η ΣΙΩΠή

ΘΩΜΑΣ (Ο γριππωμένος απαρηγόρητος χήρος πάστορας)

ΜΑΡΘΑ (Η δασκάλα της μικρής κωμόπολης, ημιεπίσημη σύντροφος του χήρου πάστορα) 

ΜΑΡΘΑ Τι συμβαίνει, Θωμά;

ΘΩΜΑΣ Δε σε αφορά.

ΜΑΡΘΑ Πες το μου πάντως.

ΘΩΜΑΣ Η σιωπή του Θεού.

ΜΑΡΘΑ (συλλογισμένη) Η σιωπή του Θεού;

ΘΩΜΑΣ Ναι. (Μεγάλη παύση). Η σιωπή του Θεού.

Ακουμπά το κεφάλι της στον ώμο του, ο σκούφος της γλυστρά καταγής. Κοιτάζουν το χιόνι που πέφτει όλο και πιο πυκνό.

Η άκρη του δάσους, στην απέναντι πλευρά του δρόμου, σιγά-σιγά εξαφανίζεται.

(…)

ΜΑΡΘΑ (εκνευρισμένη) Ώρες-ώρες δεν μπορώ να σε αντέξω. "Η σιωπή του Θεού! Ο Θεός σωπαίνει!" Ο Θεός δεν μίλησε ποτέ, γιατί δεν υπάρχει. 

Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

«Οι Μεταλαμβάνοντες» ή «Χειμωνιάτικο φως», 1961

«Μέσα απ΄ τον σπασμένο καθρέφτη», η κατακτημένη βεβαιότητα. Στους «Μεταλαμβάνοντες», η βεβαιότητα απογυμνώνεται, εκτίθεται. «Η Σιωπή», η σιωπή του Θεού, η άρνηση της βεβαιότητας.  Επομένως, συνιστούν μια Τριλογία».  

( Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν για την «Τριλογία της Σιωπής»,1963)