη ζωή σου και αξίζει η προσπάθεια! Φιλιά, Μ.

Μαύρος Γάτος είπε...

Χαρτοπόντικα φίλτατε, δεν βλέπω την ώρα να κάνω εκείνο το ταξίδι στην νότια Ισπανία που ονειρεύομαι τόσον καιρό. Μέχρι τη Βαρκελώνη έχω φτάσει μόνο...

Δόνια μου γλυκιά, ακριβώς έτσι είναι
Σ;)))