26 Νοε 2010

ΣΑΝ ΓύΦΤΙΚΗ ΚΗΔΕίΑ




«Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, υμείς άδετε» ΑίΣΩΠΟΣ

Έχεις δει ποτέ γύφτικη παιδική κηδεία; Μπροστά πηγαίνει το μικρό, λευκό φέρετρο. Από πίσω ακολουθούν τα κλαρίνα και τα νταούλια, κι αμέσως μετά οι συγγενείς και οι φίλοι, με τα καλά τους, τα γιορτινά τους, τα πιο πολύχρωμα από τα πολύχρωμά τους, γλεντώντας, και χορεύοντας έξαλλα, και κλαίγοντας γοερά...

Τόσα χρόνια άκουγες τα προμηνύματα, έβλεπες τα σημάδια, και δεν ενοχλούσουν. Βολευόσουν στο αλληλοχάιδεμα με τους πολιτικούς και με τα τσιράκια τους των ΜΜΕ και του Κράτους, σε κανέναν διορισμό ή έστω ελπίδα διορισμού, σε κανένα επίδομα, καμμιάν επιδότηση, καμμιά περαίωση. Έκλεβες λίγα ή μέτρια, με την ανοχή του Συστήματος, και σε αντάλλαγμα επέτρεπες ταυτόχρονα στους Μεγάλους να κλέβουν  πολλά, έως πάρα πολλά- και τους ψήφιζες, και τους ξαναψήφιζες, και τους ματαψήφιζες. Το καράβι έμπαζε εμφανώς νερά, κάποιοι παράξενοι τύποι φώναζαν «Διαφθορά! Αναξιοκρατία! Συναλλαγή! Διαπλοκή», εσύ όμως έκανες πως δεν άκουγες. Έτσι νόμιζες πως σε συνέφερε. Ύβρις.

Τώρα ήρθε η ώρα της Νεμέσεως, και είναι πιά αργά για μετάνοιες. Το οικοδόμημα του Διεφθαρμένου Καπιταλισμού γκρεμίζεται, και οι πιο τραγικοί απ ‘όλους είμαστε εμείς, που τόσα χρόνια φωνάζαμε- γιατί αυτό που έρχεται είναι ακόμα χειρότερο. Και γιατί εμείς οι έξω από το Σύστημα είμαστε εκείνοι που θα υποφέρουμε χειρότερα απ’ όλους στη μετά-το-Σύστημα εποχή. 


Ας αρχίσουν λοιπόν τα νταούλια! Ας αρχίσουμε όλοι μαζί το χορό και το τραγούδι, νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, δίκαιοι και άδικοι, μωρές και μη μωρές παρθένες, χλωρά και ξερά! Ζήτω το Τέλος!

Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα λένε, ίσως, για μας, τους πολίτες του Τέλους του ανεπτυγμένου κόσμου του 2010: «το σπίτι τους καιγόταν κι εκείνοι τραγουδούσαν».... όπως τα σαλιγκάρια του Αισώπου....



7 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Γαμάτο κείμενο... Απολαυστικό όσο λίγα σου...

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα καλέ μου φιλε Δήμο...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

Και εγώ; Και εμείς; Που δεν βολευτήκαμε, που δεν φιλήσαμε με τα γλοιώδη χείλη μας τις ποδιές τους, που δεν ζητήσαμε αλλά ούτε καταδεχτήκαμε να πάρουμε κανένα επίδομα - καμιάν επιδότηση - καμιά περαίωση; Που δεν κλέψαμε ποτέ γιατί δεν θέλουμε να μας κλέβουν;

Εμείς που δεν τους ψηφίσαμε ποτέ, γιατί είχαμε τα μάτια μας και το μυαλό μας και τ’ αυτιά μας ανοιχτά, που βλέπαμε και προβλέπαμε την κατρακύλα, που στον καναπέ δεν βολευτήκαμε παρά για την αξιοπρέπεια και το δίκιο και το δικαίωμα αγωνιζόμαστε;

Εγώ. Εμείς. Γιατί να πληρώνουμε; Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή; Πως θα διαχειριστούμε την οργή και τον θυμό μας; Πως θα μπορούμε ν’ αναπνέουμε τον ίδιο μ’ αυτούς αέρα;
Όχι. Δεν θέλουμε, δεν αξίζουμε τούτον, του καραγκιόζη, τον χορό!

Εμείς. Γιατί;
Γιατί, μαύρε γάτε μου, γιατί;

Μαύρος Γάτος είπε...

Γιατί "αυτός ο κόσμος δε θ' αλλάξει ποτέ"....

Σ:-(((

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ίσως να έχεις δίκιο, αλλά, ακόμα και έτσι εμείς δεν πρέπει να δηλώσουμε παραίτηση...
άλλωστε γι' αυτό και συ γράφεις...
και γω γι' αυτό ρωτώ μ' ένα θυμωμένο γιατί..

Ανώνυμος είπε...

Μιλήτου αλωσις
Ρ.

Ανώνυμος είπε...

@λύχνος
Δημοκρατία, δεν είναι μόνο να είσαι τίμιος, ούτε μόνο να μην υποστηρίζεις τα λαμόγια.
Η δημοκρατία περιμένει εξάπαντος και τους τίμιους ηγέτες να υποστηρίζουμε (αφού τους ξετρυπώσουμε) και τα λαμόγια να τα βάζουμε (ρισκάροντας) στη θέση (φυλακή) τους.
Με μισές δουλειές, πώς να ΄χουμε δημοκρατία;