31 Ιούλη, καύΣωνας, βΡάδυ, οσμή καΤαιγίΔας
Έμαθα πως παντρεύτηκες κι εσύ, Ανδριανή. Κρατάς κι ένα παιδί στην αγκαλιά σου
Κι εγώ, που σ' είχα τόσο ερωτευτεί, κηδεύω έναν Ιούλιο ακόμη-
μακριά σου
"να κατέβω στην Αθήνα
να σε δω, τον άλλο μήνα"
Κηδεύω έναν ακόμη Ιούλη, και τρέμω έναν ακόμη Νοέμβρη
μυρίζω από μακριά την Καταιγίδα, και τρέχω, μα πού
να φυλαχτώ;
"να κατέβω στον Περαία
να σαλπάρουμε παρέα"
Η στάχτη του Έρωτα είναι βαριά- τέμνει, καίει, πονάει
Μα η στάχτη των Εραστών είν' ελαφριά,
την παίρνει ο Άνεμος, και πάει.
"είπε η πρώτη σταγόνα της βροχής
στο δεξί μου αντιβράχιο"
<μ<
18 σχόλια:
Ε,έτσι είναι καλό μου γατί...οι έρωτες,έρχονται και παρέρχονται...κι έρχονται άλλοι,κι άλλοι,κι άλλοι...και ποιός ξέρει,πόοοσοι άλλοι θα έρθουν και θα φύγουν,μέχρι να φύγουμε από τη ζωή...αλλά πάντα βλέπουμε στο πρώσοπό τους,εκείνον τον ένα,το μοναδικό και μεγάλο,έρωτα τον νεανικό μας? ίσως?....μπορεί...και πά ν τα τους συγκρίνουμε με αυτόν...ΔΕΝ αξίζει, καλέ μου να κλαίς,και να λυπάσαι για τους παλιούς και πεθαμένους πιά έρωτες..είναι απίστευτο χάσιμο χρόνου...ούτε καν να τους θυμάσαι ΔΕΝ αξίζει...αυτό λέω συχνά εγώ..(και πόσο μάλλον,αν είχαν και άδοξο και τραγικό τέλος)...όμως για τους τωρινούς μεγάλους έρωτες, (που ΔΕ μπορείς (για διάφορους λόγους χιλιάδες), να έχεις κοντά σου)αξίζει να κλαίς...και να λυπάσαι...έτσι λέω εγώ...για τους παλιούς και ήδη χαμένους από χέρι όμως Ο Χ Ι ΔΕΝ αξίζει,να το κάνεις.....φιλάκια καλό μου γατί...κι...άσε τους νεκρούς έρωτες εκεί που είναι...μη πονάς γι'αυτούς...είναι άδικο να σπαταλάς τη ζωή σου,και τη καρδιά σου γι'αυτούς...απλά....φιλάκια...
Aθη,
καλομήνα.
Και να ξερες πως συμφωνώ.
Ε,εμ ευχαριστώ ανώνυμε...να'σαι καλά καλό μήνα,και σε'σένα...και χαίρομαι που συμφωνείς μαζί μου.....καλό μεσημέρι....με πολύυυ ζέστη!!!(τους 38άγγιξε σήμερα το θερμόμετρο...)λόλ,λόλ...
Περιμένω τη βροχή. Λένε δεν αξίζει να κλαίς για το χυμένο γάλα. Πες το σ΄ένα παιδί που πεθαίνει απ΄την πείνα.
Πάντα αξίζει να κλαις για το γάλα ΟΤΑΝ χύνεται.
Να εισαι καλά Άθη και κουράγιο με τη ζέστη.
Ααα,είσαι κι εσύ άνθρωπος της βροχής καλέ μου?...εεε,εμ,ναί...ίσως για το χυμένο...γάλα...να αξίζει,να κλαίς.. κι ίσως ένα,παιδάκι της Αφρικής που πεινάει, να έκλαιγε με μαύρο δάκρυ αν το'βλεπε χυμένο...εεεε,εμ, ναί...για το...'χυμένο'...ή χαμένο?? έρωτα όμως ΔΕΝ αξίζει,με ΤΙΠΟΤΕ ΜΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΟΜΩΣ?να κλαίς....στο λέω από πρωσοπική πείρα...ε,και θα μου ΟΡΚΙΣΤΕΙΣ ΕΔΩ ΠΕΡΑ,....ΤΏ-ΡΑ ΟΤΙ ΔΕ ΞΑΝΑ-ΚΛΑΨΕΙΣ,ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑ-ΜΙΖΕΡΙΑΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑ-ΜΑΥΡΙΣΕΙΣ ΠΟ-ΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΑΜΕΝΟΥΣ (Ή...ΧΥΜΕΝΟΥΣ??):lol: ΕΡΩΤΕΣ,Ή ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΕΡΩΤΑ ΟΚ?...ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΘΑ ΜΟΥ ΟΡΚΙΣΤΕΙΣ!!! ΚΑΙ Δ ΕΝ ΑΚΟΥΩ Τ Ι ΠΟ ΤΕ!!!ειδαλλιώς δ ε πρόκειτα να σε αφήσω,ύσηχο στο λέω!!!!δε με ξέρεις εμένα καλά...(χαααααχαααααααχαααααααχααααχα)...λόλ,λόλ,λόλ,λόλ.λόλ...
