5 Ιουν 2014

τΗς προσΜονής



Ήλιε μου χρυσοφτέρουγε, Φεγγάρι λυπημένο
εκεί ψηλά που σύρνετε, ψηλά που σεργιανάτε,
αν δείτε την Αγάπη μου, κι ακόμα με θυμάται,
πείτε της πως δεν ξέχασα, 
και πως την περιμένω.

<μ<

2 σχόλια:

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

καλημερουδια δικε μου. :-)

Ποδονίφτης είπε...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας νέος που παρακαλούσε τον Ήλιο να του φέρει την αγάπη του που τον είχε ξεχάσει. Όταν, όμως εργαζόταν ο Ήλιος για να κάνει την κοπέλα να αγαπήσει τον νέο, το Φεγγάρι ζήλευε και το βράδυ της άλλαζε μυαλά. Ο Ήλιος μάλιστα, για να τα καταφέρει να νικήσει το Φεγγάρι γινόταν πολύ ζεστός και η κοπέλα αντί να πλησιάζει προς τον νέο έφευγε. Έτσι πέρασαν τα χρόνια και ο νέος βαθιά απογοητευμένος μάλωσε με τον Ήλιο: "Αχ ήλιε μου με έκαψες! Λάθος μου που σε νόμισα πιο δυνατό από όλους! Θα πάω στο Φεγγάρι!" Και πήγε και του μίλησε: "Φεγγάρι μου λαμπρό, μίλησε στην αγάπη μου να με αγαπήσει!" Και το Φεγγάρι χάρηκε που θα ήταν αρχηγός στην καρδιά της κοπέλας και όσο ήταν στη γέμιση η καρδιά της φούντωνε από έρωτα, μα δεν κράταγε η χαρά πολύ, γιατί στη χάσι του Φεγγαριού η Κοπέλα άλλαζε γνώμη και δεν πήγαινε κοντά στον νέο. Παράπονο μεγάλο έπιασε τον νέο, έκλαιγε κρυφά και ήταν απαρηγόρητος. Αφού αποκοιμήθηκε, με κουρασμένη πια την καρδιά του από τη λύπη είδε όνειρο τον Ουρανό να του λέει: "μη ζητάς αν θες ελεύθερος να είσαι και αν ζητάς τον εαυτό σου ως πρώτο να κοιτάς" Ο νέος ξύπνησε με έκπληξη μεγάλη γιατί δε μπορούσε να κατανοήσει αυτό το περίεργο όνειρο. Πήγε, λοιπόν, στο σοφό Δέντρο να του δώσει απάντηση για το όνειρο. "τι μου έφερες για δώρο;" Ρώτησε το σοφό δέντρο τον νέο. "ένα ποτιστήρι νερό!", απάντησε ο νέος και το σοφό Δέντρο χαμογέλασε και άπλωσε τα φύλλα του από ευτυχία. Μόλις ο νέος είπε το πρόβλημα του, το σοφό Δέντρο έριξε πολλά φύλλα στο κεφάλι του νέου για τον μαλώσει τρυφερά. "Αχ νέε μου, ο Ουρανός ζει καθημερινά τη ζήλια του Φεγγαριού με τον Ήλιο κι αυτό που ήθελε να σου πει είναι να αφουγκράζεσαι την εσωτερική φωνή της ψυχής σου, αυτήν πρώτα να εμπιστεύεσαι. Πολλοί αντί να σκέφτονται εσένα βάζουν το συμφέρον τους πιο πάνω... και η αλήθεια είναι ότι η ελευθερία βρίσκεται εκεί που δεν υπάρχουν επιθυμίες!" Ο νέος ένιωσε αλήθεια στην απάντηση του σοφού Δέντρου, μα μελαγχόλησε. " μα είναι κακό να αγαπώ και να ζητώ την αγάπη μου;"
Το σοφό Δέντρο έκανε νόημα σε ένα πουλάκι να κουτσουλίσει τον νεαρό για να τον μαλώσει ευγενικά. "κακό δεν είναι, μα ζεις σκλαβωμένος, η αγάπη έρχεται όταν δε τη ζητάς, να! σαν την κουτσουλιά θα σου έρθει από εκεί που δεν το περιμένεις!" Ο νέος γέλασε με την παρομοίωση μα πάλι μελαγχόλησε. "μα εγώ θέλω μία συγκεκριμένη αγάπη, την αγάπη μου!" Και το σοφό Δέντρο έκλεισε απαλά τα κλαδιά του και αγκάλιασε τον νέο. "η αγάπη είναι απλή, ζει χωρίς προσδοκία, χωρίς αδημονία! Ζει ελεύθερη! Πίστεψε το και γρήγορα όλα θα φωτιστούν γιατί η απλή αγάπη είναι πάντα αμοιβαία!" Το σοφό Δέντρο άνοιξε τα κλαδιά του και ο νέος αγκάλιασε τον κορμό του Σοφού Δέντρου με ευγνωμοσύνη!

Ποδονίφτης
6.7.14