Όσο περίμενα τα φωτεινά βέλη του Περσέα να σκίζουν την σκούρα ταπετσαρία τ' ουρανού γινόμουν μούσκεμα απ' τη βροχή. Και καλά εγώ καλά να πάθω τα ήθελε ο κώλος μου τα ρομαντιλίκια, εκείνη η φουκαριάρα η μηχανή τι έφταιγε; Η επιστροφή από τη Συκιά Ομηρικό δράμα με κράνος ¾. Ευτυχώς η Πηνελόπη μου ήταν από τσίπουρα και με αντιμετώπισε όπως αξίζει σ’ έναν μπερδεμένο του κύκλου των χαμένων και βρεγμένων ποιητών. Όταν όμως ο Άρης θα παίζει κωλιές με το φεγγάρι θα είμαι στου Κάκκαλου, ένα τσιγάρο δρόμο απ’ το Μύτικα, στα 2650μ. Ωραία η ζωή φιλαράκι μου!!!
Μόλις γύρισα από το Σέιχ-Σου με το ποδήλατο... ναι, είμαι τρελλός. Δεν μπορώ να πώ πως "τι είδα", γιατί... είδα μόνο μία... άρα, "την είδα, την είδα, την Περασείδα!" Και ήταν πάρα πολύ εντυπωσιακή!
Μόλις γύρισα από το Σέιχ-Σου με το ποδήλατο... ναι, είμαι τρελλός. Δεν μπορώ να πώ πως "τις είδα", γιατί... είδα μόνο μία... άρα, "την είδα, την είδα, την Περασείδα!" Και ήταν πάρα πολύ εντυπωσιακή!
Σ:Ο))))
Συνάδελφε Τεμπ, όπως λέει και το αρχαίο ρητό, η ελπίδα αποθνήσκει εσχάτη, η εταίρα Σ:Ο)))))
Μάικλ, κι απόψε που δεν βρέχει;;; Όρμα!!! Προλαβαίνεις!!!
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
5 σχόλια:
όχι.... :(
αλλά σαν άλλη Δανάη δεν παύω ποτέ να ελπίζω.
Όσο περίμενα τα φωτεινά βέλη του Περσέα να σκίζουν την σκούρα ταπετσαρία τ' ουρανού γινόμουν μούσκεμα απ' τη βροχή. Και καλά εγώ καλά να πάθω τα ήθελε ο κώλος μου τα ρομαντιλίκια, εκείνη η φουκαριάρα η μηχανή τι έφταιγε; Η επιστροφή από τη Συκιά Ομηρικό δράμα με κράνος ¾. Ευτυχώς η Πηνελόπη μου ήταν από τσίπουρα και με αντιμετώπισε όπως αξίζει σ’ έναν μπερδεμένο του κύκλου των χαμένων και βρεγμένων ποιητών. Όταν όμως ο Άρης θα παίζει κωλιές με το φεγγάρι θα είμαι στου Κάκκαλου, ένα τσιγάρο δρόμο απ’ το Μύτικα, στα 2650μ. Ωραία η ζωή φιλαράκι μου!!!
Μόλις γύρισα από το Σέιχ-Σου με το ποδήλατο... ναι, είμαι τρελλός. Δεν μπορώ να πώ πως "τι είδα", γιατί... είδα μόνο μία... άρα, "την είδα, την είδα, την Περασείδα!" Και ήταν πάρα πολύ εντυπωσιακή!
Σ:Ο))))
Μόλις γύρισα από το Σέιχ-Σου με το ποδήλατο... ναι, είμαι τρελλός. Δεν μπορώ να πώ πως "τις είδα", γιατί... είδα μόνο μία... άρα, "την είδα, την είδα, την Περασείδα!" Και ήταν πάρα πολύ εντυπωσιακή!
Σ:Ο))))
Συνάδελφε Τεμπ, όπως λέει και το αρχαίο ρητό, η ελπίδα αποθνήσκει εσχάτη, η εταίρα Σ:Ο)))))
Μάικλ, κι απόψε που δεν βρέχει;;; Όρμα!!! Προλαβαίνεις!!!
Σ:Ο))))
tis eida, tis eida! (:
Δημοσίευση σχολίου