14 Αυγ 2006

Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ: ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΞΑΝΑ

Αφιερωμένο στους νέους, στους παλιούς, και στους αγέννητους νεκρούς

«Ότι Σού Εστίν η Βασιλεία, και η Δύναμις, και η Δόξα»
“Dust to Dust, Ashes to Ashes”
.
.
.
Η Τετάρτη της Στάχτης Ι
.



Επειδή δεν ελπίζω να γυρίσω ξανά
Επειδή δεν ελπίζω
Επειδή δεν ελπίζω να γυρίσω
Ποθώντας το χάρισμα του ενός και τους ορίζοντες του αλλουνού
Δεν πασχίζω πιά να πασχίσω για τέτοια πράγματα
(Γιατί ν’απλώσει τα φτερά του ο γέρικος αετός;)
Γιατί να θρηνήσω
Τη χαμένη δύναμη της συνήθους βασιλείας;
.
Επειδή δεν ελπίζω να γνωρίσω ξανά
Την αβέβαιη δόξα της καλής ώρας
Επειδή δε νομίζω
Επειδή ξέρω πως δε θα γνωρίσω
Τη μόνη αληθινή φευγαλέα δύναμη
Επειδή δεν μπορώ να πιώ
Εκεί, που ανθίζουνε τα δέντρα, και τρέχουν οι πηγές, γιατί υπάρχει τίποτα ξανά
.
Επειδή ξέρω πως ο χρόνος είναι πάντα χρόνος
και ο τόπος πάντα και μόνο τόπος
κι ό,τι είναι τώρα είναι τώρα μόνο για μια φορά
και μόνο για έναν τόπο
Χαίρομαι που τα πράγματα είναι όπως είναι και
Απαρνιέμαι την ευλογημένη μορφή
Κι απαρνιέμαι τη φωνή
Επειδή δεν μπορώ να ελπίζω να γυρίσω ξανά
Γι’αυτό χαίρομαι, έχοντας κάτι να χτίσω
Για να μπορώ να το χαίρομαι
.
Και παρακαλώ το Θεό να μας ελεήσει
Και παρακαλώ να μπορούσα να ξεχάσω
Όλα αυτά που με τον εαυτό μου υπερβολικά συζητώ
Υπερβολικά εξηγώ
Επειδή δεν ελπίζω να γυρίσω ξανά
Ας δώσουν την απάντηση αυτές οι λέξεις
Για ό,τι έγινε, ώστε να μη γίνει ξανά
Ας μην είναι για μάς πολύ βαριά η κρίση
.
Επειδή τούτα τα φτερά δεν είναι πια φτερά για να πετούν
Αλλά μόνο λάμες να χτυπάνε τον αέρα
Τον αέρα που είναι τώρα τόσο μικρός τόσο στεγνός
Μικρότερος και στεγνότερος από τη θέληση
Δίδαξέ μας να νοιαζόμαστε και να μη νοιαζόμαστε
Δίδαξέ μας να μένουμε ακίνητοι.
.
Ελέησέ μας τους αμαρτωλούς τώρα και την ώρα του θανάτου μας
Ελέησέ μας τώρα και την ώρα του θανάτου μας.
.
“Ash Wednesday I” του Τ.S.Eliot (1888-1965)
Μετάφραση: Μαύρος Γάτος



Με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος για την μετάφραση
Επιτρέπεται η ελεύθερη αναπαραγωγή για μη εμπορικούς σκοπούς
μετά από ενημέρωσή μου, και με αναφορά της πηγής

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

H ώρα του θανάτου ή της γέννησης είναι πιο τρομερή και πιο "μεγάλη";
"η"

raffinata είπε...

Γιατί, γιατί μας/τους εγκατέλειψε; Γιατί; Δεν ελπίζω...

Μαύρος Γάτος είπε...

Μπα, δεν μάς εγκατέλειψε, Μαρία που αύριο γιορτάζεις, γιατί ποτέ δεν μάς υποσχέθηκε την προστασία Του. Εμείς είμαστε που επενδύσαμε υπερβολικά στις προσδοκίες μας από Αυτόν.

Η Ώρα, ανώνυμε, πιστεύω πως είναι πάντα, και μόνο, τώρα. Πάντα μεγάλη και πάντα ασήμαντη, ανάλογα με την οπτική σου γωνία. Για μάς τους ανθρώπους, μεγάλη. Για το Όλον, εντελώς ασήμαντη.

Μαύρος Γάτος είπε...

Το πρωτότυπο ποίημα εδώ , για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Α, τι τρικ είναι αυτό, με τον γάτο που γίνεται κατσαρίδα;

Μπήκα να σου πω ότι... (ίσως και να φταίει το μαύρο σου φόντο, ίσως και να φταίει η δική μου προβολή), ...αλλά αυτό το ποιήμα μόνο απελπισία και κάτι ασφυκτικό μου προκάλεσε...

Μαύρος Γάτος είπε...

Όχι Κυκλάκι, όχι... κράτα αυτό:

Χαίρομαι που τα πράγματα είναι όπως είναι και

Απαρνιέμαι την ευλογημένη μορφή

Κι απαρνιέμαι τη φωνή

Επειδή δεν μπορώ να ελπίζω να γυρίσω ξανά

Γι’αυτό χαίρομαι, έχοντας κάτι να χτίσω

Για να μπορώ να το χαίρομαι

Filboid Studge είπε...

Ashes to ashes,
Dust to dust,
If the women don't get you
Then the whiskey must...

Carl Sandburg (1878-1967)