Αθη, αν σου περισσεύει κουράγιο, στείλε κι από δω που έχουμε έλλειψη τελευταίως λολ
Εε,εμ αγαπητέ ό-λοι αυτό ψάχνουμε κάπου να βρούμε κουράγιο..από κάπου να πιαστούμε...να,πάρε λίγο που μου απόμεινε πιά και'μένα...κι εγώ θα δώ από π ο ύ θα βρώ, άλλο...(ίσως εσύ να το'χεις περισσότερη ανάγκη από'μένα...καλησπέρες...)...
Το κουράγιο είναι δανεικά που πρέπει να επιστρέψεις σε κάποιον που δε στα ζήτησε ποτέ.
Το δίνεις όταν σου περισσεύει, το παίρνεις όταν σου λείπει...έτσι πάν΄ αυτά Άθη...πάω να χαζέψω την Πρόβα Φεγγαριού...αυτό το μήνα είναι absolut star
Ε,εμένα ΔΕΝ μπορώ να πω πως μου περισσέυει..κάθε άλλο,μάλιστα κάθε μέρα...κάθε μέρα?όμως γίνεται κι από κάτι που μου αφαιρεί,κι από λίγο από το...λιγοστό απόθεμα που έχω...όμως επειδή μου το ζήτησες,ε σ ύ αγαπητέ (και με τόοοσο ευγενικό κι απεγνωσμένο? τρόπο?...)ε,ήταν κάπως δύσκολο να αρνηθώ...καλά που έχεις και το κουράγιο,να χαζέυεις κι αυτές τις..σπάνιες 'πρόβες'που κάνει που και που το φεγγάρι...με τον ίδιο του τον εαυτό...σου εύχομαι καλή απόλαυση...ναί,όντως είναι ένα must του καλοκαιριού το φεγγάρι κι οι...πρόβες του!!! και δ ε πρέπει να χάνεις την ευκαιρία να το χαζέυεις όταν σου δωθεί.... καλησπέρες...
μας πήρε και μας σήκωσε το μπουρίνι και η γυναίκα μου μου πάτησε και ένα βρισίδι που ήθελα να κοιτάξω και το φεγγάρι τρομάρα μου.
καλησπέρα Άθη
Αχαααααααχαααααααααχααααααχαααααχααα!
ε,πάντως δ εν είν'ωραίο καλέ μου να...βρίζουμε το σύντροφό μας...εμείς οι γυναίκες πρέ πει να είμαστε ευγενικές με τους άντρες...(ακόμη και με τους επί πολλά χρόνια συζύγους μας...)αυτό...δ ε λέει απλά να τους βρίζουμε δ εν είναι στον τύπο μας αυτό δ εν μας τιμά να το κάνουμε...καλημέρες ανώνυμε...
Δυστυχώς μετά την απομάκρυνση απ΄το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!Ας πρόσεχα! αλλά βλέπεις,οι σύζυγοι παίρνουν δικαιώματα που ουδείς τους δίνει, ενίοτε. Το μπουρίνι μας πήρε και μας σήκωσε, κυριολεκτικά και μεταφορικά.Πάω να δω το μπλόγκ σου.
καλημερούδια και σήμερα το μενού δεν έχει γάλα.
Αντί να κλαις για το χυμένο γαλα πέφτεις στα τέσσερα και το γλύφεις! ΛΟΛ
Αν δεν έχεις άλλο, εννοείται Σ;-)))
Καλημέρα Άθη και ανώνυμε! ¨Αθη μου δίκιο έχεις, αλλά με πιάνει πού και πού μωρέ... όταν άκουσα αυτό το νέο, ό,τι και να πω, πόνεσα πολύ...
Ανώνυμε μάς πήρε και μας σήκωσε, δρόσισε όμως, ε; Όλλλλα καλλλλλά Σ;-)))
δεν είμαστε για μετάνοιες φίλε μου! λ ο λ λ ο λ εμένα δε με παίρνει! Μας πήρε και μας σήκωσε δε λες τίποτες! αυτό το λλλλλλουυυυ του χαλλλλαρά είναι ένα και δεύτερο εδν υπάρχει. Άθη, γουάτ ντου γιου θίνκ οφ δάτ;
αυτό το "στα τέσσερα" με έχει κάνει και έχω ρίξει τρελό γέλιο. Να σαι καλά φίλε μαυρογάτη!
Ε,εεεμ μάλλον ΕΣΥ θα πρέπει να μου ορκιστείς αγαπημένε Μίλτο ότι ΔΕ θα ξανά-κλάψεις,ΔΕ θα ξαναμιζεριάσεις,και ΔΕ θα ξανάμαυρίσεις τη καρδούλα σου πο-τέ ξανά...για τους παλιούς,πεθαμένους και χαμένους από χέρι...(και...χυμένους..???λόλ,λόλ,λόλ) έρωτες...κι ό χι ο αγαπητός ανώνυμος...θα μου ορκιστείς αγαπητέ Μίλτο ότι δε θα χάλάσεις ποτέ ξανά την καρδούλα,σου για μιά παλιά αγάπη??? :roll: είναι απλά τόοοσο άδικο, ένα τόοοσο καλό και χρυσό παιδί σαν εσένα (Μίλτο)να κάθεται να υποφέρει τόοοοσο πολύ για μερικές γυναίκες που στο παρελθόν του φέρθηκαν τόοοσο ηλίθια...είναι απλά άδικο...αυτό...φιλάκια...καλό μεσημέρι Μίλτο μας,και ανώνυμε φίλε...
όποιος σου φέρθηκε ηλίθεια δεν σε αγάπησε ποτέ! Καλό μήνα Μ.Γ. Σ;Ο)
Andriani opos leme Myrto? bagasa mas ksegelases pali.
Δημοσίευση σχολίου