25 Μαΐ 2012

λίΓο πριΝ



Το έσχατο σημείο της ηθικής κατάπτωσης, στο οποίο βρισκόμαστε αυτήν την στιγμή, είναι να μιλάμε για τις μπούκλες και για την "αυθάδεια" του Αλέξη, γα τις δόσεις και για τα μνημόνια και για την δραχμή, αντί ν' ασχολούμαστε με οποιαδήποτε πολιτικά ή ιδεολογικά ζητήματα. Να καταπίνουμε θέματα όπως η πρωτοφανής ανεργία και οι αυτοκτονίες και η νέο-μετανάστευση και ο διασυρμός των ιερόδουλων και η μετατροπή των ελληνοναζιστών σε στρατό, και να κοπτόμαστε που ο Τσίπρας ΔΕΝ είπε τον Ολάντ "Παπανδρέου" (κοίτα να δεις που έγινε και επισήμως διεθνής βρισιά). Στο μεταξύ τρωγόμαστε μεταξύ μας όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε, οι "σοβαροί" υπερασπιζόμενοι εκείνο το έκτρωμα που λέγεται "ΣΧΕΔΙΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ", και οι φαιδροί ζητώντας να δείξουμε τσαμπουκά να πούμε ΌΧΙ ΣΕ ΟΛΑ και τα τινάξουμε όλα στον αέρα. ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ. 'Η, κάνει πως δεν τον βλέπει, ή, δεν πιστεύει στα μάτια του, ή, ελπίζει πως θα την γλυτώσει, εκείνος προσωπικά, από την πυρκαγιά.

Κάπως έτσι πρέπει να ήταν λίγο πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή. Λίγο πριν ορμήσουμε ακάθεκτοι στην Άγκυρα. Και λίγο πριν ορμήσει ακάθεκτη η Άγκυρα σε μάς.

Ε ρε Έλληνες. Καλόκαρδοι, αλλά με την παιδική έννοια- της συναισθηματικής ανωριμότητας, που ξεπέφτει εύκολα στο ακριβώς αντίθετο:
'Μαμά, θα μού πάρεις παγωτό; - ναι μωρό μου - είσαι η καλύτερη μανούλα του κόσμου! Σ αγαπώ μαμά!" - "Μαμά, θα μού πάρεις και άλλο παγωτό; - όχι, φτάνει ένα- ΕΙΣΑΙ ΚΑΚΙΑ! ΣΕ ΜΙΣΩ! ΜΑΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ;"

Ε ρε Έλληνες. Δειλοί, αυτοκαταστροφικοί, επιπόλαιοι, χειραγωγήσιμοι- μοιραίοι.


ΥΓ Επειδή με ρωτήσατε (στο facebook) "λοιπόν τι προτείνεις": Προτείνω να είχε πει την αλήθεια ο Καραμανλής στο λαό και να είχε πάρει μέτρα αντί να κάνει εκλογές, κι ας έπεφτε μετά- ο Παπανδρέου δεν θα μπορούσε να έχει πει "λεφτά υπάρχουν". Προτείνω ο Παπανδρέου να είχε πει κι εκείνος την αλήθεια για τις ευθύνες του κόμματός του και να είχε καταβαραθρωθεί το 2009. Προτείνω ακόμα κι αν έβγαινε, να έβαζε το μαχαίρι στο κόκκαλο και να έκανε όσα έπρεπε για να μη καταντήσουμε εδώ, κι ας έπεφτε με τη σειρά του. Προτείνω ο Σαμαράς να αναλάμβανε τις ευθύνες του και να τον στήριζε από την αρχή στις αναγκαίες περικοπές και στα μέτρα που θα απέδιδαν. Προτείνω ο ΤΣΙΠΡΑΣ να έφτιαχνε την αριστερή κυβέρνηση όταν πήρε την εντολή, αντί να βρίσκει προφάσεις για ν αποφύγει το -όντως- πικρό ποτήριο εκείνο.

Αλλά τί σημασία έχει τί προτείνω εγώ; Σημασία έχει τί ψηφίζει η πλειοψηφία.

4 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Προσυπογράφω και κοινοποιώ...

Eυαγγελία είπε...

Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγάει, μας κυνηγάει
Γύρω σε κάθε βλέμμα το συρματόπλεγμα
γύρω στην καρδιά μας το συρματόπλεγμα
γύρω στην ελπίδα το συρματόπλεγμα
Πολύ κρύο, πολύ κρύο, πολύ κρύο εφέτος...

Καλησπερλίζω.

Αθανασία είπε...

Γειάσου γατάκι μου...κι όμως ναί,έχεις δίκιο!!πόσο δίκιο έχεις!!(όπως πάντα)...άλλωστε ε,εμ αυτό δ εν είναι,γατί μου που λένε 'η ιστορία επαναλαμβάνεται?'κι όμως αυτό κάνει η ιστορία..και το κάνει συνήθως με πολύυ άσχημο τρόπο!!και με πολύυ βίαιο επίσης!!!και πάντα έχουν μερίδιο ευθύνης (και μεγάλο) μάλιστα κι αυτοί, που τη πληρώνουν αυτήν την...'επανάληψη'εννοώ εννοώ που πληρώνουν τις...παράπλευρες απώλειες της...'επανάληψης' της επειδή ίσως δεν χειρίστηκαν όπως έπρεπε τις διάφορες καταστάσεις ώστε να μ η γίνει το κακό?επειδή δ εν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων? ίσως,ίσως χίλια δύο ίσως... ναί,έχεις δίκιο μπορεί να ξαναζήσουμε?(ίσως,ίσως,ίσως)? ή να ξαναδούμε εμείς οι νεότεροι? (που ΔΕ ζήσαμε στις εποχές,αυτές και που γεννηθήκαμε πολύυυ μετά από αυτές και που ξέρουμε,πολύυ λίγα μέσα από τις φρικιαστικές ιστορίες που έτυχε να ακούσουμε,εδώ κι εκεί) για την άλωση της Μικράς Ασίας? για το κάψιμο της Σμύρνης? το διωγμό εκατομμυρίων ανθρώπων άμαχων που στην ουσία,δ εν έφταιξαν τίποτε???για την άδικη σφαγή τους?...για τους εκατομμύρια πρόσφυγες που σκόρπισαν ανά τον κόσμο και που τους ξερίζωσαν από τις ρίζες τους,σαν τα λουλουδάκια που τα κόβεις γιανά τα βάλεις στο βάζο σου κι αυτά μαραζώνουν μέρα με τη μέρα?και στο τέλος πεθαίνουν?(πόοσο άδικο αλήθεια?)και που τους πήραν οι τούρκοι τα σπίτια τους,τις περιουσίες τους το βιός τους ολόκληρο και που κλαίνε,ακόμη κι οι απόγονοί τους ακόμη και σήμερα γι'αυτό????και που δε λένε να στερέψουν τα δάκρυά τους τόσα χρόνια?...)ναί, μπορεί να ζήσουμε κι εμείς φάσεις όπως της Μικράς Ασίας..ίσως...είπαμε η ιστορία επαναλαμβάνεται..και με πολύυ άσχημο τρόπο συνήθως...και συνήθως τις πιο βαριές ευθύνες γι'αυτό τις φέρουν οι από άνωθεν...και αυτοί που έχουνε το τιμόνι,της χώρας που λέω κι εγώ συχνά...πολύυ ωραίο το κείμενό σου...και τόσο αληθινό που πονάει πολύυ (όπως πάντα)...φιλάκια...

Afrikanos είπε...

Άφες αυτοίς ού γαρ οίδασι τι σκατά κάνουνε...