ΤΡόΜΟΣ ΣΤο ΔΙΑΔίΚΤΥΟ
.
Τρομακτικό το εγγενές εφήμερο και αναλώσιμο του μπλόγκιν. Τρομακτικό το ανθρωποφάγο πλήθος των θεατών των πρωινάδικων, που διψάει για χάχανα, κουτσομπολιό, και μάτι, φρέσκα κάθε πρωί, όταν (θα;) εισβάλει στο διαδίκτυο, και (θα;) ανταποδίδει με το ίδιο νόμισμα, όσο (θα;) μπορεί. Τρομακτική η κοινή ψυχοπάθεια όταν καμαρώνεται για τέχνη, τρομακτικοί κι οι χειροκροτητές της (δεν μιλώ για την εξαιρετική ψυχοπάθεια, αυτή πάντα ήταν η μόνη αληθινή Τέχνη). Τρομακτική η πλήρης ελευθερία του λόγου, όταν δίνεται σε ανθρώπους που δεν ξέρουν να την τιμήσουν, τρομακτική κι η πλήρης e-ισοτιμία, φοβερό όπλο, στα χέρια ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τα όρια και το σεβασμό. Τρομακτικές οι διαδικτυακές διαστροφές, ως υποκατάστατα της αληθινής, τρισδιάστατης, υλικής ζωής, τρομακτικές οι περιφερόμενες κακοποιές περσόνες, δημιουργημένες από ανθρώπους που κανείς θα τους έλεγε "υπεράνω πάσης υποψίας", στην κανονική ζωή. Τρομακτικό που τα διαμάντια κρύβονται σε άγνωστες ιστοτοποθεσίες και σε δυσπρόσιτα αναδρομικά αρχεία, καλυμμένα από εκκωφαντική βοή, και σκατά, τόνους και τόνους λαμπερά σκατά, στο μολυσμένο ωκεανό του Διαδικτύου.
Αν κι αυτή η ευκαιρία της Ανθρωπότητας για πνευματική πρόοδο πάει χαμένη, φοβάμαι πως η επόμενη, αν μη τί άλλο, θ΄ αργήσει πολύ.
με αφορμή ένα κείμενο του Πετεφρή
.
Αν κι αυτή η ευκαιρία της Ανθρωπότητας για πνευματική πρόοδο πάει χαμένη, φοβάμαι πως η επόμενη, αν μη τί άλλο, θ΄ αργήσει πολύ.
με αφορμή ένα κείμενο του Πετεφρή
.
11 σχόλια:
Και ναι, το ξέρω πως υπερβάλλω, αλλά διά της υπερβολής ίσως και να λέω κάτι- μπορεί και όχι...
Ακριβώς όπως τα γράφεις Μαύρε γάτε
Μιλτιαδη;
Καλο Μηνα σου ευχομαι !!
Γιατί τρομακτικές οι διαδικτυακές συνδέσεις; Καλά γα την προβαλλόμενη εκ της τηλεοπτικής οθόνης υποκουλτούρα, αλλά γιατί οι συνδέσεις του ιστού; Αν το έλεγε κάποιος δημοσιογράφος, αν το έλεγε κάποιος μακριά από την παρέα του ιστοχωριού -που χωρίς να ξέρει και ως θύμα προπαγάνδας κρίνει- θα το καταλάβαινα.
Δείμοχ φίλε μου, το είπα ο ίδιος ότι μπορεί να υπερβάλλω, για ν' αναδείξω το πρόβλημα- αλλά πρόβλημα υπάρχει. Νομίζω πως η εποχή της αθωότητας, αν υπήρξε ποτέ, έχει περάσει. Κι αν μή τι άλλο, ας γίνει αφορμή το κείμενό μου να το σκεφτούμε λίγο...
δεν ξέρω την αφορμή για την έκφραση του προβλήματος, αλλά νιώθω περίπου τα ίδια,
ίσως όμως με άλλες αφορμές και αιτίες.
καινούρια στον χώρο, αλλά φοβάμαι μήπως είμαι ένα λαμπερό σκατό κι εγώ!
ίσως γιατί βλέπω ότι υπάρχουν και ανάλογα περιφέρονται...
