8 Σεπ 2010

8/9/10: ΠεΡί ΟρΝίων


Σαν πέσεις, μην ελπίζεις
να 'ρθούν να σε σηκώσουν- κοίτα μόνο
να μην πλακώσουν τα όρνια πριν σηκωθείς
και σε τελειώσουν


8-9-10

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εχω δυό γάτους. ¨Ηρθαν από μόνοι τους, μικρούλια ημερών κι έσκουζαν στην μπσλκονόπορτα και δεν το κούνησαν μέχρι που με υιοθέτησαν! Είναι λοιπόν τα γατόνια μου τα χαδιάρικα.
'Οταν όμως τους πιάσει ο οίστρος μπορεί να χαθούν και για μέρες.Έρχονται ξεπουπουλιασμένοι κι αδύνατοι από τις ερωτικές μάχες και τότε γίνονταιτα ΓΑΤΟΡΝΙΑ μου.
Τα μόνα αξιαγάπητα όρνια...
ρ.

Ποδονίφτης είπε...

έρημος
και δεν έχει νερό ,
το σώμα του -
λιποθυμία
σε καυτή άμμο
και οι αχτίδες
αμέτρητες -
πελώριες κουτάλες κρατάνε
και ανακατεύουν
την υπαρξή της -
ήλιος σαδιστής
πρέπει να ξυπνήσει
ναί ...
σε λίγο θα έρθουν τα κοράκια
να την φάνε
νόστιμη η γευση
του αποτυχημένου έρωτα
της λάθος επιλογής -
απλώνει το χέρι
λίγη βοήθεια
σκάβει στην άμμο να βρεί...
σκελετός σάπιου αλόγου -
πίνει το αίμα του
πρέπει να επιζήσει
γίνεται κι αυτή κοράκι
σάπια τροφή
σκοτώνει τα σάπια κομμάτια της
και σηκώνεται
περιμένει τη δύση
τους βεδουίνους
της σωτηρίας της -
οι μόνοι που θα της πουν :
<>
έπραξε σωστά !
λευκό μαντίλι
καλύπτει το πρόσωπο
άνεμος εραστής
της το βγάζει
ελευθερώνεται...........

9.9.10

Ποδονίφτης είπε...

οι μόνοι που θα της πουν :
-ναί! ο έρωτας παραδίνεται ,δεν αγοράζεται-
έπραξε σωστά! .........

δεν καταλαβαίνω γιατί όταν γράφω κάτι σε εισαγωγικά δεν το περνάει...:( το έπαθα και σε μία άλλη ανάρτηση ..

Ιστολόγα είπε...

Τέλειο! Πολύ καλό.

Ιστολόγα είπε...

Έχεις φαντασία, το ξες;

Μαύρος Γάτος είπε...

Είναι σοβαρό;;; ΘΑ ΖΗΣΩ;;;;;;;

Σ;ο))))

Μαύρος Γάτος είπε...

Είναι σοβαρό;;; ΘΑ ΖΗΣΩ;;;;;;;

Σ;ο))))

Ιστολόγα είπε...

Οι γάτες είναι εφτάψυχες. Οι γάτοι δεν ξέρω.:)

Ανώνυμος είπε...

Μεγαλείο. Όπως κι αν παν τα πράγματα θα ρθει καιρός που θα νοσταλγείς την εποχή του Μεγάλου Πόνου.
Είναι η βελόνα που αγγυλώνει το ίδιο το κουκούτσι της ύπαρξης. Πονάς μα πάλλεσαι. ΖΕΙΣ. Υστερα , είτε μαζί είτε χώρια, μόνο θυμάσαι.
Ρ.

Ανώνυμος είπε...

Μεγαλείο. Όπως κι αν παν τα πράγματα θα ρθει καιρός που θα νοσταλγείς την εποχή του Μεγάλου Πόνου.
Είναι η βελόνα που αγγυλώνει το ίδιο το κουκούτσι της ύπαρξης. Πονάς μα πάλλεσαι. ΖΕΙΣ. Υστερα , είτε μαζί είτε χώρια, μόνο θυμάσαι.
Ρ.