Georges Bizet, Κάρμεν: "Habanera"

Έρωτα, άγριο πουλί

που δε σε δάμασε ποτέ κανείς

και κάθε κάλεσμα αγνοείς

αν δε γουστάρεις να δεχτείς!

Ούτε απειλές ή παρακάλια

ούτε γλυκόλογα, μόνο σιωπή

από αυτόν που προτιμώ

δεν λέει κουβέντα, αλλά τον ποθώ!

Έρωτα! Έρωτα! 

Έρωτα! Έρωτα!

Ο Έρωτας είναι Τσιγγάνος

νόμο δε γνώρισε ποτέ, ποτέ

αν δε με θες, εγώ σε θέλω

κι αν σε θελήσω, τότε πρόσεχε!

αν δε με θες, αν δε με θες εγώ σε θέλω

μ' αν σε θελήσω, αν σε θελήσω, 

πρόσεχε!

Το πουλί που νόμιζες δικό σου

πέταξε, έκανε φτερά

Είναι μακριά, περίμενέ το

Θα έρθει όταν δεν ελπίζεις πια!

Δίπλα σου είναι, κοίτα, πιάστο, πιάστο!

έρχεται, φεύγει, και ξαναγυρνά

λες πως τό’χεις, σού ξεφεύγει

λες να ξεφύγεις, σε κρατά!

Έρωτα! Έρωτα! 

Έρωτα! Έρωτα!

Ο Έρωτας είναι Τσιγγάνος

νόμο δε γνώρισε ποτέ, ποτέ

αν δε με θες, εγώ σε θέλω

κι αν σε θελήσω, τότε πρόσεχε!

αν δε με θες, αν δε με θες εγώ σε θέλω

μ' αν σε θελήσω, αν σε θελήσω, 

πρόσεχε!

Habanera του Georges Bizet από την όπερα "Κάρμεν"

μετάφραση Μίλτος Σαρηγιαννίδης 

με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος για τη μετάφραση αυτή