αΠουσίΑ

13 Μαΐ 2012

αΠουσίΑ

Μια νύχτα ένα βράδυ
χύμηξε το σκοτάδι
να πνίξει την ψυχή

μια μέρα ένα πρωί
δεν ήσουν πια εκεί

<μ<

5 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...: Της αγαπης την ουσια, να μετρας στην απουσια...

Ομορφη ανατολη να εχεις!; Κυριακή 13 Μαΐου 2012 στις 5:52:00 π.μ. EEST
ο δείμος του πολίτη είπε...: Υπέροχο...; Κυριακή 13 Μαΐου 2012 στις 8:56:00 π.μ. EEST
Afrikanos είπε...: Εμείς κάπου έχουμε ξανασυναντηθεί, αυτο είναι σίγουρο...:)

Καλημέρα!; Κυριακή 13 Μαΐου 2012 στις 12:21:00 μ.μ. EEST
Αθανασία είπε...: Γειάσου γατί μου...ε,εμ ναί...έχεις δίκιο..από απουσίες,μικρές,μεγάλες σημαντικές,ασήμαντες έχουμε πήξει! αφού κι εμείς οι ίδιο,απουσιάζουμε από την ίδια μας τη ζωή (πλάκα-πλάκα έτσι νιώθω, πολλές φορές ότι α που σι ά ζω, από τη ζωή μου την ίδια ότι δ εν είμαι'γω που ζώ,αυτά που ζώ ότι είναι κάποια άλλη,στη θέση μου...μιά άγνωστη που δεν την ξέρω,που δ εν είν'εγώ...που είναι μιά άλλη ύπαρξη που απλώς μοιάζει με μένα)....φρίκη....πάντως ναί,η απουσία και το κενό..πάντα φέρνει μια θλίψη κι έναν πόνο...ωραίο πάντως αλλά λίγο λυπημένο θα'λεγα....φιλάκια....; Κυριακή 13 Μαΐου 2012 στις 12:41:00 μ.μ. EEST
Eleftheria είπε...: Μαύρε Γάτε έγραψες πάλι και με έστειλες...; Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012 στις 11:06:00 μ.μ. EEST