16 Νοε 2008

(ΑΝήΘΙΚΟΝ) (ΑΝΤΕΘΝΙΚόΝ) *ΠΕΙΣΙΘΑΝάΤΙΟΝ*

Αν επρόκειτο να πεθάνω απόψε...

XXXXΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
ΠΕΙΣΙΘΑΝΑΤΙΟΝ
ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ


«Η λογοκρισία [της 21ης Απριλίου] ήταν μία πανίσχυρη υπηρεσία, με διευθυντή τον μανιακό συνταγματάρχη Κ. Βρυώνη (...). Η λογοκρισία της χούντας υπήρξε τόσο άγρια ώστε το 1967-68 αναγκάστηκαν να στείλουν εκεί τα βιβλία τους ακόμη και οι Π. Κανελλόπουλος, Κ. Τσάτσος και Ευ. Αβέρωφ. Κανένα βιβλίο δεν κυ­κλοφορούσε δίχως την περίφημη σφραγίδα [έγκρισης](...) Οι λογοκριτές είχαν κι άλλες τρεις σφραγίδες, για τα απαγορευμένα βιβλία: η μία έγραφε Ανήθικον, η δεύτερη Αντεθνικόν και η τρίτη Πεισιθανάτιον
»...
(Η.Πετρόπουλος)

Λοιπόν, κάτω η Χούντα, κάτω και η (αυτo)λογοκρισία:

Αν επρόκειτο να πεθάνω απόψε (
ΑΝ, λέμε!)

-εκείνους που δεν με κατάλαβαν, δεν θα μπορούσα να τους συγχωρήσω - θα το ήθελα, αλλά δεν.

-από εκείνους που δεν κατάλαβα, θα ζητούσα συγνώμη - χωρίς απαίτηση να μού τη δώσουν.

-σ' εκείνους που αγαπώ και μ' αγαπούν, δε θα ήξερα τί να πω - δεν τα πάω καθόλου καλά με τις απώλειες και τους αποχωρισμούς.

-το σώμα μου, θα ήθελα οπωσδήποτε να καεί, το γρηγορότερο δυνατό. Στη Βουλγαρία, είναι η πιό κοντινή χώρα που το επιτρέπει.

-οι γάτες μου, η Λίζα και ο Λάκυ, θα ήθελα να χαριστούν σε φιλόζωους, κι αν αυτό δεν ήταν δυνατόν, να θανατωθούν ανώδυνα.

-περιουσία, δεν έχω.



ΥΓ 1. ΑΥΤΟ είναι "πεισιθανάτιο", φίλε Idom, και όχι οι παπαρούνες...

ΥΓ 2. Προς τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: ΔΕΝ έχω σκοπό να πεθάνω απόψε, μην ενοχλείσθε. "Αν", λέμε.

ΥΓ 3. Κλείνω τα σχόλια, για ανόητους λόγους...

ΥΓ 4. Είναι όμως κι αυτή μια μορφή λογοκρισίας, το να κλείνω τα σχόλια. Και είπαμε "κάτω".

ΥΓ 5. Τα ξανανοίγω, λοιπόν...


9 σχόλια:

ATHENA είπε...

ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΚΑΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟς...

ΦΙΛΙΑ ΓΑΤΟΥΛΗ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ Σ ΑΓΑΠΑΜΕ:))

Μαύρος Γάτος είπε...

Θεά μου, μη φρικάρεις- μερικές σκέψεις κάνω. Ποιός άνθρωπος, άλλωστε, μπορεί να ξέρει τί τού επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον; Πρέπει να είμαστε κάθε στιγμή έτοιμοι για όλα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα τα βάψουμε και μαύρα.

Σε φιλώ γλυκιά μου, καλό βράδυ Κυριακής, καλή εβδομάδα

ange-ta είπε...

ευτυχώς που τους χουντικούς που πέθαναν δεν τους κάψανε. Σκέψου να ξέφευγε η στάχτη τους.....

ange-ta είπε...

Α, ξέχασα, κάτω ο θάνατος!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Το ταξίδι δεν τελείωσε, ακόμη.
Είναι μακρύ και έχεις θάλασσες πολλές να δείς και όμορφα λουλούδια.
Την καλημέρα μου!

Ανώνυμος είπε...

και μόνο στην ιδέα της απώλειάς σου μαύρε γάτε μας πιάνει μελαγχολία

ο δείμος του πολίτη είπε...

Φοβερό κείμενο, γατούλι. Προτέινω αν θες το χρονικό μιας γιορτής και μερικές γενικότερες σκέψεις

Μαύρος Γάτος είπε...

Νύχτα ήταν, και πέρασε (;)

(.....)

Idom είπε...

Αγαπητέ Μαύρε Γάτε, γιατί (μού) έβγαλες τέτοια νύχια;
(Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι έπιασα το μήκος κύματος αυτής σου τής αντίδρασης.)

Αν υπάρχει παρεξήγηση, διευκρινίζω:
κάποια έργα είναι κοινά παραδεκτό ότι κλείνουν το μάτι στο "επέκεινα".
Τα ιώδη χρώματα, τα αφύσικα χρώματα, τα negative χρώματα γενικά έχουν χρησιμοποιηθεί για να δηλώσουν το υπερβατικό και την "ζωή μετά". Ομοίως τα έρημα πλατιά λιβάδια (βλ.: ακινησία).

Ε, προς τα εκεί μού έκαναν συνειρμό οι επεξεργασμένες φωτογραφίες σου.
Γιατί τόσο ... θανατερό ρελάνς;

Και τις γατούλες τις καημένες, γιατί να τις θανάτωναν ΑΝ...
Δεν πρέπει να έχουν μια ευκαιρία να τα βγάλουν πέρα μόνες τους;

Για μένα είναι προφανές ότι όλοι ευχόμαστε σε όλους τους διαδικτυακούς φίλους, μακροημέρευση και αισιοδοξία!

Idom

Υ/γ.: από ποιο βιβλίο τού Πετρόπουλου είναι το απόσπασμα;

I.