26 Ιαν 2006

*ΠΟΙΑ* ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;

Κατ’Εικόνα και καθ’Ομοίωση


Σάρκινοι βολβοί σε οστέινες κόγχες


Κρεμασμένοι από τις ανάγκες μας

αγωνιζόμαστε να μην απαγχονιστούμε


Συρόμενοι από τα άλογα των παθών μας

πασχίζουμε να μην παρασυρθούμε


Δεμένοι πισθάγκωνα από τις αδυναμίες μας

λαχταρούμε δύναμη


Εκτεθειμένοι στα στοιχεία της Φύσης

πολεμάμε με σεισμούς, θύελλες, φωτιές, καταποντισμούς


Εγκλωβισμένοι στην φυλακή της Ύλης

φτιαγμένοι από σάρκα, με τις ατέλειες και τις ασθένειές της

τρέμοντας κρυφά τον θάνατο


ονειρευόμαστε έναν Δημιουργό

που μας έπλασε από Αγάπη

κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση


ελεύθερους


Μαύρος Γάτος

10-2004

5 σχόλια:

ViSta είπε...

Δεν ειναι τοτε, ακομα πιο σημαντικο οταν εχοντας αισθηση των δυσκολιων τελικα τα καταφερνουμε να απελευθερωθουμε απο ολα αυτα τα δεσμα και τα κλουβια που αναφερεις;

Ναι δεν ειναι ευκολη η ελευθερια, ναι ολοι την ονειρευομαστε, ναι δεν θα την φτασουμε σιγουρα ολοι μας, δεν ειναι ομως ανακουφιστηκο να νοιωθεις οτι ανεξαρτητα τι κανεις, ανεξαρτητα πως εισαι, ανεξαρτητα που χανεσαι
καποιος εκει σε αγαπα. Οχι για τιποτε αλλα, απλα γιατι υπαρχεις.
Αν αυτος η εσυ ειστε κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση ποιανου δεν παιζει για μενα τοσο σημαντικο ρολο.
Ξανα μανα καλημερα, δεν εξαντλουνται οι ελπιδες για καλα στην ζωη μας. :-)

raffinata είπε...

είχα γράψει στον πίνακα του σχολείου :θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία... και μας το έβαλε η φιλόλογος θέμα για έκθεση!
σήμερα θα έγραφα οτι μόνο ΤΟΛΜΗ θέλει, αγαπημένη κα. φιλόλογε που σου άρεσαν οι εκθέσεις μου γιατί δεν είχαν πρόλογο, κυρίως θέμα και επίλογο...
ΜΟΝΟ ΤΟΛΜΗ

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με raffinata.
Μόνο τόλμη χρειάζεται,η αρετή είναι ανασταλτικός παράγοντας,δυστυχώς.Στο τέλος σου μένει μόνο η αρετή...

Μαύρος Γάτος είπε...

Αφ'υψηλά όμως έπεσε, κι απέθανεν ελεύθερος, Θεοδώρα...

C U all on Sunday...

Σ;)))

Ανώνυμος είπε...

Απέθανεν ελεύθερος και θα μείνει μόνο μια ανάμνηση στο νου των ανθρώπων που τον γνώρισαν, και θα λένε "δεν βγαίνουν τέτοιοι άνθρωποι πια" αλλά αυτός έζησε καλά; ήταν πράγματι ελεύθερος μέσα του;Χάρηκε τη ζωή του;
Όταν υπηρετείς κάποιες ιδέες σου, αξίες, ιδανικά και είσαι απόλυτος/η σε αυτά, και δεν αφήνεις το περιθώριο του λάθους στον εαυτό σου, δεν μπορείς να ζεις πραγματικά τη ζωή σου, η ζωή σου γίνεται μνημείο των αξιών που πίστευες, μια απλή και γλυκιά ανάμνηση για τους άλλους, τίποτα άλλο.Δεν αξίζει να είναι κανείς απόλυτος.