11 Δεκ 2008

Η ΑΙώΝΙΑ ΘάΛΑΣΣΑ (AUTOPLAY ENABLED)

.

Μιά νύχτα, η Θάλασσα ξέβρασε αχινούς , σκολόπεντρες και τσούχτρες. Οι Ποιητές ενθουσιάστηκαν: άρχισαν να κυλιούνται εκστασιασμένοι πάνω στ' αγκάθια και στα οξέα, ώσπου το αίμα τους και τα κουρελιασμένα τους κορμιά έγιναν ένα - ένα με τη Θάλασσα...


Τη Θάλασσα, που τα πάντα γεννά

Τη Θάλασσα, που τα πάντα καταπίνει

Τη Θάλασσα, που τα πάντα συγχωρεί

Τη Θάλασσα, την απέραντη
την αιώνια.







αΚΟΎΤΕ: "λΑΒΩΜΑΤΙά"
του Νότη Μαυρουδή, με τη Χάρι Αλεξίου
από το δίσκο "Στην ηχώ του έρωτα" (2002)



3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μια ζωή, μι' αγάπη
προσπαθώ να σεβαστώ.
Μα δε ζω στο χτες.
Έχω ανοιχτές
πόρτες στο παρόν,
γέφυρες γι' αυτόν
που 'χει κάνει λάθη,
για να μάθει το σωστό.

Μια ζωή, μια αγάπη
σου 'χω δώσει αμαχητί.
Κόψε τις σπαθιές
κόντρα σε σκιές,
κόντρα σε παλιούς
έρωτες τρελούς.
Μη ζηλεύεις πάθη
που με κράτησαν στη γη.

Μη ζηλεύεις πάθη
που δε μου 'δωσαν φτερά.
Δες με αγκάθι-αγκάθι
λογαριάζω τη φθορά.
Κόψε τις σπαθιές
και τις κριτικές
κόντρα σε φιγούρες τραγικές.

Λευτεριά, γι' απόψε
πάψε να χτυπάς μ' ορμή.
Το κορμί μου ενδύω
με το ουράνιο του κορμί.
Δε θα σκλαβωθώ.
Τι κι αν του δοθώ.
Ως τον ουρανό του θ' απλωθώ.

Το κορμί μου ενδύω
με το ουράνιο του κορμί.
Τι κι αν του δοθώ
Δε θα σκλαβωθώ.
Κόντρα σε παλιούς
έρωτες τρελούς
μόνη μου θα δύω,
θ' ανατέλλω μοναχή.

Ανώνυμος είπε...

μη κλάψεις μή
μη μιλήσεις μη
μη θυμάσαι μη
μην αποζητάς μη
μη κοιτάς μη
μη λαχταράς μη
πως τόλμησες
να κοιτάξεις τον ήλιο ξανά
ανόητη σκέψη
επιπόλαιη ψυχή
πως μπόρεσες ν αφεθείς
τώρα πλήρωσε το μερτικό σου
στην ψευδαίσθηση
δώστο πίσω ακέραιο
τον τόκο μη ξεχνάς .

θάλασσα πνίξε τη φωνή μου

ξεθώριασέ μου την ελπίδα

κατάπιε τις θύμησες

ξέβρασέ με αλλού χωρίς μνήμη θάλασσα λύτρωσέ με

κόκκινο μπαλόνι είπε...

Μου βάλατε και τη Νάξο μου στο βάθος...ε τι να σας πω τώρα αγαπητέ;
Και Μαυρουδή να ακούγεται...σου 'χω πει ότι σε χρησιμοποιώ σαν ραδιόφωνο;
Άντε, πάω για ύπνο με αυτή την υπόκρουση! Οι γάτες μου σε καληνυχτούν επίσης, με γατίσια φιλιά!
Καληνύχτα