26 Ιαν 2006

ΠΕΦΤΕΙ ΜΙΑ ΒΡΩΜΙΚΗ ΒΡΟΧΗ...

Λίγο πριν φύγω...
Το είχα υποσχεθεί στην Θεοδώρα.
Αφορά τα "σώματα", από την δική μου βέβαια οπτική γωνία.
Το έγραψα πριν από πέντε χρόνια. Πριν γνωρίσω την Φ.


ΠΕΦΤΕΙ ΜΙΑ ΒΡΩΜΙΚΗ ΒΡΟΧΗ


Πέφτει μιά βρώμικη βροχή

απόψε στη ζωή μου

που ήσουν το Τέλος της, κι η Αρχή


πέφτει μια βρώμικη βροχή

λερώνει την ψυχή μου

που σ’αγαπούσε από παιδί


πέφτει μια βρώμικη βροχή


παγώνει το κορμί μου

ματώνει την ζωή μου




Ήσουν αστραπή

σε καθαρό ουρανό


και πώς να μη φοβηθώ

που μ’έμαθες να πετώ

ν’αγγίζω τον ουρανό


και δεν μού έδωσες να πιώ

απ’των χειλιών σου τον Ληνό


και δεν με Ταξιδεύεις…


και δεν με Ταξιδεύεις.


Πέφτει μια βρώμικη βροχή

ματώνει τη φωνή μου

4 σχόλια:

houlia είπε...

Hi,check out my blog if u can

Ανώνυμος είπε...

Γάτε, ξέρεις πόσο σ' εκτιμώ, αλλά όχι και βρώμικη βροχή, βρε παιδί μου! Εντάξει είπαμε δεν υπήρχε έρως,a short story, no love, no glory αλλά όχι κι έτσι.

Γάτε,υπάρχω για να σου πάω κόντρα.Πριν λίγες μέρες σκέφτηκα να μην ξαναcommenτάρω τα κείμενά σου γιατί διέβλεψα μια ελαφρά δυσαρέσκεια εκ μέρους σου (διαισθητικά τη διέβλεψα) αλλά μετά άλλαξα γνώμη.Είμαι κι εγώ άστατη.Συμφωνούμε.

Βέβαια, σε διαβάζω κάθε μέρα κτλ,κτλ.
Με ενδιαφέρει και ξετρελαίνομαι να διαβάζω ανθρώπους με το χάρισμα της γραφής, αναρωτιέμαι πως το κάνουν βρε παιδί μου.Εγώ δεν μπορώ να γράψω στρωτά γι' αυτό δεν έχω και blog,για το καλό όλων μας.

Marialena είπε...

Αχ Μαύρε Γάτε μου, βροχή με διοξείδιο του άνθρακα πέφτει στην μπλογκόσφαιρα τώρα που αποφάσισες να λείψεις για μερικές μέρες. Μάλλον θα θλιβόσουν από το θλιβερό ρόγχο των τελουμένων εν ντελίριο συν-ημερολογιτών μας. Άλλοι μένουν, άλλοι φεύγουν και λες και άνοιξε η γη να μας καταπιεί. Λες και δεν είναι έτσι στην κανονική ζωή, λες και ο κύκλος της ζωής είναι διαφορετικός. Τέσπα, σε φιλώ και θα τα πούμε σύντομα. ;-}

Μαύρος Γάτος είπε...

Houlia, !ola!!! Ήρθα, είδα...
Σ;)))

Θεοδώρα, λάθος διέβλεψες. Εκτιμώ την κριτική, είναι πολύτιμη, ειδικά όταν είναι καλοπροαίρετη. Α ναι, κι ευχαριστώ ...

Μαριαλένα, καλησπέρα! Μην ανησυχείς, το μοναστήρι να'ναι καλά... Άλλωστε πολλοί χρησιμοποιούν το Ημεροδίχτυ μας όχι μόνο σαν εξομολογητήριο αλλά και σαν ...ξεσπαστήριο, επομένως ό,τι λέει ο καθένας εδώ, ίσως, στην αληθινή του ζωή, να τον βοηθάει στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που φαίνεται δηλαδή προς το καλύτερο. Φιλιά σε σένα και την Άρτεμι.