1 Φεβ 2007

ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ



Όταν είμαι λυπημένος, γράφω ποιήματα.

Όταν είμαι λυπημένος, νιώθω τη συντριβή του πατέρα που τράκαρε κι εξαιτίας του σκοτώθηκε το παιδί του. Την ενοχή της έφηβης μητέρας μετά την έκτρωση. Μετέχω στον πόνο του κάθε εμφραγματία, μπαίνω μέσα σε κάθε ασθενοφόρο, μέσα στο κεφάλι μου ακούω τις σειρήνες να ουρλιάζουν. Ζω την αγωνία των τελευταίων λεπτών του κάθε πνιγμένου, τον σπαραγμό του κάθε χαροκαμένου, αφουγκράζομαι τις ερινύες να βασανίζουν όλους τους δολοφόνους του κόσμου.

Όταν είμαι λυπημένος, νιώθω την απελπισία του γονιού που δεν μπορεί να θρέψει και να φροντίσει τα παιδιά του. Το παράπονο του επαγγελματία που κανένας δεν πάτησε σήμερα στο μαγαζί του. Το δέος του πολεμιστή απέναντι στον εχθρό, την φρίκη του μπροστά στον καθρέφτη. Την μοναξιά του ναύτη στο γκαζάδικο, το αδιέξοδο της παραμελημένης συζύγου, την ανημποριά του ηλικιωμένου, το τουρτούρισμα του φαντάρου στη ΒΑ σκοπιά, τη σύν-θλιψη της πόρνης κάτω από το βάρος του δωδέκατου πελάτη της βραδιάς. Κρυώνω και πεινώ μαζί με τους άστεγους, νοσταλγώ τις πατρίδες όλων των ξενιτεμένων.

Όταν είμαι λυπημένος, νιώθω την αγωνία των ήμερων ζώων μπροστά στο μαχαίρι του σφαγέα. Τον τρόμο του λαγού μπροστά στον κυνηγό. Τον πανικό της μπεκάτσας καθώς την χτυπούν τα σκάγια. Την αγωνία του δάσους μπροστά στην πυρκαγιά που πλησιάζει.

Όταν είμαι πολύ λυπημένος, νιώθω ακόμα και το παράπονο του σταριού, την ώρα που το θερίζουν, τον πόνο των δέντρων την ώρα που τα κόβουν. Ακούω ακόμα και το βουβό κλάμα του παλιού σπιτιού, πίσω από την πινακίδα του εργολάβου.

Όταν είμαι λυπημένος.

Δηλαδή, από τότε που γεννήθηκα.

Και γράφω ποιήματα.






Μαύρος Γάτος, 29-30 Ιανουαρίου 2007


20 σχόλια:

Lorelei Am Rhein είπε...

Πολύ τρυφερό κι ευαίσθητο!

Να συνεχίσεις να γράφεις, αλλά χμμμ, μήπως αυτό σημαίνει ότι εμμέσως εύχομαι να είσαι λυπημένος;;;

ONOMATODOSIA είπε...

οσες κι αν ειναι οι χαρες, η θλιψη τις νικαει.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα, Γατούλη! Πολύ όμορφο!

raffinata είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
raffinata είπε...

γιατί οι λυπημένοι εστιάζουν στις λεπτομέρειες...

Μαύρος Γάτος είπε...

Λούσυ, αν γεννηθείς λυπημένος, λυπημένος πεθαίνεις.

Καλησπέρα γλυκιά σε όλους..

herinna/ είπε...

Χαίρομαι, θαυμάζω και ζηλεύω τους χαρούμενους, αισιόδουξους ιλαρούς τύπους. Πάντα όμως τους λυπημένους αποζητούσα για να μιλήσω με την καρδιά μου. Και με αυτούς πάντα συντροφιά κατέγραψα τον κόσμο γύρω μου. Και μ' έναν Καρυωτάκη στο σάκο μου ακόμα πάω.
Λυπάμαι που είσαι λυπημένος. Χαίρομαι όμως που σε συνάντησα μέσα εδώ.

Rodia είπε...

Παράτα τα κι έλα να σιάξουμε ένα pod cast λεω καλύτερα...

Η χαρά μοιρασμένη μεγαλώνει, αλλά η λύπη μικραίνει, ε

σμουτς!:-))))
+αγκαλίτσα

παράλληλος είπε...

Μόνο γυναίκες μπορούν να γράψουν τόσο τρυφερά...
Και το διαβάζω νύχτα, που να πάρει!

(μηνύσεις δεν δέχομαι)

ellinida είπε...

Να γράφεις και χαρούμενος ποιήματα . Αυτό σου εύχομαι .
φιλιά

Ναταλία είπε...

Το προτιμώ...
Από άλλους που είναι θλιμμένοι και απλά περιφέρονται....

Lion είπε...

Μπραβο βρε Γατε. Επι τελους, να θυμηθουμε και τα σημαντικα της ζωης. Αναλωνωμαστε στα ασημαντα και αυτα τα ξεχναμε.

Να εισαι καλα, και οχι λυπημενος.

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα σας φίλοι, σάς ευχαριστώ όλες κ όλους...

Sissi Soko είπε...

Και τι κάνεις όταν είσαι χαρούμενος;
(Το διάβασα αυτό και είμαι επίσης λυπημένη, μαζί σου!)
Θέλω να σε δω χαρούμενο.

Sissi Soko είπε...

Θέλω να δω τον κόσμο χαρούμενο...
Αλλά αυτός, τουλάχιστον στη Δύση είναι χαζοχαρούμενος, δηλαδή ψευτόχαρούμενος.

Μαύρος Γάτος είπε...

Σύλβια έχει και χαρούμενους! ΚΙ εγώ χαρούμενος είμαι, συχνά (αλλά όχι χαζό-, ελπίζω Σ:)))

Ανώνυμος είπε...

Τώρα είμαι και εγώ (λείπο)χαρούμενη... με ει.

Ανώνυμος είπε...

Ο κόσμος θα σωθεί!

Μαύρος Γάτος είπε...

Από το στόμα σου.... Σίβυλλα (!) και σ'όποιου-πρέπει το αυτί....

Σ;))))

Prince Of The City είπε...

ax poion mou 8ymizeis... poion mou 8ymizeis... lol ;)