28 Σεπ 2008

Au2O3, ΟΞΕίΔΙΟ ΤΟύ ΧΡΥΣΟύ


Νόμιζα πως δεν, aλλά υπάρχει.

Η Αγάπη, τότε, είναι όντως χρυσός:

Οξειδώνεται...



Ο Έρωτας αναλώνεται (σαν φωτιά που είναι),

σαν τη Φιλοσοφική λίθο των αλχημιστών.


Αν πετύχει η Αλ-χημεία, ο Έρωτας καθώς αναλώνεται
πρέπει να παράγει Χρυσό, δηλαδή Αγάπη.
Αλλιώς αντίο.


Είτε φυσική είναι, είτε προιόν αλ-χημείας,

σάς την εύχομαι ανοξείδωτη, την αγάπη.

Η αλήθεια όμως είναι πως κι αυτή οξειδώνεται.

Να την προσέχετε, λοιπόν! Μην την θεωρείτε δεδομένη!





(((ΥΓ: ΓΙα τους άσχετους με τη χημεία,
οξειδώνομαι σημαίνει "σκουριάζω")))



.

6 σχόλια:

Surrealist είπε...

διάβασα για τη θάλασσα - για τον άνεμο(σε συλλογή έχω θάλασσα τη γυναίκα - άνεμο τον άντρα - συμβολικά) τώρα διαβάζω οξειδώνεται

αν μου επιτρέπεις και ευχαριστώ
ένα απόσπασμα όπως το θυμάμαι

μήπως να είναι εμμονή
μήπως αυτογνωσία
μήπως το όραμα
μήπως ανθρώπων η καταγωγή
του νου μήπως τα μυστικά
τα καταγώγια...

κόπασε σε αδιαφορία
αδιαφορεί
κι ησύχασε

τα θέλω του τα οξειδώνει...

την καλησπέρα μου, όλα καλά!!!!
Λος!!!!

ATHENA είπε...

ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΟΒΑ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

ΦΙΛΙΑ

anepidoti είπε...

Μαύρε γάτε, με τιμή και σεβασμό σας γνωστοποιώ πως ο χρυσός δεν οξειδώνεται με τίποτε. Μήπως η αναφερθείσα αγάπη ήτο από σίδηρο, χαλκό ή μπρούτζο;Για ψάξτε το...

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα στους χρυσούς μου φίλους!

Λυπάμαι που θα σάς στεναχωρήσω, αλλά...

....υπάρχει και παραυπάρχει:

Χρυσικός ανυδρίτης (χρυσικό οξείδιο)

όσο για την αγάπη: σάς την εύχομαι ανοξείδωτη

αλλά η αλήθεια είναι πως ο Έρωτας αναλώνεται (σαν φωτιά που είναι)

Είναι κάτι σαν τη Φιλοσοφική λίθο των αλχημιστών.

Αν πετύχει η Αλ-χημεία, ο Έρωτας καθώς αναλώνεται πρέπει να παράγει Χρυσό, δηλαδή Αγάπη. Αλλιώς αντίο.


και η Αγάπη, όμως, οξειδώνεται (σαν χρυσός που είναι...)

Καλή εβδομάδα

(((ΥΓ: ΓΙα τους άσχετους με τη χημεία, οξειδώνομαι σημαίνει "σκουριάζω")))

Sissi Soko είπε...

Πλάκα μας κάνεις!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητε μου γατε,
για να οξειδωθει ο χρυσος πρεπει να μπει σε πολυ τοξικα διαλυματα!
και επειδη με αρεσει πολυ ο τροπος που τα λες συντοπιτη σου αφιερωνω το παρακατω

Δεν ξερω μα δεν εμεινε καθολου σκοταδι.
Ο ηλιος χυθηκε μεσα μου απο χιλιες πληγες.
Και τουτη τη λευκοτητα που σε περιβαλλω
δε θα τη βρεις ουτε στις Αλπεις,γιατι αυτος ο αγερας
στριφογυρνα ως εκει ψηλα και το χιονι λερωνεται.
Και στο λευκο τριανταφυλλο βρισκεις μια ιδεα σκονης.
Το τελειο θαυμα θα το βρεις μοναχα μες στον ανθρωπο-
λευκες εκτασεις που ακτινοβολουν αληθινα
στο συμπαν και υπερεχουν.Το πιο καθαρο
πραγμα λοιπον της δημιουργιας δεν ειναι το λυκοφως,
ουτε ο ουρανος που καθρεφτιζεται μες στο ποταμι,
ουτε ο ηλιος πανω στης μηλιας τ΄ανθη.Ειναι η αγαπη.

Ταδε εφη Νικηφορος Βρεττακος,εγω ενας απλος περιηγητης ειμαι!may the force be with you