18 Μαΐ 2012

μ-



απόψε πόσο μοιάζεις με τη Νύχτα
χαμένη μου ελπίδα, δεύτερή μου φύση
που κάποτε τόσο πολύ σε είχα
αχ, ποθήσει

απόψε πόσο μοιάζεις με τη Νύχτα
που χώνεται στην άδεια αγκαλιά μου
τη Νύχτα που σε πήρε
μακριά μου

<μ<

5 σχόλια:

Afrikanos είπε...

Αν μπορούσες να ξερεις που χτυπησες τώρα...

Eυαγγελία είπε...

Ομορφη θα ειναι.... μιας και η νυχτα ειναι κι αυτη ομορφη κι ας λειπει η Ελπιδα ~ μαλλον το οτι λειπει την κανει ακομα πιο ομορφη....

Ομορφα Χαραματα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μου θύμισες ένα παλιό δικό μου διήγημα (και η νύχτα ερωτεύεται). Εξαιρετικό επίγραμμα.

Αθανασία είπε...

Τι ωραίο γατί μου...αλλά τόοοσο πολύ θλιμμένο...μη νομίζεις,ό-λοι πονάμε συχνά ή σε ό-λη μας τη ζωή για κάποιον...και δ ε μπορούμε να τον ξεχάσουμε...τα αγόρια για κάποια...'Μυρτώ' και τα κορίτσια για κάποιον..'Γιάννη,Κώστα'....ή όπως αλλιώς τον λένε, αυτόν τον κάποιον τέσπα...και πάντα συγκρίνουμε όλους τους άλλους που θα περάσουν από τη ζωή μας με αυτόν τον κάποιο...ιδιαίτερα βασανιστικό δε λέω...αλλά τι να κάνεις!!!έτσι είναι η ζωή και η ψυχή μας...πλασμένη...να θυμάμαστε,να πονάμε,να αναζητάμε πάντα...το άπιαστο,το ιδανικό για'μας...που δ ε μπορούμε να το έχουμε...υσ-ε,γατί μου με ρώτησες στο προηγούμενο πόστ εάν είμαι στο φατσομπούκι...ε,όχι λυπάμαι καλό μου γατί δ εν είμαι,και δ ε σκοπέυω να κάνω λογαριασμό εκεί. δ ε θέλω,να μπλέξω και με άλλες σελίδες έχω ήδη, τρία μπλόγκς (εκ'των οποίων τα δύο είναι τελίως ανενεργά)εδώ και κάποια χρόνια και θέλω να τα σβήσω)...κάποια στιγμή από το χάρτη της wp και...ε, δε θέλω να μπλέξω και μ'άλλη σελίδα μου φτάνει το μπλόγκ μου που έχω ήδη που είναι,αρκετά μεγάλος μπελάς για μένα από μόνο του)...λυπάμαι...καλησπέρες,φιλάκια...

Eleftheria είπε...

...τα είπες όλα.