Τι ωραίο γατί μου...αλλά τόοοσο πολύ θλιμμένο...μη νομίζεις,ό-λοι πονάμε συχνά ή σε ό-λη μας τη ζωή για κάποιον...και δ ε μπορούμε να τον ξεχάσουμε...τα αγόρια για κάποια...'Μυρτώ' και τα κορίτσια για κάποιον..'Γιάννη,Κώστα'....ή όπως αλλιώς τον λένε, αυτόν τον κάποιον τέσπα...και πάντα συγκρίνουμε όλους τους άλλους που θα περάσουν από τη ζωή μας με αυτόν τον κάποιο...ιδιαίτερα βασανιστικό δε λέω...αλλά τι να κάνεις!!!έτσι είναι η ζωή και η ψυχή μας...πλασμένη...να θυμάμαστε,να πονάμε,να αναζητάμε πάντα...το άπιαστο,το ιδανικό για'μας...που δ ε μπορούμε να το έχουμε...υσ-ε,γατί μου με ρώτησες στο προηγούμενο πόστ εάν είμαι στο φατσομπούκι...ε,όχι λυπάμαι καλό μου γατί δ εν είμαι,και δ ε σκοπέυω να κάνω λογαριασμό εκεί. δ ε θέλω,να μπλέξω και με άλλες σελίδες έχω ήδη, τρία μπλόγκς (εκ'των οποίων τα δύο είναι τελίως ανενεργά)εδώ και κάποια χρόνια και θέλω να τα σβήσω)...κάποια στιγμή από το χάρτη της wp και...ε, δε θέλω να μπλέξω και μ'άλλη σελίδα μου φτάνει το μπλόγκ μου που έχω ήδη που είναι,αρκετά μεγάλος μπελάς για μένα από μόνο του)...λυπάμαι...καλησπέρες,φιλάκια...
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
5 σχόλια:
Αν μπορούσες να ξερεις που χτυπησες τώρα...
Ομορφη θα ειναι.... μιας και η νυχτα ειναι κι αυτη ομορφη κι ας λειπει η Ελπιδα ~ μαλλον το οτι λειπει την κανει ακομα πιο ομορφη....
Ομορφα Χαραματα!
Μου θύμισες ένα παλιό δικό μου διήγημα (και η νύχτα ερωτεύεται). Εξαιρετικό επίγραμμα.
Τι ωραίο γατί μου...αλλά τόοοσο πολύ θλιμμένο...μη νομίζεις,ό-λοι πονάμε συχνά ή σε ό-λη μας τη ζωή για κάποιον...και δ ε μπορούμε να τον ξεχάσουμε...τα αγόρια για κάποια...'Μυρτώ' και τα κορίτσια για κάποιον..'Γιάννη,Κώστα'....ή όπως αλλιώς τον λένε, αυτόν τον κάποιον τέσπα...και πάντα συγκρίνουμε όλους τους άλλους που θα περάσουν από τη ζωή μας με αυτόν τον κάποιο...ιδιαίτερα βασανιστικό δε λέω...αλλά τι να κάνεις!!!έτσι είναι η ζωή και η ψυχή μας...πλασμένη...να θυμάμαστε,να πονάμε,να αναζητάμε πάντα...το άπιαστο,το ιδανικό για'μας...που δ ε μπορούμε να το έχουμε...υσ-ε,γατί μου με ρώτησες στο προηγούμενο πόστ εάν είμαι στο φατσομπούκι...ε,όχι λυπάμαι καλό μου γατί δ εν είμαι,και δ ε σκοπέυω να κάνω λογαριασμό εκεί. δ ε θέλω,να μπλέξω και με άλλες σελίδες έχω ήδη, τρία μπλόγκς (εκ'των οποίων τα δύο είναι τελίως ανενεργά)εδώ και κάποια χρόνια και θέλω να τα σβήσω)...κάποια στιγμή από το χάρτη της wp και...ε, δε θέλω να μπλέξω και μ'άλλη σελίδα μου φτάνει το μπλόγκ μου που έχω ήδη που είναι,αρκετά μεγάλος μπελάς για μένα από μόνο του)...λυπάμαι...καλησπέρες,φιλάκια...
...τα είπες όλα.
Δημοσίευση σχολίου