JONATHAN SWIFT: ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ "ΣΤΕΛΛΑΣ", 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 1719
.
Αυτές τις μέρες διεξάγεται η δεύτερη Μεταφραστιάδα Ποίησης, μια εξαιρετική ιδέα της Ιφιμέδειας, που την πραγματοποίησε άψογα ο CyrusGeo. Είναι ανοιχτή σε όλους, προλαβαίνετε κι εσείς να συμμετέχετε, τρία ακόμα ποιήματα απομένουν. Παρακάτω θα βρείτε τη δική μου συμμετοχή για το δεύτερο ποίημα, που γράφτηκε για τα τριακοστά δεύτερα (;;;;) γενέθλια της Στέλλας...
Έσθερ Τζόνσον, Η "Στέλλα" του Τζόναθαν ΣουίφτΈγινε η Στέλλα τριανταδυό
(ε, βάλε ακόμα κανα-δυό...)
της λέω να μην ανησυχεί
κι ας έχει διπλασιαστεί
σε όγκο και χρόνια, απ’ τα δεκάξι
πού ’ταν η πιό ’μορφη στην τάξη!
Δεν έχει αλλάξει η μορφή σου
μες το μυαλό σου, συλλογίσου,
Στέλλα, αν μπορούσαν οι Θεοί
τόση ομορφιά, τέτοιο κορμί
να τα μοιράζανε στα δυό,
σ’ ένα ζευγάρι θαυμαστό!
Ταίρι δεν θα ’χαν στο ντουνιά
Νύμφες, με τόσην ομορφιά!
Με τη μισή σου αρετή
κιλά μισά, χάρη μισή!
Και πριν για μένα νά ’ναι αργά
νά ’δινε η Τύχη η Θεά
κι οι δυό να βρίσκαν τον Καλό τους
μες τής λατρείας μου το μισό τους!
Jonathan Swift (1667-1745)
Stella's Birthday, March 13, 1719
(ε, βάλε ακόμα κανα-δυό...)
της λέω να μην ανησυχεί
κι ας έχει διπλασιαστεί
σε όγκο και χρόνια, απ’ τα δεκάξι
πού ’ταν η πιό ’μορφη στην τάξη!
Δεν έχει αλλάξει η μορφή σου
μες το μυαλό σου, συλλογίσου,
Στέλλα, αν μπορούσαν οι Θεοί
τόση ομορφιά, τέτοιο κορμί
να τα μοιράζανε στα δυό,
σ’ ένα ζευγάρι θαυμαστό!
Ταίρι δεν θα ’χαν στο ντουνιά
Νύμφες, με τόσην ομορφιά!
Με τη μισή σου αρετή
κιλά μισά, χάρη μισή!
Και πριν για μένα νά ’ναι αργά
νά ’δινε η Τύχη η Θεά
κι οι δυό να βρίσκαν τον Καλό τους
μες τής λατρείας μου το μισό τους!
Jonathan Swift (1667-1745)
Stella's Birthday, March 13, 1719
Στέλλα (Αστρένια) είχε βαφτίσει ο Τζόναθαν Σουίφτ την Miss Hester (Esther) Johnson (1681-1728). Την πρωτοσυνάντησε όταν αυτή ήταν γραμματέας του Sir William Temple, στο Moor Park. Από το 1719 ως το θάνατό της τής έστελνε στίχους για τα γενέθλιά της, με συνήθως πειραγμένη την ηλικία της... Υποστηρίχθηκε ότι είχαν παντρευτεί κρυφά, αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις για κάτι τέτοιο.
2 σχόλια:
Αντέγραψα το αγγλικό πρωτότυπο και την ελληνική μετάφραση σου σε λευκή σελίδα.
Τα έβαλα δίπλα δίπλα.
Τα μοίρασα ανα δίστιχο-κουπλέ.
Παρατηρήσεις :
- Προσπάθησες, και το κατάφερες σε μεγάλο βαθμό, να κρατήσεις τον ιαμβικό οκτασύλλαβο που είναι ο ρυθμός του αγγλικού πρωτότυπου.
- Κατάφερες να τηρήσεις άψογα τη ρίμα ανα δίστιχο-κουπλέ.
- Διασκεύασες μερικά κουπλέ με κάποια ελευθερία, χωρίς να ξεφύγεις από το πνεύμα του πρωτότυπου.
- Πέτυχες να προσαρμόσεις το (δύσκολο) αγγλικό χιούμορ στην ελληνική απόδοση με εξαιρετική εφευρετικότητα.
Καλύτερο παράδειγμα, το πρώτο δίστιχο όπου το 34 το έκανες 32.
Εύγε. Δέκα με τόνο!
ΥΓ
Δεν έχω δει τις υπόλοιπες μεταφράσεις φυσικά, και ελπίζω να μην αδικώ ή να μην προκαταλαμβάνω την προσπάθεια άλλων ταλαντούχων ανθρώπων.
ΥΓ2
Εγώ πάντως θα διάλεγα για μετάφραση το ποίημα του Longfellow, λόγω προσωπικής προτίμησης. Πρόκειται για έναν από τους πλέον αγαπημένους μου ποιητές, και κατά την ταπεινή μου γνώμη κορυφαίος κλασικός αμερικανός όλων των εποχών.
Καλησπέρα Κασσιανέ, σ ευχαριστώ. Ελπίζω να μη μείνεις στο "θα διάλεγα!" Ελα στην παρέα μας...
Σ:)))))))))
Δημοσίευση σχολίου