23 Απρ 2008

ΧΤέΣ Σ' ΟΝΕΙΡΕύΤΗΚΑ ΚΑΙ ΠάΛΙ- ΣΧΕΔΙΑΣΜέΝΗ Μέ ΚΙΜΩΛίΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤάΔΙ...


... Χθες σ' ονειρεύτηκα και πάλι. Δε θυμάμαι πια σχεδόν καθόλου τις λεπτομέρειες, το μόνο που θυμάμαι είναι ότι αλλάζαμε συνεχώς υποστάσεις, εγώ ήμουν εσύ, κι εσύ ήσουν εγώ. Στο τέλος έπιασες φωτιά, θυμήθηκα πως η φωτιά μπορεί να σβήσει μ' ένα ύφασμα, άρπαξα ένα παλιό ρούχο και σε χτυπούσα με αυτό. Ξαφνικά ξανάρχισαν οι μεταμορφώσεις και μάλιστα τόσο έντονα, που δεν καιγόσουν πια εσύ, αλλά εγώ, ενώ ταυτόχρονα εξακολουθούσα να σε χτυπάω με το παλιό ρούχο. Μα το χτύπημα δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, κι έτσι επιβεβαιώθηκε η παλιά μου υποψία, ότι τέτοιες ενέργειες δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα ενάντια στη φωτιά. Στο μεταξύ είχε φτάσει η πυροσβεστική, κι έτσι σώθηκες κάπως. Μα ήσουνα τόσο διαφορετική από πριν, σχεδιασμένη με κιμωλία στο σκοτάδι, κι έπεσες άψυχη, ή τουλάχιστον αναίσθητη, από χαρά για τη σωτηρία, στην αγκαλιά μου...

Φραντς Κάφκα, "Γράμματα στη Μιλένα"
μετάφραση Ευάγγελος Αρχελάου Αντώναρος
Πάπυρος, 1971

Milena Jesenska

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Γράμματα στην Γνωστή Ερωμένη...την παντοτινή, την αληθινή και την πονεμένη. Τώρα αναζήτηση του Αφανού 'Ερωτος...και των Άλλων Δαιμονίων..Τα φιλιά μου στη Μιλένα και τις άλλες γυναίκες που δεν υπηρέτησαν τον αλγόριθμο της μητρότητας αλλά την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης δημιουργίας πάνω απ όλα

Γιάννης