7 Μαρ 2006

ΑΠΌΚΡΥΨΗ

Χτύπησε το τηλέφωνο. Απόκρυψη. "Παρακαλώ;"
Μετά από έξι μήνες, και τέσσερις ημέρες
άκουσα την Σιωπή της.

10 σχόλια:

Xνούδι είπε...

...πιο εκωφαντική από ποτέ.

καλημέρα, χαμόγελα, μυρωδιές καφέ, υποψία ήλιου, ελπίδα.

:-)

Ανώνυμος είπε...

Κι'αν ηταν ο κρεοπωλης της γειτονιας και απλως ειχε παρει λαθος νουμερο?
Ποτε δεν ξερεις...
:p

raffinata είπε...

ευτυχώς που το είπε ο άρτι, για να μη φανώ εγώ κακιά :Ρ
πάντως, τα κουφά τηλεφωνήματα ΚΑΙ με απόκρυψη γεννούν υποψίες και ερωτηματικά...
γάτε, θα σε πάρω με απόκρυψη και θ' αναστενάζω ;))))

Λαμπρούκος είπε...

Καμιά φορά η σιωπή έχει να πει πιο πολλά από όλα τα λόγια του κόσμου μαζί. Απόλαυσε την...

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Ωχ.Καταλαβα...Κουραγιο...Τουλαχιστον εσυ της ειπες τιποτε;

Marialena είπε...

Γάτε μου, τώρα που λύθηκαν για σένα τα δεσμά της ψευδαίσθησης, τώρα η αιτία των δεινών σου ξαναχτυπά. Για να σε δοκιμάσει, να σε πισωγυρίσει, να σε λυγίσει. Μόνον εσύ ξέρεις τι πραγματικά έχεις ανάγκη αυτόν τον καιρό και τι δεν θες πια στη ζωή σου. Ό,τι και αν κάνεις, σκέψου τον εαυτό σου πρώτα και τις ανάγκες σου και πράξε ανάλογα. Καλή τύχη! Μ.

Unknown είπε...

Μετά από 6 μήνες και 4 μέρες σε νοιάζει η σιωπή της;;; :ooo

Μαύρος Γάτος είπε...

Τίποτα απολύτως δεν έγινε, παιδιά. Μην ανησυχείτε για μένα. Είμαι πολύ δυνατός Γάτος. Σε μερικά πράγματα είμαι απόλυτος. Αργώ πολύ, ΠΑΡΑ πολύ, ανθυγειινά πολύ, απίστευτα πολύ, καμμιά φορά, αλλά όταν πω κάτι, το λέω ΜΟΝΟ μία φορά. ΜΙΑ φορά μόνο είπα "χωρίζουμε". Και ΜΙΑ φορά μόνο είπα ΛΥΤΡΩΘΗΚΑ, εδώ στο ημεροδίχτυ. Και το εννοούσα 100%!

Ευχαριστώ για την συμπαράσταση. Από το βάθος της καρδιάς μου.

Καλό μεσημέρι με ανοιξιάτικα χαμόγελα!
Κι ας είναι ο καιρός χειμωνιάτικος.

Σ;))

Ναταλία είπε...

Κάτι τέτοια γράφεις.... και σκέφτομαι να μην ξανανοίξω ποτέ τίποτα να διαβάσω....

Τη μισώ αυτή τη σιωπή... μου θυμίζει που μου φώναζε "Είμαι δειλός" κι εγώ δεν τον πίστεψα...

Το ράβω...άσχημο βράδυ το αποψινό.
Δεν θέλω να ρίξω κανέναν....

Μαύρος Γάτος είπε...

Κι εμένα Ναταλία μου, μού είχε πει ότι το μεγαλύτερό της ελάττωμα είναι ότι είναι ανασφαλής, κι εγώ δεν κατάλαβα πόσο σοβαρό ήταν αυτό.

Αλλά τί να λέμε τώρα; Ας κλείσουμε τις πόρτες του πόνου κι ας προχωρήσουμες μπροστά...

Η ζωή, είναι αλλού! Όχι στις αναμνήσεις του πόνου.

Καλό και γλυκό βράδυ

Σ;)))))))))))))))))))