ποσειΔώνιο κολυμβητήΡιο
Ο σκυλάκος με το λουράκι απαυτώνει τη σκυλίτσα με το γιλεκάκι, κι είναι αστείο, αλλά κάτι έχει αλλάξει, στο ακόμα πιο αστείο- το παληκαράκι κρατάει από το χέρι την κοπελίτσα, κι είναι πάντα όμορφο, μα κάτι έχει αλλάξει, στο ακόμα πιο όμορφο- ο ήλιος λιώνει στη δύση σε χίλια χρώματα, κι είναι πάντα εντυπωσιακό, αλλά κάτι έχει αλλάξει- στο μεγαλειώδες
Μια φορά κι έναν καιρό, που λέτε, ήταν ένας Χειμώνας, κρύος, βαρύς, γκρίζος, θλιμμένος- κι ήρθε και τον βρήκε μια Άνοιξη γλυκιά, ανθισμένη, χρωματιστή- και γέννησαν ένα ζεστό- Καλοκαίρι- μια φορά κι έναν καιρό- ήταν ένας Χειμώνας αβάσταχτος- κι ήρθε και τον βρήκε μια Άνοιξη- λαφριά-
κι έκαναν δυό παιδιά- το Καλοκαίρι-λες;
και το Φθινόπωρο
<μ< — στην τοποθεσία Thessaloníki.
1 σχόλιο:
Αυτες οι φαμιλιες πια...
Μπορω να σκεφτω λιγακι σαν
Μηδεια
και να σκοτωσω το καλοκαιρι?
Την καλησπερα μου...
Δημοσίευση σχολίου