απιΘανότητες
ίσως κάποιος, κάποτε, να σ' αγαπήσει όσο σ' αγάπησα εγώ- όμως ο Χρόνος είναι αμείλικτος, κι οι δρόμοι των ανθρώπων παραθλασμένοι- έτσι τολμώ να πω ότι σ' αγάπησα πιο πολύ απ' όλους
ίσως, κάπου, κάποτε, ν΄αγαπήσω κάποιαν άλλην πιο πολύ από εσένα- όμως ο Χρόνος είναι προδότης, κι οι δρόμοι μου όλο και λιγοστεύουν- έτσι, τολμώ να πω, ότι σ' αγάπησα πιο πολύ
απ' όλες.
<μ<
photo by grezelle.deviantart.com
3 σχόλια:
βρε παιδιά, πού πάτε και τα βρίσκετε αυτά τα στιχάκια, κάνετε έρωτα πρώτα και σας βγαίνουν;
ωραίο! ;-)
όχι χρυσό μου, κάποιοι όταν δε μιλούν με λόγια μιλούν με λέξεις.
κανένα στιχάκι δε γράφτηκε ποτέ τυχαία να ξες
Ανώνυμε/η 1, χαίρομαι που σού άρεσε- κι όντως, νομίζ ω ότι πρέπει να έχεις ζήσει τον έρωτα για να μιλήσεις γι αυτόν. Μπορείς και χωρίς, δηλαδή όταν απλά ποθείς, αλλά είναι τελείως διαφορετικά να τον ε΄χεις ζήσει κιόλας, και αν ξέρεις για ποιό πράγμα μιλάς.
Δημοσίευση σχολίου