10 Ιουν 2013

ΝύΧτα καΤαιΓίδας



Θά ’θελα να σού ήμουν απαραίτητος, όχι όπως ο αέρας, μα όπως το γαλάζιο φως του δειλινού. Θά ’θελα να σού προκαλώ μια γλυκιά ταραχή, σαν διπλανή καταιγίδα- που οι κεραυνοί της, χτυπάνε αλλού. 

Να μετράμε μαζί τα δευτερόλεπτα ανάμεσα στην αστραπή και στη βροντή, και να τα πολλαπλασιάζουμε επί 300, και να βγαίνει μακριά. Να μετράμε μαζί τα χρόνια ανάμεσα στην προσμονή και στη λησμονιά, και να βγαίνουν πολλά. Θά ’θελα να μετράμε μαζί την Ανυπαρξία, και να βγαίνει μια σταλιά.

Καληνύχτα, αγάπη. Ήθελα, όλο κι όλο, 
μιάν αγκαλιά.

<μ<

2 σχόλια:

Ποδονίφτης είπε...

Καληνύχτα
με γράμμα ταφ
όλα πιο όμορφα Τουμόροου-που λένε και στη γλώσσα των στραγαλιών-
μμμ
τι άλλο;
Τραχανάς
αχ
να είχα λίγη σούπα τώρα
η γάτα κάθεται δίπλα μου
και ο μπαμπάς τη λέει Τουρλουρού
Καληνύχτα
όλα φωτεινά
στον ουρανό το γράμμα ταφ
σκέφτομαι και τις Ταχυκαρδίες
α! και την Τρύπια μου ζακέτα
ακόμη δεν την έραψα
Τουμόροου
Τολμώ να Τραγουδώ
αφού
ο ουρανός έχει το γράμμα ταφ!

Ποδονίφτης


να σαι καλά γάτε!




fieryfairy είπε...

Όμορφο!