20 Μαΐ 2010

ΠΑΝΙΚόΣ Στο ΜανΤΡί

.
Μια μέρα ο τσοπάνης μάζεψε γυρω του όλα τα ζώα του μαντριού για να τους μιλήσει σοβαρά:

«Αγαπημένα μου πρόβατα, λατρεμένα μου κατσίκια, γειά σου Μαριγούλα, τιμημένα μου σκυλιά. Ξέρετε όλα σας για την Κρίση που επικρατεί. Το γάλα που παράγετε λιγοστεύει συνεχώς, και μού βγαίνει όλο και πιο ξυνό. Το κατσιασμένο μαλλί σας μόλις σάς κουρέψω γεμίζει σκώρους. To τυρί σας δεν πήζει. Το κρέας σας είναι σκληρό και άνοστο. Ενώ εκείνο το Ευρωπαϊκό γάλα… είναι όλο άρωμα και γλύκα… εκείνο το ινδικό μαλλί, είναι σαν μετάξι… εκείνα τα κινέζικα κρέατα… είναι δέκα φορές πιο φτηνά…

Είμαι όμως ο τσομπάνης σας, από πάππο προς πάππο, και σάς αγαπώ απεριόριστα, γι’ αυτό και θα σάς σώσω. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό μόνος μου, γιατί εκείνος ο άθλιος, ο ακατανόμαστος, ο άχρηστος, ο προηγούμενος τσομπάνης ντε, σάς είχε κακομάθει με τζάμπα σανό, κι έκλεβε ασύστολα στα στέγαστρα και στις ποτίστρες.

Τόσα χρόνια όμως έχουμε περάσει τόσα και τόσα μαζί… χαρές, λύπες, αγωνίες, γκολ, καλάθια, επιτυχίες… Είμαι υπεύθυνος για σας, και πρέπει οπωσδήποτε να σάς σώσω, το θεωρώ χρέος μου. Όσο δύσκολες κι αν είναι οι αποφάσεις που πρέπει να πάρω, δύσκολες τόσο για σάς, όσο και για μένα.

Γύρω τα πρόβατα και τα ερίφια είχαν σαστίσει. Ακόμα και τα συνήθως φωνακλάδικα και θρασεία τσομπανόσκυλα,  άκουγαν άφωνα και σκυθρωπά. Ο Τσομπάνης συνέχισε, πιο χαμηλόφωνα:

«Μέσα σε αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, ένας μόνος τρόπος υπάρχει για να σώσω το Μαντρί, και θα το κάνω, όποιο κι αν είναι το κόστος. Το σκέφτηκα από δω, το σκέφτηκα από κει, μέχρι και έρπη έβγαλα, αλλά το αποφάσισα και δεν θα κάνω ε τίποτα πίσω, κι ας μην  ξαναεκλεγώ ποτέ τσομπάνης:

Θα σάς πουλήσω στο λύκο.»



7 σχόλια:

λογια εικονες τραγουδια είπε...

νομιζω πως ειναι κατι εντελως φανταστικο αυτο που γραφεις και δε ν εχει σχεση με την πραγματικοτητα,

και για να συνεχισω- λιγο την ιστορια, την εντελως φανταστικη ιστορια ξαναλεω-

πολυ θα ηθελα να δω τα προβατα να βγουν απ το μαντρι και να μεινουν μεσα μονο οι κατα τοπους και καιρους τσομπανηδες παρεα με τον λυκο

Iptamenos Ollandos είπε...

Αναμενόμενο θα έπρεπε να ήταν αλλά - φαντάσου - εμείς την έκπληξη περιμένουμε...

Ανώνυμος είπε...

Κι αλλη φανταστική εξελιξη της τελείως φανταστικής ιστορίας μας:
Ξαφνικά πηρε ο αέρας την κάπα του κ ειδαν τα γιδοπροβατα οτι απο κατω ηταν ο λυκος αυτοπροσώπως αντι του καλού βοσκου που τον νόμιζαν τοσο καιρό που τα τάιζε για να τ αρμεγει κ να τους παίρνει το μαλλί.
Το ιστορικο ερωτημα ειναι αν τα σκυλια του του ορμηξουν γαυγιζοντας εξω κ μεσα στο μαντρι κι αν τα αιγοπρόβατα του του επιτεθουν με ό,τι κερατο διαθέτουν αγριοβελάζοντας επίσης συνεχώς εξω και μεσα στη στρούγγα. Να γίνει πατιρντί ν ακούσουν και οι λυκοι του παραπέρα δασους ότι αυτό το κοπαδι δεν το χαφτουν εύκολα.
Για να δούμε
Ρεγγίνα

Ανώνυμος είπε...

peta ton masono kwsta kremmyda ap to parathyro

Ανώνυμος είπε...

mazi kai ton pastaka

Ανώνυμος είπε...

Tα μαντριά είναι δυό όσα κι' οι τσομπάνηδες, το λιβάδι είναι ένα;

Thalamofilakas είπε...

Αγαπητά μου πρόβατα,

Τόσα χρόνια παρατηρείτε τους βοσκούς μας να μας κλέβουν το μαλλί, να μας παίρνουν το γάλα, να μας χτυπάνε και να μας φαίρονται άσχημα.

Ο τρόπος να σταματήσουν όλα αυτά είναι εξαιρετικά απλός.

Πρέπει απλώς όλα τα πρόβατα να αρνηθούμε να μπούμε πάλι στο μαντρί.

Να φύγουμε μακριά, να πάμε για βοσκή σε μέρη που δεν έχουμε ξαναπάει, να δούμε ζώα που δεν έχουμε ξαναδει, να νοιώσουμε επιτέλους τι σημαίνει ελευθερία.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να το πάρουμε απόφαση και να αρνηθούμε να μπούμε στο μαντρί.

Διαδώστε και στα υπόλοιπα πρόβατα την προκήρυξη της 11/09 που θα βρείτε στον συντονιστή.

Σας παρακαλώ να την μελετήσετε, να κατανοήσετε τη δύναμη της μαζικότητας και της παράλυσης της εθνικής οικονομίας επ αόριστον, να αντιληφθείτε ότι αν το δοκιμάσουμε και πετύχει θα αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων και να συμμετέχετε, να διαδώσετε και να συμμετέχετε σε κάτι που μπορεί να αλλάξει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.

http://sindonistis.blogspot.com

Καλά μου προβατάκια,

Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε τη δύναμη μας.

Ο τσομπάνος είναι ένας κι εμείς εκατομμύρια.