βέβαια ο χώρος, εξακολουθώ να πιστεύω,είναι ελπιδοφόρος ακόμη, το πόσο, άγνωστο...
χρειάζεται να τρομάζουμε και ν' αναρωτιόμαστε τακτικά, μπορεί και ν' αποφύγουμε τους βόθρους!
Συμφωνώ με τον Δείμο...
Κατά τα άλλα το διαδίκτυο, άθελα του, ναι, παράγει έναν κορυφαίο Τρόμο: Φωτίζει την ηλιθιότητα και την αμάθεια που μας κατακλύζει επίμονα. Απλά, γιατί -όπως εσύ είχες πει φίλε μου σε μία κουβέντα μας όταν είχες έρθει στην Κύπρο- δεν είναι τίποτα άλλο το διαδίκτυο παρά καθρέφτισμα του πραγματικού κόσμου. Τίποτα πιο λίγο.
Και μάλιστα επειδή στον ψηφιακό κόσμο υπάρχει και η κυριαρχία των ψευδωνύμων, η βλακεία, η αμετροέπεια και η ακαλλιέργητη ευαισθησία ζουν σε όλο το μεγαλείο τους. Καλό είναι αυτό, ξέρουμε που είμαστε!
Καλό Μηνα :-)
Ξέρεις, Μαύρε Γάτε, θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος να καθαριστούν τα παλαιά αρχεία από το άχυρο και να προσφερθεί αυτός ο πλούτος ξανά στους ανθρώπους, γιατί όχι όλοι (εγώ) άρχισαν από την αρχή του μπλογκινκ και έτσι έχασαν τα πρώρα και τα δεύτερα καλύτερα επισόδια. Ή να ξαναγραφτούν από την αρχή σε μία νέα σηζήτηση (με μένα, χαχα)Εσένα σε είχα διαβάσει προς την αρχή σου όλον αλλά υπάρχουν τόσοι άλλοι που είχαν γράψει σίγουρα διαμάντια και αυτά χάθηκαν στον χρόνο. Φιλιά.
Καλό μήνα σε όλους!
Καλή μου ανεπίδοτη, το σκατό το ξεχωρίζεις κυρίως από τη μπόχα, αλλά κι από το ότι βρωμίζει ό,τι αγγίζει, αν έχεις την ατυχία αν το αγγίξεις. Αφορμή για το κείμενο αυτό στάθηκε ένα κείμενο του Πετεφρή, παρέλειψα λόγω βιασύνης και ορμής να το αν΄φερω, θα το βάλω μόλις μπορέσω.
Φϊλτατε Γιώργο, ακριβώς έτσι είναι- ο θυμός και ο πόνος στο κείμενό μου είναι γιατί φαίνεται να διαψεδεται η ελπίδα ν' αλλάξει κάτι απ΄΄ο το Διαδίκτυο- ελπίδα δικαιολογημένη ή αδικαιολόγητη, άλλο θέμα αυτό. Την θερμή καλημέρα μου σε σένα, στην Ελένη και στην Κύπρο.
Σύλβια γλυκιά μου σε παρακαλώ μη νομίσεις ότι μιλάω και παραπονιέμαι για τον εαυτό μου- μιλάω για τα διαμάντια σαν καταναλωτής, και όχι σαν παραγωγός.
Σκέψου όμως πρακτικά, Μαύρε Γάτε, τι μπορεί να γίνει; Δεν πέρασε από το νου μου ότι παραπονιέσαι για σένα, αφού σε ξέρω.
Κάτι τέτοια πάει να σκεφτεί το μυαλό μου ώρες ώρες, αλλά το... δαγκώνω!
Τόσα χρόνια και τόσες γενιές πάλεψαν (και παλεύουν) για ισότητα, ελευθερία έκφρασης, κλπ...
Αυτό είναι λοιπόν το προϊόν των αγώνων και δεν είναι για τα μπάζα. Απλά, νομίζω ότι περνάμε σιγά σιγά (ή απότομα! όπως το πάρει κανείς) σε μια νέα εποχή, την εποχή Μετά_Τη_Λογική. Νομίζω, ε
Καλό μήνα Γατούλη μου!:)
Δημοσίευση σχολίου