5 Σεπ 2008

Ο ΚΥΝΗΓόΣ ΚΑί Τό ΘήΡΑΜΑ, έΤΟΣ 2008 μ.Χ.

Στο σημερινό μου κολύμπι είδα ένα μεγάλο χταπόδι, τεράστιο. Δεν ήταν σε θαλάμι, ήταν σε κάτι βραχάκια στα ρηχά, το πολύ δυόμισι μέτρα βάθος, και προφανώς κυνηγούσε. Μόλις με αντιλήφθηκε μαζεύτηκε, έμεινε ακίνητο, και πήρε ακριβώς την απόχρωση των γύρω θαλάσσιων φυτών, μπάς και περάσει απαρατήρητο. Για κακή του τύχη, το είχα ήδη προσέξει.
.
Κι όμως, για καλή του τύχη, δεν σκόπευα να το πιάσω. Κολυμπώ εδώ και αρκετά χρόνια πολλές ώρες κάθε καλοκαίρι, έως και τέσσερις την ημέρα, με μάσκα και βατραχοπέδιλα. Και συναντώ άπειρα ψάρια, στρατιές από πέρκες, κοπάδια από τσιπούρες, λαυράκια, κέφαλους, χιόνες, άπειρα χταπόδια, ως και θαλάσσιες χελώνες. Αλλά ποτέ δεν τα κυνηγώ. Ο λόγος είναι ότι δυσκολεύομαι να αιχμαλωτίσω και να σκοτώσω ένα ζωντανό κι ελεύθερο πλάσμα, και μετά να το φάω, κι ας είναι και ψάρι, ή μαλάκιο, δηλ χταπόδι.
Ο αντίλογος είναι ο εξής:
1. Αν δεν το πιάσω εγώ, θα το πιάσει κάποιος άλλος, χωρίς παρόμοιες αναστολές.
2. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, πχ το χταπόδι είναι το ίδιο ένας σαρκοβόρος κυνηγός, που τρώει ό,τι βρει, κοχύλια και μίκρα ψάρια- άρα, γιατί κανείς να το λυπάται;
3. Τρίτο, και σοβαρότερο: με δεδομένο ότι ΔΕΝ είμαι φυτοφάγος, ακόμα κι αν @εγώ@ δεν πιάσω το συγκεκριμένο χταπόδι εκείνη τη στιγμή, κάποιο άλλο ζωντανό θα την πληρώσει αργά ή γρήγορα για χάρη μου- χταπόδι, κοτόπουλο, γαλοπούλα, ή γουρούνι. Με μόνη διαφορά, ότι θα το έχει πιάσει ή σφάξει κάποιος άλλος, και όχι εγώ. Άρα;
Ειλικρινά, δεν ξέρω. Εδώ και χρόνια αποφεύγω το βοδινό, μετά από μια συνάντηση με κάτι πανέμορφα μοσχαράκια. Για τα ψάρια πότε δεν τρελλαινόμουν, αλλά τα συγκεκριμένα που συνήθως συναντώ στα ρηχά δυσκολεύομαι να τα φάω- μικρές πέρκες, σπάρους, ζαργάνες κλπ. Και όσο για το κυνήγι, είμαι κατηγορηματικά αντίθετος, με δεδομένη και την δύσκολη θέση των άγριων ζώων απ' όλες τις πλευρές, εξαιτίας των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Δεν είμαι όμως φυτοφάγος, κι ούτε σκοπεύω να γίνω. Είναι η θέση μου παράλογη, ανεδαφική, υποκριτική;

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γειάσου γατουλίνι μουυυυυ...μπά όχι κοίτα εγώ δεν θα λεγα ούτε ότι είσαι υποκριτής,(υποκριτής εσύυυ μα τι λές;;;;μακάρι να ήταν και άλλοι άνθρωποι τόσο πραγματικοί και αληθινοί στις απόψεις τους όσο είσαι εσύ!)...ούτε ανεδαφικός,ούτε παράλογος!!!κάθε άλλο παρά παράλογος είσαι θα λεγα..!!απλά έχεις μιά διαφορετική 'φιλοσοφία' ας την ονομάσω έτσι..σχετικά με το περιββάλον γύρω σου...και...τρέφεις απεριόριστο σεβασμό για τα πλάσματα γύρω σου!! αυτό..απλά εκφράζεις αυτά τα δύο που νιώθεις με κάπως διαφορετικό τρόπο θα λεγα...εγώ ΔΕΝ τρώω κρέας καθόλου εδώ και αρκετά χρόνια..τρώω όμως ψάρια,μαλάκια,(όχι πολύ και λοιπά θαλασσινά)*μήπως είμαι εγώ η παράλογη μήπως;; βέβαια ντάξει αποφάσισα παρ αυτά να μην τα κόψω όλα μαζί με το κρέας επειδή έχω σοβαρή αναιμία..και φοβήθηκα μήπως χειροτερέψει....και επειδή η αμιγής χορτοφαγία ενέχει κάποιους αρκετά σοβαρούς κινδύνους για την υγεία...κατάλαβες;;;..για αυτό... εγώ παρ αυτά είμαι ανεδαφική και παράλογη γατάκι μου;;;...κοίτα ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να έχει όποια γνώμη θέλει και να βλέπει όπως θέλει το περιββάλον γύρω του και να του 'φέρεται'αναλόγως!και επίσης έχει δικαίωμα να κάνει ότι θέλει και να βάζει ότι θέλει μέσα στο στομάχι του.....μην ανυσυχείς τόσο για όλα αυτά που σκέφτεσαι και για όλα αυτά που κάνεις!!...κατάλαβες;; φιλάκια,Αθανασία.

nuntius είπε...

Μια απο τα ίδια και εγώ. Το έχω σκεφτεί, πως γίνεται να αγαπάω τα ζώα και να μην μπορώ να τα βλάψω και απο την άλλη να τα τρώω με μεγάλη χαρά?
Άβυσσος....

Sissi Soko είπε...

Δεν είσαι κυνηγός; Κρίμα! Κι ακόνισα ήδη το μαχαιροπίρουνο...
Εγώ μόνο κυνηγούς τρώγω, ξέρεις.
Σ;Ο)