22 Ιουν 2008

ΣάΒΒΑΤΟ ΒΡάΔΥ ΣΤΗ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟύΠΟΛΗ, ΚΑΛΟΚΑίΡΙ


Είναι επικίνδυνο τούτο το κόκκινο φεγγάρι, κρέμεται τόσο χαμηλά πάνω από τον Πύργο. Είναι επικίνδυνη ετούτη η Θάλασσα, μυρίζει σαπίλα, και ξεχασμένους έρωτες.

Για όσους ξέμειναν και δεν έφυγαν για κάπου. Για τους ψαράδες που δεν περιμένουν να πιάσουν κανένα ψάρι. Για τα ζευγάρια που χαμουρεύονται ασύστολα μπροστά στους περαστικούς, μέσα στα αυτοκίνητα, στα πάρκα, στην προκυμαία- η ζέστη τα δικαιολογεί όλα, η ζέστη που επιστρέφει η καμμένη γη της ημέρας στη νύχτα, η επιτακτική ζέστη, που σε μεθάει, δεν θα υπάρχει
λες κι αύριο μέρα να καούμε, πρέπει απόψε. Απόψε, οπωσδήποτε.

Όσο υπάρχουν ακόμα κορίτσια με φουστάνια, αυτός ο κόσμος θα συνεχίσει να υπάρχει. Οσο υπάρχουν ακόμα κορίτσια με φορέματα, αυτός ο κόσμος θα έχει ακόμα ελπίδα να σωθεί.

Θεσσαλονίκη, 21-22 Ιουνίου 2008

4 σχόλια:

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Ο κόσμος πολύ φοβάμαι ότι έχει αρχίσει να κυριεύται από κορίτσια με φουστάνια κι αλίμονό μας!!!

Κανένα αρσενικό θα βρεθεί επιτέλους να σωθούμε;;;;;;;;;;;

γιώργος είπε...

φίλε Μίλτο έχεις απόλυτο δίκιο...

ποιητικό κείμενο...

την καλημέρα μου...

και φιλιά στην Θεσσαλονίκη μας...

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Αχ Σαλονικα....οσο ομορφη πολη μου φαινονταν πιο παλια...τοσο την απομυθοποιησα πριν απο λιγο καιρο.....

Ανώνυμος είπε...

Milto mou ,
ah , ti omorfi poli !
auta ta logia me dinoun tin epithumia d'ekei na epistrefte !