5 Μαΐ 2007

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΤΟΥΝ ΠΟΤΕ: ΓΩΝΙΑ ΓΩΝΙΑ (ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ-ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ-ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ)

.

H Γοργονίτσα Αν-Λού μού ζήτησε πέντε τραγούδια που με σημάδεψαν.
Nα λοιπόν ένα από αυτά...


Γωνιά-Γωνιά
από την Πολιτεία Β', 1964

παρακαλώ πατήστε "επόμενο" (το τριγωνάκι/γραμμή που κοιτάει δεξιά)
ώσπου να το βρείτε

Γωνιά γωνιά σε καρτερώ
γωνιά γωνιά σε ψάχνω
ψάχνω να βρώ τα μάτια σου
κι απ' τον καημό τα χάνω

Αλλού απλώνεται δροσιά
κι αλλού χιονιάς σφυρίζει
και τ' όνειρο που χάνεται
πάει και δεν γυρίζει



Γωνιά γωνιά σε ζήτησα
γωνιά γωνιά σε βρήκα
σου φίλησα τα μάτια σου
και στους καημούς σου μπήκα

Αλλού απλώνεται δροσιά
κι αλλού χιονιάς σφυρίζει
και τ' όνειρο που χάνεται
πάει και δεν γυρίζει


Ο Ποιητής Δημήτρης Χριστοδούλου
.

3 σχόλια:

Unknown είπε...

Μίλησέ μου μίλησέ μου δεν σε φιλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου μίλησέ μου πως θα σε ξεχάσω Θεέ μου.
Μίλησέ μου μίλησέ μου δεν σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου μίλησέ μου μόνο στ'όνειρό μου σε φιλώ.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Υπέροχο τραγούδι.

cropper είπε...

Έχεις ένα τρόπο ν' ανεβάζεις τα post, που μέσα στην λιτή ομορφιά τους γίνονται τόσο ολοκληρωμένα, ώστε τα σχόλια περιτά.
Τί να πώ; Ωραίο τραγούδι; Ωραία φωτογραφία (το προηγούμενο post);
Είναι και χωρίς να το πώ. Το βλέπω.
Όπως και για το προπροηγούμενο post. Είπες, απλώς: Εύκολα γράφεις στίχους, πολύ, δύσκολα κάνεις αληθινή ποίηση. Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν (για την άποψή μου πάντα) υπερβολική.

Παρακολουθώ συνέχεια το blog σου, θέλω να πώ μπράβο σου, αλλά κι αυτό περιττό μου φαίνεται.