15 Οκτ 2008

ΓΕΝΝήΘΗΚΑΝ, ΚΑΙ ΠέθΑΝΑΝ- ΚύΡΙΕ, έΖΗΣΑΝ;

.

Απόψε θέλω να ξαναμοιραστώ μαζί σας τη μετάφραση
ενός από τα πιό αγαπημένα μου ποιήματα,
που την πρωτοανέβασα στο Ταξίδι Χωρίς Επιστροφή το Φεβρουάριο του 2006:




...Και είπα στην καρδιά μου: τι θέλω στη ζωή;

Να προχωρώ στο δρόμο που παίρνουν οι πολλοί;

ν’ακολουθώ κι εγώ, σαν το μικρό αρνί;


Αλλά, πού, τάχα, πάνε; Εκεί που παν τα φύλλα

που κυνηγά του χειμωνιάτικου ανέμου η ανατριχίλα…

Πολέμησαν, νικήθηκαν… ο χρόνος καταβρόχθισε τις φευγαλέες τους σκιές

σαν την παλίρροια, που πνίγει την άμμο στις ακτές


Γεννήθηκαν και πέθαναν

Κύριε, έζησαν;




Alphonse De Lamartine (Λαμαρτίνος, (1790-1869)

μετάφραση: Μαύρος Γάτος 2006
ελεύθερη μη εμπορική αναδημοσίευση με αναφορά της πηγής (mavrosgatos.blogspot.com)
και με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος

4 σχόλια:

ange-ta είπε...

καταπληκτικό!!!!
αυτο το

Να προχωρώ στο δρόμο που παίρνουν οι πολλοί;

σαν μαχεριά!!!

Ανώνυμος είπε...

ΚΙ ΟΜΩΣ ΤΟΣΟΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΔΡΟΜΟ .ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ Η ΑΠΛΑ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ. ΣΕ ΠΡΟΚΑΛΩ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΔΡΟΜΟ,ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΝΟ.ΖΑΛΙΣΤΗΚΕΣ ΚΕΝΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑΝ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

XRISTINA G.V. είπε...

"Πώς άλλο πια να ζεις ανάμεσα σ'ανθρώπους
που πέθαναν πριν την ώρα τους?
Πώς άλλο πια να περιμένεις με νεκρούς που αρνιούνται ότι κάποτε είχαν ζήσει?" (Τίτος Πατρίκιος)
...........................
Με μια καλημέρα...
Χριστίνα

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα!

Με την πρώτη ευλαιρία θα σάς χαρίσω τα λόγια του Ρίλκε πάνω στην περήφανη μοναχικότητα του εκλεκτικού.

Για την ώρα, σάς (ξανα)χαρίζω αυτό:

"ψάξε και μάθε να ξεχωρίζεις ποιός και τί, στη μέση της Κόλασης, δεν είναι Κόλαση..." (Ίταλο Καλβίνο)