ΕΡΩΤΙΚό
Έζησα, άραγε, πριν σ'αγαπήσω;
Μέσα στο στήθος μου ανάσαινε ποιός;
Ποιός περιέφερε τα βήματά μου, σε ποιούς δρόμους;
Ποιός υπέφερε τη μοναξιά μου, με ποιούς τρόμους;
Έζησα, άραγε, πριν σ'αγαπήσω;
Και αν σε χάσω, σε ποιόν ξένο θα ξεφτίσω;
Φθινόπωρο 2004
Photo: Love_in_their_Eyes by Photodude8402 @ deviantart.com
6 σχόλια:
Αυτή η υποταγή τελικά,είναι όλη η μαγεία!
Καλό βραδάκι:))
Εξαιρετικο
Μέσα σε έξι σειρές τόση αλήθεια...
Αλίμονο σε όποιον δεν την έχει ζήσει..
Πριν νιώσεις, υπάρχεις. Ανέμελα, βιαστικά, επιπόλαια.
Όταν μπει μέσα σου, γεννιέσαι. Γελάς, κλαις, θυμώνεις, ζηλεύεις, δίνεσαι. Απολαμβάνεις.
Όταν χάσεις το δικαίωμα να ονειρεύεσαι, αρχίζεις να σε ψάχνεις. Δακρύζεις από μια τρυφερή ανάμνηση που έμεινε άρωμα στο λαιμό σου. Χαμογελάς που είχες την τύχη να (το) ζήσεις. Αναρωτιέσαι αν θα είσαι ο ίδιος / η ίδια ποτέ ξανά.
Καλησπέρα φίλοι...
Ποτέ μην λές ποτέ, αλλά ως πότε;
Σ:ο/
Γάτε, εσύ το έχεις γράψει αυτό? Μου φαίνεται τόσο απίστευτα γνώριμο, που έχω μείνει άφωνος.
Δημοσίευση σχολίου